Από το indymedia
Τα δύο τελευταία χρόνια, από το 2010 που υπογράφηκε το πρώτο μνημόνιο, συνηθίσαμε στην βίαιη αναδιάρθρωση του πλούτου που επέφερε την επίσης βίαιη αναδιάρθρωση των κοινωνικών τάξεων. Συνηθίσαμε τις περικοπές μισθών και συντάξεων... συνηθίσαμε στις μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες... συνηθίσαμε την καταστολή που επιχειρεί να επιβάλλει την υποβάθμιση της ζωής μας σε όλους τους τομείς, υγεία, παιδεία, εργασία... την καταστολή που επιχειρεί να καταπνίξει κάθε μορφής αντίσταση και αγώνα... συνηθίσαμε σαν κοινωνία να υπομένουμε με ανησυχητική απάθεια τη σκλαβιά μας... Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη, μετά από πολλούς μήνες αδράνειας και αφού εγκαταλείψαμε την "τύχη μας" σε...
εκλογικές διαδικασίες, έρχεται ένα κάλεσμα για Γενική απεργία. Όμως, μια μέρα απεργία δεν είναι αρκετή για να γκρεμίσει τον κόσμο της εκμετάλλευσης. Είναι ένα πυροτέχνημα που θα λειτουργήσει σαν βαλβίδα εκτόνωσης και αποσυμπίεσης. Είναι περισσότερο επιτακτικό από ποτέ να απεγκλωβιστεί το εργατικό κίνημα από τον ξεπουλημένο και υποταγμένο στα συμφέροντα της εξουσίας συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και να δημιουργήσει τις δικές του ανεξάρτητες δομές ώστε να πάρει επιτέλους την κατάσταση στα χέρια του. Είναι χρέος μας λοιπόν να είμαστε στους δρόμους, με στόχο να παραλύσουμε το οικονομικό-πολιτικό τους σύστημα. Με την ελπίδα να αποτελέσει την έναρξη καθημερινών, μαζικών ταξικών αγώνων από δω και πέρα. Με την παράλληλη προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε άπειρες μικρές και μεγάλες εστίες αντίστασης στις γειτονιές, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, μέσα από μικρές ή μεγάλες ομαδοποιήσεις, μέσα από κοινωνικά κέντρα, καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιών και με όπλο μας την Γενική Απεργία Διαρκείας, να καταργήσουμε στην πράξη τον καπιταλισμό και να εφαρμόσουμε μια άλλη, συμβατή με τις ανάγκες μας οικονομία και κοινωνία. Το παράδειγμα της Πορτογαλίας μας δείχνει το δρόμο! Για να μην επιτρέψουμε την μετάβαση από την υποβάθμιση της ζωής μας στην απόλυτη εξαθλίωσή της! Για να προκαλέσουμε συνεχείς μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις, που θα μας οδηγήσουν στην Επανάσταση!
Τα δύο τελευταία χρόνια, από το 2010 που υπογράφηκε το πρώτο μνημόνιο, συνηθίσαμε στην βίαιη αναδιάρθρωση του πλούτου που επέφερε την επίσης βίαιη αναδιάρθρωση των κοινωνικών τάξεων. Συνηθίσαμε τις περικοπές μισθών και συντάξεων... συνηθίσαμε στις μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες... συνηθίσαμε την καταστολή που επιχειρεί να επιβάλλει την υποβάθμιση της ζωής μας σε όλους τους τομείς, υγεία, παιδεία, εργασία... την καταστολή που επιχειρεί να καταπνίξει κάθε μορφής αντίσταση και αγώνα... συνηθίσαμε σαν κοινωνία να υπομένουμε με ανησυχητική απάθεια τη σκλαβιά μας... Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη, μετά από πολλούς μήνες αδράνειας και αφού εγκαταλείψαμε την "τύχη μας" σε...
εκλογικές διαδικασίες, έρχεται ένα κάλεσμα για Γενική απεργία. Όμως, μια μέρα απεργία δεν είναι αρκετή για να γκρεμίσει τον κόσμο της εκμετάλλευσης. Είναι ένα πυροτέχνημα που θα λειτουργήσει σαν βαλβίδα εκτόνωσης και αποσυμπίεσης. Είναι περισσότερο επιτακτικό από ποτέ να απεγκλωβιστεί το εργατικό κίνημα από τον ξεπουλημένο και υποταγμένο στα συμφέροντα της εξουσίας συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και να δημιουργήσει τις δικές του ανεξάρτητες δομές ώστε να πάρει επιτέλους την κατάσταση στα χέρια του. Είναι χρέος μας λοιπόν να είμαστε στους δρόμους, με στόχο να παραλύσουμε το οικονομικό-πολιτικό τους σύστημα. Με την ελπίδα να αποτελέσει την έναρξη καθημερινών, μαζικών ταξικών αγώνων από δω και πέρα. Με την παράλληλη προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε άπειρες μικρές και μεγάλες εστίες αντίστασης στις γειτονιές, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, μέσα από μικρές ή μεγάλες ομαδοποιήσεις, μέσα από κοινωνικά κέντρα, καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιών και με όπλο μας την Γενική Απεργία Διαρκείας, να καταργήσουμε στην πράξη τον καπιταλισμό και να εφαρμόσουμε μια άλλη, συμβατή με τις ανάγκες μας οικονομία και κοινωνία. Το παράδειγμα της Πορτογαλίας μας δείχνει το δρόμο! Για να μην επιτρέψουμε την μετάβαση από την υποβάθμιση της ζωής μας στην απόλυτη εξαθλίωσή της! Για να προκαλέσουμε συνεχείς μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις, που θα μας οδηγήσουν στην Επανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου