Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

''Μύθοι και πραγματικότητα για τους μετανάστες''

Εκδίκαση της προσφυγής της ΓΣΕΕ στο ΣτΕ

Εκδικάστηκε σήμερα Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012 η προσφυγή της ΓΣΕΕ στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ 6/2012 Μνημόνιο ΙΙ) με την οποία επιβλήθηκαν εν μια νυκτί δραματικές μειώσεις στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, παραβιάστηκαν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατεδαφίστηκε το σύστημα των συλλογικών ρυθμίσεων στη χώρα. Η Συνομοσπονδία έχοντας στη νομική της φαρέτρα μεταξύ άλλων τις καταδικαστικές αποφάσεις της χώρας από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας και το Συμβούλιο της Ευρώπης ζήτησε από το ΣτΕ την ακύρωση της 6ης ΠΥΣ/2012 προβάλλοντας το επιχείρημα ότι τα μέτρα καταλύουν τον πυρήνα θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που προστατεύονται από το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας. Συγχρόνως...
παρέθεσε συγκεκριμένα στοιχεία από τις επιπτώσεις εφαρμογής τους με τα οποία τεκμηριώνεται ότι αυτά τα μέτρα εκτός των άλλων είναι αναποτελεσματικά, αντιαναπτυξιακά και αδιέξοδα. Οι νομικοί σύμβουλοι της ΓΣΕΕ ανέπτυξαν πλούσια επιχειρηματολογία και τόνισαν στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο ότι η επίκληση του δημοσίου συμφέροντος από την πλευρά της Κυβέρνησης δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την καταπάτηση κάθε έννοιας εργατικού δικαίου στη χώρα μας αλλά και του ίδιου του Συντάγματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρέμβαση υπέρ του Δημοσίου και κατά της προσφυγής μας έκανε το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής, του οποίου πρόσφατα οι απολύσεις κρίθηκαν από το Πρωτοδικείο παράνομες και αντισυνταγματικές! Τις επόμενες ημέρες θα κατατεθούν και τα σχετικά υπομνήματα στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε να εκδοθεί η οριστική απόφαση. Η ΓΣΕΕ αμέσως μετά την απόφαση του ΣτΕ (και εφόσον χρειαστεί) θα προσφύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνεχίζοντας τον αγώνα για την ακύρωση των πρωτοφανών και βάναυσων αντεργατικών μέτρων που διαμόρφωσαν στην Ελλάδα εργασιακό τοπίο τριτοκοσμικής χώρας.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Τα Χριστούγεννα ...αλλιώς

Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μεταμορφώνεται σε έναν ονειρεμένο τόπο όπου η μουσική μπλέκεται χαρούμενα με το χορό, την εικόνα, το παραμύθι. Ολα αυτά «υφαίνονται» μεταξύ τους με το νήμα της αγάπης και της αλληλεγγύης, ένα νήμα που μας φέρνει όλους πιο κοντά. Η «Παράλλαξη» και η «Θεσσαλονίκη αλλιώς» συνεχίζει τις γεμάτες ενέργεια και πρωτοτυπία δράσεις της. Τα «Χριστούγεννα αλλιώς» περιμένουν μικρούς και μεγάλους στις 22 Δεκεμβρίου. Το Σάββατο, 22 Δεκεμβρίου από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 6 το απόγευμα συγκεντρώνουμε τρόφιμα, φάρμακα, παιδικά ρούχα, παιχνίδια και είδη πρώτης ανάγκης προς ενίσχυση του έργου της “Άρσις”, των “Γιατρών του Κόσμου”, του Κοινωνικού Ιατρείου του Λιμανιού και του Κέντρου Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παιδιών με Αναπηρία (πρώην Αγ. Δημήτριος). Όπως κάθε δράση της Parallaxi και του «Θεσσαλονίκη Αλλιώς», έτσι και τα «Χριστούγεννά τους Αλλιώς» είναι... βασισμένα σε μία εκτεταμένη συνέργεια φορέων και δημιουργικών ομάδων της πόλης, που εστιάζουν τις δράσεις τους στα παιδιά και τους μεγάλους. Για έξι ολόκληρες ώρες το λιμάνι αλλάζει όψη και προσφέρει δεκάδες δυνατότητες διασκέδασης σε μικρούς, αλλά και μεγάλους. Μουσική, κουκλοθέτρο, θέατρο σκιών, προβολές κινουμένων σχεδίων, δημιουργικά εργαστήρια... Το υπέροχο Εντευκτήριο των συνταξιούχων του Λιμανιού αλλάζει όψη, στολίζεται χριστουγεννιάτικα και φωτίζεται με την βοήθεια των καταστημάτων Butler’s και την επιμέλεια Maritsa’s Creations. - Ένας πλούσιος μπουφές με χριστουγεννιάτικα εδέσματα, κρασί, καφέ και τσάι περιμένει τους επισκέπτες. Προσφορά δεκάδων επιχειρήσεων εστίασης της πόλης. Εντευκτήριο 12:15 Οι Σπουδαστές του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης δίνουν το παρόν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στις χριστουγεννιάτικες δράσεις της Parallaxi με την Ορχήστρα Πνευστών. Αυτά τα Χριστούγεννα παρουσιάζουν ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει Εμβατήριο, Ραψωδία για μπάντα, Ποτ-πουρί Διονύση Σαββόπουλου και Χριστουγεννιάτικα. 13:15 Τη σκυτάλη παίρνουν οι Stringless. Έξι φωνές σχεδιάζουν και αυτοσχεδιάζουν σε έναν καμβά με βαλκανικά χρώματα και όχι μόνο. Ταξιδεύουν με τη μηχανή του χρόνου με απρόσμενες στάσεις στο χθες και το σήμερα. 14:00 Η Παιδική Χορωδία του Συλλόγου Φίλων Μουσικής έχει αναπτύξει ρεπερτόριο που εκτείνεται από την παλιά μουσική (Carissimi, Händel, Mozart, Haydn κ.α.) μέχρι τον 20ό αιώνα, ερμηνεύοντας έργα Θεσσαλονικέων συνθετών όπως οι Βασίλης Θεοφάνους, Δημήτρης Λάλλας κ.α. Κάθε Χριστούγεννα παρουσιάζει ιδιαίτερο πρόγραμμα, όπως η Weihnachtshistorie (Ιστορία των Χριστουγέννων) του Heinrich Schütz (2010). 16:00 “Θαμυριάδες”Με ρεπερτόριο που εκτείνεται από το κλασικό μέχρι το ροκ, το ποπ και το μιούζικαλ, τα μέλη του συγκροτήματος υπόσχονται μία συναυλία φωνητικού συνόλου acapella με χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κάλαντα από όλο τον κόσμο. 17:00 Λάτιν μουσική από τους APERITO Εργαστήρια Γεύσης στο Εντευκτήριο Το Εντευκτήριο του Λιμανιού εκτός από τη μουσική σκηνή θα αποκτήσει για μία ημέρα και το δικό του Παιδικό Δωμάτιο, μία κουζίνα- παιχνίδι με τις γεύσεις και τα λαχταριστά υλικά και υπό την καθοδήγηση τριών ομάδων που κινητοποιούν γευστικά την πόλη με τις δημιουργίες τους. 12:00-14:00 Η Καλλιτεχνική Παιδαγωγική Ομάδα «Σχεδία στην πόλη» παρουσιάζει τα «Γλυκο-ταξιδέματα»! Δοκιμάστε τα μπισκότα «φουλ Σουδανί», τις «μούσλι – σοκολατομπουκιές» και τα «σκουφάκια με κρέμα και φρούτα» 14:00-16:00 Η Μαρμίτα είναι ένα εργαστήρι μαγειρικής για μεγάλους και παιδιά. Παρέα με όλους εσάς οι υπεύθυνοι του εργαστηρίου θα διακοσμήσουν τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα τους για την εορταστική περίοδο. Ένα παιχνίδι δημιουργίας και… γευσιγνωσίας. 16:00-18:00 Στο Παιδικό Δωμάτιο του Εντευκτηρίου η... αφήγηση θα περιλαμβάνει Chef Stories. Στο εργαστήρι οι μικροί μάγειρες θα εκπαιδευτούν στο πώς φτιάχνονται δρόσερα μπαλάκια, ζουμερά και γευστικά, διαλέγοντας το "μέσα" τους, πλάθοντας και ντύνοντας το "έξω" τους. Προκυμαία Α' Προβλήτα 12:30 Ομάδες ρυθμικής και ενόργανης γυμναστικής της πόλης βγαίνουν από τα προπονητήρια του Αλεξανδρείου Μελάθρου και μεταφέρουν τη δράση τους στην Α’ Προβλήτα του λιμανιού. Αθλητές και αθλήτριες της αθλητικής Ακαδημίας Καλαμαριάς, Φοιτητές του ΤΕΦΑΑ Α.Π.Θ., χορευτές του Vice Versa Rhythm και χοροακροβάτες της πόλης δίνουν ραντεβού στο πιο όμορφο υπαίθριο γυμναστήριο που στήθηκε ποτέ. Με την επιμέλεια της Όλγας Δελιάκη. 13:40 Η ομάδα κρουστών «Κρούσις» ξεσηκώνει για ακόμη μία χρονιά τους παρευρισκόμενους στο λιμάνι. Η ομάδα του Νίκου Τουρμπή μετά από μια μουσική πορεία διαμέσου της παλιάς παραλίας καταλαμβάνει την πρώτη Προβλήτα με τα κρουστά της. 15:10 Η «Μπάντα Δρόμου του Κρουστόφωνου» είναι μια πολυμελής μπάντα της Θεσσαλονίκης με κρουστά και τρομπέτες, που παίζει, τραγουδά σε ένα χριστουγεννιάτικο πανηγύρι με τραγούδια και κάλαντα διασκευασμένα σε άλλο στυλ. 16:00 Μία χορευτική ομάδα αποτελούμενη από μαθητές και μαθήτριες του 1ου Πειραματικού Σχολείου Θεσσαλονίκης αυτοσχεδιάζουν, χρησιμοποιώντας τη μουσική του Γιαν Τίρσεν από την «Αμελί» και δημοφιλείς χριστουγεννιάτικες μελωδίες. 16:30 Η ομάδα χορού vertex συμμετέχει στη δράση “τα Χριστούγεννά τους αλλιώς” με μία παράσταση εξωτερικού χώρου που εξερευνά τις δυνατότητες επαναπροσδιορισμού των ανθρώπινων σχέσεων και αλληλεπιδράσεων στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον. Τα Μουσεία του λιμανιού… Αλλιώς! Τα μουσεία που φιλοξενούνται στους χώρους του λιμανιού συμμετέχουν ενεργά στη γιόρτη, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης - Τέσσερις οργανωμένες ξεναγήσεις (12:00, 13:00, 16:00 & 17:00) περιμένουν όσους θέλουν να γνωρίσουν με μία διεισδυτική ματιά την έκθεση «Φεστιβάλ των Αόρατων Πόλεων, Μια κοσμογραφία» Έκθεση: Τόποι της μνήμης, Πεδία οραμάτων Δεκέμβριος 2012-Φεβρουάριος 2013 - 14:00 Ο Πολιτιστικός Οργανισμός contACT παρουσιάζει το «Μπίρι Μπίλι», μία θεατρική παράσταση με ζωντανή μουσική, βασισμένη στο παραδοσιακό λαϊκό παραμύθι "Η ξανθομαλλούσα". - 15:00 Η ομάδα «Σκιάς Όναρ» συστήνει στους μικρούς και θυμίζει στους μεγάλους τη μαγεία του πανιού και των σκιών. - 16:00-18:00 Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, προσκαλεί γονείς και παιδιά σε ένα δημιουργικό εργαστήριο γιορτινών κατασκευών από ανακυκλώσιμα υλικά. *Απαραίτητη η τηλεφωνική δήλωση συμμετοχής λόγω περιορισμένων θέσεων, 2310593270, Τρίτη με Σάββατο 10.00-17.00, Ηλικίες 5-95… Μουσείο Φωτογραφίας 14:00 & 16:00 Ξεναγήσεις Το Μουσείο Φωτογραφίας διοργανώνει 2 ξεναγήσεις στην έκθεση «Πέρα από την ιστορία: Η Θεσσαλονίκη μέσα από τη φωτογραφία. Μέρος Α’, Από την Απελευθέρωση μέχρι το Μεσοπόλεμο» (Επιμέλεια: Βαγγέλης Ιωακειμίδης, Αλίκη Τσιρλιάγκου) Εκπαιδευτικό προγραμμα «Το παιχνίδι των πόλεων. Αναζητώντας τις άλλες πόλεις στον χάρτη της Θεσσαλονίκης». Βασισμένο στο βιβλίο «Αόρατες Παρενθέσεις: 27 Πόλεις στη Θεσσαλονίκη», το παιχνίδι προσεγγίζει την αρχιτεκτονική ιστορία της πόλης, καλώντας τα παιδιά να συνθέσουν το παζλ της Θεσσαλονίκης μέσα από διαφορετικές ιστορίες. - 13:00 Η τάξη στο καφέ του μουσείου φωτογραφίας αναστατώνεται με το πιο σκανδαλιάρικο Χριστουγεννιάτικο ξεφάντωμα/πάρτυ/ψυχαγωγικό πρόγραμμα με τον Τιμολέωντα Τιραμόλα. Το ξωτικό των Χριστουγέννων, ο Τιμολέων Τιραμόλας παρασέρνει μικρούς και μεγάλους σ' ένα σπαρταριστό ψυχαγωγικό πρόγραμμα με μαγικά τρυκ, αστείους διαγωνισμούς, πολύ χορό και μουσική στο καφέ του Μουσείου Φωτογραφίας! - 17:30 Η αυλαία στο καφέ του Μουσείου Φωτογραφίας πέφτει με κουκλοθέατρο. «Πετάει-Πετάει το παλτό;», μια ιστορια βασισμένη στο «παλτο» του Νικολάϊ Γκόγκολ και στο βραβευμένο με το διεθνές βραβείο Άντερσεν έργο της Μαρίας Γκρίπε «Λόελλα-η κόρη του Μπαμπά Μπέρτα». Μουσείο Κινηματογράφου Αφιερώνει την πρώτη ημέρα του χριστουγεννιάτικου παιδικού προγράμματος της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης (22-23/12 & 29-30/12) στην εκδήλωση «Τα Χριστούγεννά τους αλλιώς» και προβάλλει δύο αριστουργηματικά κινούμενα σχέδια από τη Δανία, το Jungle Jack και το Σαμψών και Σάλλυ.Τις προβολές πλαισιώνουν ψυχαγωγικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες που θα ξεναγήσουν τους μικρούς σινεφίλ στη χώρα του κινηματογράφου μέσα από την βιωματική και παιγνιώδη μάθηση. Ζήστε μέσα στο αγαπημένο σας παραμύθι μέσα από το blue box! Aίθουσα Τάκης Κανελλόπουλος- Ώρες προβολών: 11:30- Jungle Jack και 16:00- Salmon and Sally Η είσοδος στις προβολές είναι ελεύθερη. Μέγιστος αριθμός παιδιών: 50 ανά προβολή. Κρατήσεις θέσεων μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου στο τηλ. 2310-508.398. Αναλυτικά το πρόγραμμα της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης στο www.filmfestival.gr

Ψήφισμα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ κατά της εξόρυξης χρυσού.

Η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εκφράζει την αλληλεγγύη της και πλήρη στήριξη στον μεγαλειώδη αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, του Κιλκίς, του Έβρου και της Ροδόπης ενάντια στην εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων εξόρυξης και επεξεργασίας χρυσού. Αποδοκιμάζουμε έντονα τις πρακτικές παραπλάνησης, εκμαυλισμού συνειδήσεων, καταστολής και εκφοβισμού που επιχειρούν οι επιχειρηματίες σε συνεργασία με τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Η ένταση των εξορύξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, συνοδεύεται από εκτεταμένες οικολογικές και κοινωνικές καταστροφές και υπαγορεύεται και κυριαρχείται από πολυεθνικές. Στην μνημονιακή Ελλάδα, οι εξορύξεις χρυσού διαφημίζονται ως σανίδα σωτηρίας, ενώ στην πραγματικότητα είτε παραδίδονται δωρεάν είτε αποτελούν πεδίο νέας αφαίμαξης δημόσιου χρήματος για αμφίβολα σχέδια. Υποστηρίζουμε ότι προτεραιότητες για τη διαχείριση του ορυκτού πλούτου είναι: α.
ακύρωση των επενδύσεων εξόρυξης χρυσού ως κοινωνικά άχρηστου και περιβαλλοντικά επιζήμιου β. η α­κύ­ρω­ση δια­τά­ξεων του με­ταλ­λευ­τι­κού κώ­δι­κα, του χω­ρο­τα­ξι­κού των ε­ξο­ρύ­ξεων, των fast track και Ε­Ο­Ζ, ώ­στε να μη δί­νο­νται στους εγ­χώ­ριους/πο­λυε­θνι­κούς ε­πι­χει­ρη­μα­τίες σκαν­δα­λώ­δη και α­ντι­συ­νταγ­μα­τι­κά προ­νό­μια και ε­ξου­σία και γ. η α­ξιό­πι­στη δη­μό­σια έ­ρευ­να και κα­τα­γρα­φή των α­πο­θε­μά­των στην Ελλά­δα. Α­ντι­με­τω­πί­ζουμε τις ε­ξο­ρυ­κτι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες ως α­να­πό­σπα­στο μέ­ρος των το­πι­κών, πε­ρι­φε­ρεια­κών και ε­θνι­κού ε­πι­πέ­δου σχε­δια­σμών με κοινωνική συμμετοχή, που να συνυπολογίζουν το πραγματικό κόστος που καλείται να πληρώσει η κοινωνία για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων καθώς και για τις επιπτώσεις στις άλλες παραγωγικές δραστηριότητες. Υποστηρίζουμε ότι οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν μέσα από ένα πλατύ κοι­νω­νι­κό διάλογο για τη συ­νε­τή και κοι­νω­φε­λή α­ξιο­ποίη­ση των πό­ρων (ή μη), ε­πι­ση­μαί­νο­ντας ό­τι α. αφορούν μη αντιστρεπτές επεμβάσεις β. αφορούν και στους όρους αναπαραγωγής των επερχόμενων γενιών και γ. εί­ναι κρί­σι­μες για τη μελ­λο­ντι­κή κα­τά­στα­ση της χώ­ρας συνεπώς δεν μπορούν να ληφθούν υπό το εκβιαστικό καθεστώς του φόβου. Θέλουμε τα δάση τη γη και το νερό και όχι έναν τάφο φτιαγμένο από χρυσό Ο άνθρωπος και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη. Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, 30/11-2/12/2012

