Από το Ξεκίνημα – Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση
Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας παρακολουθούν με αγωνία, απόγνωση, θυμό, με ανάμικτα δηλαδή συναισθήματα, την επίθεση της κυβέρνησης και της Τρόικας και ασκούν δριμύτατη κριτική στις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Το κάλεσμα της 24ωρης γενικής απεργίας των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για τις 26 Σεπτέμβρη δεν προκαλεί κανένα ενθουσιασμό στα εργατικά στρώματα. Αντίθετα ενισχύει, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο, τον κυνισμό απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Οι εργαζόμενοι νοιώθουν ότι δεν έχει κανένα νόημα μια ακόμα 24ωρη γενική απεργία μετά από τόσες πολλές γενικές και άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις κι ότι απλά θα χάσουν ακόμα ένα μεροκάματο, τη στιγμή που δεν έχουν τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους! Όπως έχουμε γράψει, όμως, ξανά και ξανά σαν "Ξ", αυτή η στάση των εργαζομένων είναι εντελώς φυσιολογική! Είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δεν βλέπουν καμία προοπτική από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες! Και μ' αυτή την έννοια είναι εντελώς απαράδεκτες και σκανδαλώδεις οι τοποθετήσεις διάφορων συνδικαλιστών ότι «φταίνε οι εργαζόμενοι» που «δεν καταλαβαίνουν», «δεν συμμετέχουν», κοκ. (Την ίδια στάση, δυστυχώς, κρατά και η ηγεσία του ΚΚΕ που θεωρεί ότι για όλα φταίει η χαμηλή ταξική και επαναστατική διάθεση και συνείδηση των εργαζομένων.) Αν αντί για 24ωρες τουφεκιές στον αέρα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες καλούσαν απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας, συνδυασμένες με καταλήψεις, κοκ, αν καλούσαν σε επαναλαμβανόμενες 48ωρες ή 5ήμερες απεργίες διαρκείας, αν οι ΔΕΚΟ ακόμα και μόνες τους προχωρούσαν σε κάτι τέτοιο, τότε θα είχαμε τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, και μάλιστα με τρόπο αποφασιστικό – θα είχαμε ένα γενικό ξεσηκωμό στην ελληνική κοινωνία. Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές οι εργαζόμενοι(1) δεν έχουν διάθεση να χάσουν ένα μεροκάματο για να συμμετέχουν σε μια 24ωρη τουφεκιά στον αέρα, αλλά θα είναι διατεθειμένοι να χάσουν πολλά μεροκάματα, ακόμα κι ενός ολόκληρου μήνα, αν είναι να μπορέσουν να...
ανατρέψουν τις πολιτικές που εφαρμόζονται, κι αυτούς βέβαια που τις εφαρμόζουν. Γιατί μόνο να κερδίσουν έχουν από κάτι τέτοιο. Στο γενικό κλίμα της απαξίωσης των συνδικαλιστών η τελευταία τοποθέτηση του Νίκου Φωτόπουλου, προέδρου της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ στη συνάντηση στελεχών της ΓΣΕΕ, την Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Ο Νίκος Φωτόπουλος είπε ανάμεσα σε άλλα: «... [οι κυβερνώντες] τρέμουν τα εκατομμύρια του κόσμου της εργασίας. Τρέμουν το ενάμισι εκατομμύριο ανέργους. Τρέμουν τα εκατομμύρια των συνταξιούχων. Τους πέντε δέκα ή και πενήντα χιλιάδες αγωνιστές μπορούν να τους αντιμετωπίσουν. Τα εκατομμύρια του κόσμου της εργασίας, των απόμαχων της δουλειάς, των ανέργων και της νέας γενιάς... ΟΧΙ. »...Για να πετύχει μια απεργία πέρα από το ότι πρέπει να δείξεις στον κόσμο ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Χρειάζεται να πάρει το ξεκάθαρο μήνυμα ότι τον αγώνα τον πιστεύεις και τον δίνεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΕΓΚΑΙΡΑ. «Προς τούτο, εδώ και τώρα... »…Συντονισμός του αγώνα όλων των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και το Δημόσιο και προετοιμασία της απεργίας με κύμα - μπαράζ καταλήψεων, σε Υπουργεία, Δημόσια κτίρια και Οργανισμούς. Στην κυριολεξία να τους κάνουμε να μην προλαβαίνουν να μετρούν τις καταλήψεις, να νεκρώσουν τα πάντα. » Επιπροσθέτως, πριν την πραγματοποίηση της απεργίας να συγκληθεί Δ.Σ. της ΓΣΕΕ και να αποφασισθούν ως συνέχεια της 24ωρης μετά από 3-4 μέρες επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες με καθημερινή συγκέντρωση των απεργών στο Σύνταγμα»(2). Πρόκειται για μια πρόταση, τη μόνη πρόταση, η οποία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της στιγμής: συντονισμένες επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες συνδυασμένες με καταλήψεις. Το «Ξ» έχει καταθέσει αρκετές φορές παρόμοιες προτάσεις στη διάρκεια των προηγούμενων μηνών. Παρόμοιες προτάσεις έχουν επίσης κατατεθεί από αρκετούς συνδικαλιστές της βάσης, οι οποίοι όμως δεν έχουν την εμβέλεια και τη δύναμη που αντιπροσωπεύει ο Νίκος Φωτόπουλος, όντας επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες εργατικές ενώσεις της χώρας μας και με μεγάλες μαχητικές παραδόσεις. Η πρόταση αυτή είναι κάτι που αξίζει να αγκαλιαστεί από άλλους συνδικαλιστές, όσους είναι διατεθειμένοι να παλέψουν για ένα τέτοιο απεργιακό σχέδιο και να το δουν να γίνεται πραγματικότητα την επόμενη περίοδο. Μόνο που θα ήταν σοβαρό λάθος να περιμένει κανείς ότι η ηγεσία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θα προχωρήσει σε ένα τέτοιο σχέδιο δράσης! Δεν υπάρχει καμία τέτοια πιθανότητα! Γιατί, ακριβώς επειδή καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο κίνημα οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν θα το κάνουν! Γιατί δεν θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση – τόσο απλά! Γι' αυτό για κάθε μαχητικό συνδικαλιστή, όπως είναι ο Ν. Φωτόπουλος, υπάρχει κατά τη γνώμη μας μόνο ένας δρόμος για να μπορέσουν να συμβάλουν στη δυνατότητα του κινήματός μας να φέρει σε πέρας τις μεγάλες ανατροπές που απαιτούνται. Κι αυτός είναι να πάρουν οι ίδιοι την πρωτοβουλία για συντονισμό των μεγάλων ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ, χωρίς να περιμένουν τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να το κάνουν – να το επιβάλουν δηλαδή από τα κάτω! Αυτό σημαίνει επαφή και συντονισμός των πιο μαχητικών χώρων από την προηγούμενη περίοδο, όπως των εργαζομένων στη ΔΕΗ, των εργαζομένων στους ΟΤΑ, των Εκπαιδευτικών, των Μεταφορών (αστικές συγκοινωνίες, τραίνα, λιμάνια, κλπ) κοκ. Και να δηλώσουν τολμηρά και ξεκάθαρα ότι στόχος τους είναι η συνολική ανατροπή των πολιτικών που ασκούνται, κι αυτών που τις εφαρμόζουν. Αν γίνει αυτό, το εργατικό κίνημα και η κοινωνία θα ανταποκριθούν με τόση θέρμη που οι (σήμερα) ωρυόμενοι εκπρόσωποι του κατεστημένου δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν!
Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας παρακολουθούν με αγωνία, απόγνωση, θυμό, με ανάμικτα δηλαδή συναισθήματα, την επίθεση της κυβέρνησης και της Τρόικας και ασκούν δριμύτατη κριτική στις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Το κάλεσμα της 24ωρης γενικής απεργίας των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για τις 26 Σεπτέμβρη δεν προκαλεί κανένα ενθουσιασμό στα εργατικά στρώματα. Αντίθετα ενισχύει, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο, τον κυνισμό απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Οι εργαζόμενοι νοιώθουν ότι δεν έχει κανένα νόημα μια ακόμα 24ωρη γενική απεργία μετά από τόσες πολλές γενικές και άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις κι ότι απλά θα χάσουν ακόμα ένα μεροκάματο, τη στιγμή που δεν έχουν τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους! Όπως έχουμε γράψει, όμως, ξανά και ξανά σαν "Ξ", αυτή η στάση των εργαζομένων είναι εντελώς φυσιολογική! Είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δεν βλέπουν καμία προοπτική από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες! Και μ' αυτή την έννοια είναι εντελώς απαράδεκτες και σκανδαλώδεις οι τοποθετήσεις διάφορων συνδικαλιστών ότι «φταίνε οι εργαζόμενοι» που «δεν καταλαβαίνουν», «δεν συμμετέχουν», κοκ. (Την ίδια στάση, δυστυχώς, κρατά και η ηγεσία του ΚΚΕ που θεωρεί ότι για όλα φταίει η χαμηλή ταξική και επαναστατική διάθεση και συνείδηση των εργαζομένων.) Αν αντί για 24ωρες τουφεκιές στον αέρα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες καλούσαν απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας, συνδυασμένες με καταλήψεις, κοκ, αν καλούσαν σε επαναλαμβανόμενες 48ωρες ή 5ήμερες απεργίες διαρκείας, αν οι ΔΕΚΟ ακόμα και μόνες τους προχωρούσαν σε κάτι τέτοιο, τότε θα είχαμε τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, και μάλιστα με τρόπο αποφασιστικό – θα είχαμε ένα γενικό ξεσηκωμό στην ελληνική κοινωνία. Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές οι εργαζόμενοι(1) δεν έχουν διάθεση να χάσουν ένα μεροκάματο για να συμμετέχουν σε μια 24ωρη τουφεκιά στον αέρα, αλλά θα είναι διατεθειμένοι να χάσουν πολλά μεροκάματα, ακόμα κι ενός ολόκληρου μήνα, αν είναι να μπορέσουν να...
ανατρέψουν τις πολιτικές που εφαρμόζονται, κι αυτούς βέβαια που τις εφαρμόζουν. Γιατί μόνο να κερδίσουν έχουν από κάτι τέτοιο. Στο γενικό κλίμα της απαξίωσης των συνδικαλιστών η τελευταία τοποθέτηση του Νίκου Φωτόπουλου, προέδρου της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ στη συνάντηση στελεχών της ΓΣΕΕ, την Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Ο Νίκος Φωτόπουλος είπε ανάμεσα σε άλλα: «... [οι κυβερνώντες] τρέμουν τα εκατομμύρια του κόσμου της εργασίας. Τρέμουν το ενάμισι εκατομμύριο ανέργους. Τρέμουν τα εκατομμύρια των συνταξιούχων. Τους πέντε δέκα ή και πενήντα χιλιάδες αγωνιστές μπορούν να τους αντιμετωπίσουν. Τα εκατομμύρια του κόσμου της εργασίας, των απόμαχων της δουλειάς, των ανέργων και της νέας γενιάς... ΟΧΙ. »...Για να πετύχει μια απεργία πέρα από το ότι πρέπει να δείξεις στον κόσμο ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Χρειάζεται να πάρει το ξεκάθαρο μήνυμα ότι τον αγώνα τον πιστεύεις και τον δίνεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΕΓΚΑΙΡΑ. «Προς τούτο, εδώ και τώρα... »…Συντονισμός του αγώνα όλων των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και το Δημόσιο και προετοιμασία της απεργίας με κύμα - μπαράζ καταλήψεων, σε Υπουργεία, Δημόσια κτίρια και Οργανισμούς. Στην κυριολεξία να τους κάνουμε να μην προλαβαίνουν να μετρούν τις καταλήψεις, να νεκρώσουν τα πάντα. » Επιπροσθέτως, πριν την πραγματοποίηση της απεργίας να συγκληθεί Δ.Σ. της ΓΣΕΕ και να αποφασισθούν ως συνέχεια της 24ωρης μετά από 3-4 μέρες επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες με καθημερινή συγκέντρωση των απεργών στο Σύνταγμα»(2). Πρόκειται για μια πρόταση, τη μόνη πρόταση, η οποία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της στιγμής: συντονισμένες επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες συνδυασμένες με καταλήψεις. Το «Ξ» έχει καταθέσει αρκετές φορές παρόμοιες προτάσεις στη διάρκεια των προηγούμενων μηνών. Παρόμοιες προτάσεις έχουν επίσης κατατεθεί από αρκετούς συνδικαλιστές της βάσης, οι οποίοι όμως δεν έχουν την εμβέλεια και τη δύναμη που αντιπροσωπεύει ο Νίκος Φωτόπουλος, όντας επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες εργατικές ενώσεις της χώρας μας και με μεγάλες μαχητικές παραδόσεις. Η πρόταση αυτή είναι κάτι που αξίζει να αγκαλιαστεί από άλλους συνδικαλιστές, όσους είναι διατεθειμένοι να παλέψουν για ένα τέτοιο απεργιακό σχέδιο και να το δουν να γίνεται πραγματικότητα την επόμενη περίοδο. Μόνο που θα ήταν σοβαρό λάθος να περιμένει κανείς ότι η ηγεσία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θα προχωρήσει σε ένα τέτοιο σχέδιο δράσης! Δεν υπάρχει καμία τέτοια πιθανότητα! Γιατί, ακριβώς επειδή καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο κίνημα οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν θα το κάνουν! Γιατί δεν θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση – τόσο απλά! Γι' αυτό για κάθε μαχητικό συνδικαλιστή, όπως είναι ο Ν. Φωτόπουλος, υπάρχει κατά τη γνώμη μας μόνο ένας δρόμος για να μπορέσουν να συμβάλουν στη δυνατότητα του κινήματός μας να φέρει σε πέρας τις μεγάλες ανατροπές που απαιτούνται. Κι αυτός είναι να πάρουν οι ίδιοι την πρωτοβουλία για συντονισμό των μεγάλων ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ, χωρίς να περιμένουν τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να το κάνουν – να το επιβάλουν δηλαδή από τα κάτω! Αυτό σημαίνει επαφή και συντονισμός των πιο μαχητικών χώρων από την προηγούμενη περίοδο, όπως των εργαζομένων στη ΔΕΗ, των εργαζομένων στους ΟΤΑ, των Εκπαιδευτικών, των Μεταφορών (αστικές συγκοινωνίες, τραίνα, λιμάνια, κλπ) κοκ. Και να δηλώσουν τολμηρά και ξεκάθαρα ότι στόχος τους είναι η συνολική ανατροπή των πολιτικών που ασκούνται, κι αυτών που τις εφαρμόζουν. Αν γίνει αυτό, το εργατικό κίνημα και η κοινωνία θα ανταποκριθούν με τόση θέρμη που οι (σήμερα) ωρυόμενοι εκπρόσωποι του κατεστημένου δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου