Banquet: σκηνές από το μέλλον

Αυτά που λαμβάνουν χώρα στο Banque είναι σκηνές από το μέλλον, που πρέπει όλους να μας προβληματίσουν για να καταλάβουμε τι έρχεται.
Ο Βαγγέλης Κιτσώνης εργάζονταν ως βοηθός σερβιτόρου από τον περασμένο Οκτώβριο. Τόλμησε να καταγγείλει την εργοδοτική αυθαιρεσία στο Ι.Κ.Α και στην επιθεώρηση εργασίας, ναι, γιατί είχε πλάτες. Λες και πόσοι ευημερούν σήμερα στην Ελλάδα μπουρδέλο όπως την κατάντησαν  τα νταβατζιλίκια της γενιάς του Πολυτεχνείου το κάνουν χωρίς να έχουν πλάτες;;
Από εκεί και πέρα, κόντρα στην κόντρα, οι καημένοι οι εργοδότες  προχώρησαν σε lockout. Προσέλαβαν δικηγόρους και μπράβους οι οποίοι προχθές προπηλάκισαν αγωνιστές που έκαναν αφισοκόλληση κοντά στο μαγαζί και κατέστρεψαν το υλικό τους. Προσπάθησαν να προσεταιρισθούν τους υπόλοιπους εργαζόμενους και κατάφεραν να το κάνουν σε μεγάλο βαθμό. Οι εργαζόμενοι που έμειναν χωρίς δουλειά ανάρτησαν πανό κατά του σωματείου τους. Δεν μπόρεσαν να σκεφτούν και κανένας δε φρόντισε να τους εξηγήσει πως το σωματείο είναι δικό τους και μπορεί να τους στηρίζει, αν και αυτοί το φροντίζουν, συμμετέχουν στις διαδικασίες και στις συνελεύσεις του και εκλέγουν ικανή ηγεσία. Τα σωματεία έγιναν για να μην είναι ο καθένας μόνος του σαν την καλαμιά στον κάμπο ..ή μάλλον στην εργασιακή ζούγκλα που τόσο κόπιασε να δημιουργήσει η γενιά της κονόμας, συγγνώμη, του Πολυτεχνείου ήθελα να πω. Ο καθένας μόνος του αποτελεί βορά στον κάθε νεόπλουτο τυχοδιώκτη γκάνγκστερ που λόγω κεφαλαίου συγκεντρώνει εξουσία στα χέρια του.
Πού είναι το κράτος να κάνει κάτι από τα παρακάτω;;;;
1. Να αναγκάσει την εργοδοσία αν φταίει να αποζημιώσει τον/τους εργαζομένους
2. Να διαλύσει τις συγκεντρώσεις έξω από το μαγαζί αν ο εργοδότης δε φταίει και χάνει τζάμπα πελατεία
3. Να μη δημιουργούνται επεισόδια μεταξύ σωματείου και εργοδοσίας
Στον καιρό του "σοσιαλισμού" τίποτα από όλα αυτά δε γίνεται. Κοιμούνται.. Το ερώτημα είναι αθέλητα ή ηθελημένα;
Σκηνές από το μέλλον λοιπόν. Εργαζόμενοι εναντίον εργαζομένων, μπράβοι, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, αυτοδικίες, μμε στρατευμένα. Ο αγώνας θα είναι σκληρός, όσο και αν απορεί η λαντζιέρισσα του Banquet γιατί να γίνονται όλα αυτά αφού 10 χρόνια στην Ελλάδα άρχισε τα τελευταία 2 να νιώθει ασφάλεια. Γιατί δε θέλουμε να γίνουμε σαν τη χώρα καταγωγής της μάλλον..