Μετανάστευση στην Ευρώπη: Μια αποτρεπτική πολιτική

Από το tvxs

Η μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στην περίοδο της κρίσης είναι το θέμα της τριήμερης σεμιναριακής συνεδρίασης που διοργανώνει από Δευτέρα μέχρι Τετάρτη το ελληνικό παράρτημα του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ζητήματα που απασχολούν το τριήμερο σεμινάριο είναι η διοικητική κράτηση των μεταναστών, το Δουβλίνο 2, η δράση της δύναμης Frontex, και ζητήματα ένταξης δεύτερης γενιάς μεταναστών. Στόχος είναι η συζήτηση και η εξαγωγή συμπερασμάτων για την μετανασταστευτική πολιτική στην Ευρώπη. Το σεμινάριο λαμβάνει χώρα την ώρα που ο κανονισμός για την μεταναστευτική πολιτική στην Ευρώπη, Δουβλίνο 2, οδεύει προς την εκ νέου διαμόρφωσή του σε Δουβλίνο 3. Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει διασαφηνίσει την στάση της απέναντι στις μεταναστευτικές ροές. Παρόλα αυτά, πως έχει επηρεάσει το Δουβλίνο 2 την εξέταση των αιτήσεων ασύλου στην Ευρώπη και γιατί θεωρείται ότι είναι αποτυχημένο οδηγώντας κατά συνέπεια στην ανανέωσή του; Στα ερωτήματα αυτά προσπάθησαν να απαντήσουν η...
Κορνέλια Ερνστ, μέλος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου με το κόμμα Die Linke, ο Ελίας Μπίρντελ, του Borderline Austria, η Βασιλική Κατριβάνου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, και η Μαρία Βουτσινού, ειδική επιστήμονας στον συνήγορο του Πολίτη αναφορικά με τα δικαιώματα του Ανθρώπου. Μια αποτρεπτική πολιτική Η Κορνέλια Ερνστ, συνέδεσε τις διάφορες πτυχές της ευρωπαϊκής πολιτικής για την μετανάστευση με την δράση της Frontex, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι “τα πράγματα δεν αλλάζουν αλλά οδεύουν προς την αυστηριοποίηση του ελέγχου και την τοποθέτηση μεγαλύτερων εμποδίων στην ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων”. Πιο συγκεκριμένα, για την Ερνστ, η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική δεν συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει προκύψει, παρά μόνο στην μεγιστοποίηση των βιομηχανιών ασφαλείας. “Πρόκειται για μια αποτρεπτική πολιτική”, σχολιάζει η Γερμανίδα ευρωβουλευτής, συμπληρώνοντας ότι “δεν έχει τροποποιηθεί κατά την περίοδο της κρίσης”. Το “δώρο” αυτής της πολιτικής είναι η Frontex, και το Δουβλίνο 2, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποτρέψουν και να απορρίψουν την είσοδο μεταναστευτικών ρευμάτων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Ελίας Μπρίντελ παρουσίασε το ταξίδι του στα σύνορα της Ελλάδας όπου παρατήρησε την δράση της Frontex αλλά και την αντιμετώπιση των αυξημένων μεταναστευτικών εισροών. Η συνοριακή δύναμη ασφάλειας έχει προκαλέσει την παρέμβαση του ευρωπαίου διαμεσολαβητή για τα ανθρώπινα δικαιώματα μόλις πρόσφατα. Παραδειγματική αποτυχία “Το Δουβλίνο 2 στην ουσία δηλώνει ότι πρέπει να αποτρέπεται η χορήγηση ασύλου και την ευθύνη για αυτό έχει η χώρα πρώτης υποδοχής. Με αυτόν τον τρόπο ενοχοποιείται αυτή η χώρα”, δήλωσε η Βασιλική Κατριβάνου, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αποκλείονται άτομα προερχόμενα από τρίτες χώρες από το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα αυτό, επισημαίνεται, τόνισε και ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στην Ελλάδα, Φρανσουά Κρεπό, σήμερα. Ο κ. Κρεπό είπε ότι “το πρόβλημα της συσσώρευσης μεταναστών στην Ελλάδα είναι ευθύνη και της Ε.Ε. συνολικά”. “Υπάρχει τεράστια ανάγκη για κατανομή ευθυνών εντός της Ένωσης”, συμπλήρωσε ο Φρανσουά Κρεπό. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξήγησε γιατί η Ελλάδα αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας του κανονισμού Δουβλίνο 2. Όπως παρουσιάζει η ίδια, εγκλωβίζει άτομα που εισέρχονται στην χώρα, με σκοπό να μεταβούν σε άλλη χώρα της Ε.Ε. εντός των συνόρων της. “Η κατάσταση αυτή έχει πάρει πλέον διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης”, σχολιάζει η κα. Κατριβάνου. Επίσης, η καταστολή των μεταναστευτικών εισροών και και η κράτησή τους στα κέντρα κράτησης μεταναστών γίνονται χωρίς προηγούμενο έλεγχο των προσφύγων. Την ίδια στιγμή, δεν ενημερώνεται η χώρα προέλευσης ότι πρέπει εκείνη να αποτρέπει τέτοιες εισροές προς την Ε.Ε. με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται οι μετανάστες χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα εξυπηρέτησης των αιτημάτων περί ασύλου. “Τα αιτήματα ασύλου, επιπλέον, τα διαχειρίζονται συμμορίες”, σημειώνει η κα. Κατριβάνου. “Σε περιόδους οικονομικής κρίσης διαπιστώνεται ότι πολύ συχνά καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ξενοφοβικές αντιλήψεις”, τονίζει η Μαρία Βουτσίνου. “Βλέπουμε ότι τέτοιες αντιλήψεις διακατέχουν το Δουβλίνο 2”, συμπληρώνει. Το Δουβλίνο 3, η διαμόρφωση του οποίου είναι ακόμη σε εξέλιξη, θέτει κάποιες ρήτρες, ανάμεσα στις οποίες είναι η ρήτρα της κυριαρχίας και η ανθρωπιστική ρήτρα. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί πλέον το κράτος-μέλος, στο οποίο ο αλλοδαπός επιθυμεί να αιτηθεί ασύλου, να εξετάσει το αίτημα αυτό, χωρίς να πρέπει να τον στείλει πίσω στην πρώτη χώρα υποδοχής. Απέναντι στους κανονισμούς Ο Αντώνης Σπάθης, μέλος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, εξήγησε ότι ο μη έλεγχος των κρατούμενων αλλοδαπών έχει ως αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται υπόψιν περιπτώσεις ατόμων αιτούντων άσυλο, θυμάτων κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων, ακόμη και παιδιά. Επίσης τόνισε ότι η κράτηση των μεταναστών αντίκειται στους κανονισμούς για δυο λόγους: για τον σκοπό της κράτησης και για τις συνθήκες της κράτησης. Συγκεκριμένα ο μετανάστης μπορεί να κρατηθεί μόνο όταν η χώρα δεν μπορεί να τον απελάσει στην χώρα του, γιατί για παράδειγμα αυτή βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Απεναντίας, στην Ελλάδα η κράτηση συμβαίνει ανεξαρτήτως σκοπού ή λόγου. Ο δεύτερος λόγος, αυτός των συνθηκών κράτησης, επίσης αντίκειται στους κανονισμούς καθώς δεν διατηρείται κανένα από τα ορισμένα κριτήρια. “Από τον Αύγουστο και μετά αυτές οι δυο συνθήκες, με το χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. πρόγραμμα Ξένιος Ζευς, καταπατούνται ακόμη περισσότερο. Ακόμη και ο αρμόδιος υπουργός έχει πει ότι το πρόγραμμα κινείται στα όρια της νομιμότητας”, δηλώνει ο κ. Σπάθης. Παρόλα αυτά, όπως ο ίδιος επισημαίνει, η Αστυνομία θεωρεί ότι έχει φέρει αποτελέσματα στην αποσυμφόρηση του κέντρου, ακόμη και χτυπήματα προς την Χρυσή Αυγή. “Οι πολιτικές, όμως, που δικαιώνουν την Χρυσή Αυγή πετυχαίνουν τα αντίθετα αποτελέσματα όπως έχει αποδειχθεί”, συμπληρώνει ο Αντώνης Σπάθης. Εναλλακτικά μέτρα “Δεν έχουν γίνει μελέτες πάνω στην μεταναστευτική ροή. Για τον λόγο αυτό είναι πλήρως αποτυχημένο αυτό που συμβαίνει στα κέντρα κράτησης μεταναστών”, δηλώνει η Αριάνα Βασιλάκη, από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. “Για παράδειγμα, στο Ισραήλ έχουν φτιάξει ένα κέντρο υποδοχής μεταναστών με 8.000 κλίνες, προβλεπόμενο χώρο για παιδιά και άλλα”, συμπληρώνει. Η ανάγκη απόδειξης της αποτελεσματικότητας εναλλακτικών μέτρων αποτελεί μια βασική πρόκληση για την Ύπατη Αρμοστεία. Επίσης προσπαθεί να κατοχυρώσει ότι θα παρεμβαίνει στον έλεγχο για την χορήγηση ασύλου για να μπορέσει να εγγυηθεί ότι θα συμβεί αυτός όπως προβλέπεται από τις διεθνείς συμβάσεις. “Η κράτηση πρέπει να επιβάλλεται μόνο ως εξαιρετικό μέτρο και εφόσον εξυπηρετεί νόμιμο σκοπό. Αυτοί οι νόμιμοι σκοποί είναι τρεις: λόγοι δημόσιας τάξης, δημόσιας υγείας και δημόσιας ασφάλειας”, τονίζει η κα. Βασιλάκη. Η Ύπατη Αρμοστεία έχει παρατηρήσει ότι η κράτηση σε περιπτώσεις αιτούντων άσυλο έχει τον χαρακτήρα τιμωρίας. Όσοι έχουν κάνει αίτηση για χορήγηση ασύλου έχει διαπιστωθεί ότι κρατούνται πολύ περισσότερο από ότι εκείνοι που δεν είχαν προβεί σε σχετικό αίτημα. “Ιδιαίτερα αυξημένα είναι τα ποσοστά απόπειρας αυτοκτονίας μέσα στα κέντρα κράτησης μεταναστών”, δηλώνει η Ιωάννα Κοτσιώνη, από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. “Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ανησυχίας για εμάς, όσον αφορά το μέλλον των κρατουμένων. Η κράτησή τους θα αφήσει σημάδια σε όλη τους την ζωή”, συμπληρώνει.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Η σιωπή δεν είναι χρυσός

Από την Εφημερίδα Συντακτών

Καθώς ένα χρόνο τώρα ασχολούμαι με τη θεματική «Χρυσός στα χρόνια της κρίσης» έχοντας δουλέψει μαζί με τους συνεργάτες μου στην Κολομβία (1), τη Ρουμανία (2) και την Ελλάδα (3), οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Θα συγκρίνω την ελληνική περίπτωση με αυτή της Ρουμανίας (γιατί αν αρχίσω από την Κολομβία πολλοί θα πουν ότι συγκρίνω την Ελλάδα με μια λατινοαμερικανική χώρα και «τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς, εδώ είναι Ευρώπη» και άλλα τέτοια, κατά τη γνώμη μου ευτράπελα). Πριν απ' αυτό όμως ας θυμηθούμε τι προβλέπουν τα δύο μεταλλευτικά σχέδια:...
ΕΛΛΑΔΑ Το ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική, πλούσιας σε χρυσό, χαλκό και άλλα μέταλλα, στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το κοίτασμα χαλκού – χρυσού στις Σκουριές, που σήμερα εκτιμάται ότι αξίζει περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια, δύο προϋπάρχοντα ορυχεία μαζί με τις εγκαταστάσεις τους, 310 σπίτια στο Στρατώνι, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και επέκτασης της εξορυκτικής δραστηριότητας με το άνοιγμα και άλλων μεταλλείων. Το αντάλλαγμα που πλήρωσε η εταιρεία στο ελληνικό κράτος το 2003 για να αποκτήσει τα παραπάνω ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που έχει χαρακτηριστεί από κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου και από κατοίκους της περιοχής «ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της χώρας». Οσοι αντιδρούν στο μεταλλευτικό σχέδιο, υποστηρίζουν ότι η επένδυση θα προκαλέσει ανεπίστρεπτη καταστροφή στο περιβάλλον, με τα οφέλη να είναι λιγότερα από τις απώλειες. ΡΟΥΜΑΝΙΑ Στη Ρόσια Μοντάνα της Ρουμανίας μια άλλη καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, και το ρουμανικό κράτος θέλουν από το 1997 να εξορύξουν το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού στο υπέδαφος της Ευρώπης. Για να το κάνουν αυτό θα ανατινάξουν όλα τα βουνά της περιοχής δημιουργώντας τέσσερα ορυχεία ανοιχτής εξόρυξης και μια μεγάλη δεξαμενή εναπόθεσης αποβλήτων, που θα περιέχει κυάνιο και άλλες τοξικές ουσίες. Οι κάτοικοι που αντιδρούν λένε ότι αυτό θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον καθώς και στην ιστορική κληρονομιά της Ρόσια Μοντάνα, αφού εκεί βρίσκονται οι πιο καλά διατηρημένες ρωμαϊκές στοές παγκοσμίως. Οι ιστορικοί λένε πως η ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οφείλεται ώς ένα βαθμό στο χρυσάφι της Ρόσια Μοντάνα και οι τεχνίτες της εποχής είχαν αναπτύξει ένα δίκτυο υπόγειων στοών για την εξόρυξη, τόσο αριστοτεχνικό, που πολλοί το παρομοιάζουν με υπόγεια Ακρόπολη. ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ 1. Και οι δύο χώρες πλήττονται βάναυσα από την οικονομική κρίση. 2. Και οι δύο χώρες θέλουν να εξορύξουν το χρυσάφι τώρα που οι τιμές του πολύτιμου μετάλλου βρίσκονται στα ύψη. 3. Και οι δύο χώρες έχουν ως επενδυτές καναδικές εταιρείες. 4. Κάτοικοι και των δύο περιοχών αντιδρούν υποστηρίζοντας πως τα σχέδια εξόρυξης θα έχουν καταστροφικές συνέπειες. ΔΙΑΦΟΡΕΣ 1. Στη Ρόσια Μοντάνα αστυνομία δεν πάτησε ποτέ, παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων που πολλές φορές ήταν έντονες και παρά τη συμμετοχή ξένων ακτιβιστών που ταξίδεψαν στη Ρουμανία ειδικά για κείνες τις διαδηλώσεις. Στις Σκουριές στέλνουν τα ΜΑΤ. 2. Ο πρόεδρος της Ρουμανίας Τραϊάν Μπασέσκου, που είναι αναφανδόν υπέρ του πρότζεκτ, επισκέπτεται τη Ρόσια Μοντάνα και συνομιλεί με τους κατοίκους που αντιδρούν. Στην Ελλάδα δεν άκουσα ποτέ για μια τέτοια συνάντηση σε τόσο υψηλό επίπεδο. 3. Στη Ρουμανία το πρότζεκτ το έχει αναλάβει μια κοινοπραξία, η Rosia Montana Gold Corporation (4). Σε αυτή την εταιρεία οι Καναδοί έχουν το 80,69%, ενώ το υπόλοιπο 19,31% έχει μείνει στον έλεγχο του κράτους. Στην Ελλάδα έχει σχηματιστεί μια αντίστοιχη κοινοπραξία, η «Ελληνικός Χρυσός». Οι Καναδοί ελέγχουν το 95%, ενώ το υπόλοιπο 5% ανήκει στην ελληνική κατασκευαστική εταιρεία «Ακτωρ» του ομίλου Μπόμπολα. Το ελληνικό κράτος δηλαδή δεν έχει κρατήσει απολύτως τίποτα. 4. Το ρουμανικό κράτος, σύμφωνα με τη Rosia Montana Gold Corp., θα πάρει 4 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτή την επένδυση, συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης (royalties) που θα εισπράττει βάσει των νόμων κατ” αναλογία με το μετάλλευμα που θα εξορύσσεται (5). Αντίθετα η Ελλάδα παραχώρησε στην «Ελληνικός Χρυσός» τα πάντα για 11 εκατομμύρια ευρώ και δεν θα εισπράξει ούτε σεντ από δικαιώματα εξόρυξης στο μέλλον καθώς ο μεταλλευτικός κώδικας που γράφτηκε επί χούντας δεν προβλέπει κάτι τέτοιο (6). 5. Ολοι οι υπουργοί που πέρασαν από το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος της Ρουμανίας, διστάζουν να δώσουν περιβαλλοντική άδεια στο πρότζεκτ της Ρόσια Μοντάνα, και ως εκ τούτου το πράσινο φως για την έναρξή του. Ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ατίλα Κοροντί, μάλιστα απέρριψε το 2007 την περιβαλλοντική μελέτη της εταιρείας καθώς δεν είχαν προσκομιστεί όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. «Χρειαζόμαστε επενδυτές σε αυτή τη χώρα που να είναι σοβαροί, και η εταιρεία κατά τη γνώμη μου δεν είναι αρκετά σοβαρή», είπε στην συνάδελφο Γεωργία Ανάγνου. Η τωρινή υπουργός Περιβάλλοντος μάλιστα, Rovana Plumb, πρότεινε πρόσφατα να δοθεί όλος ο φάκελος στη δημοσιότητα προκειμένου οι Ρουμάνοι να γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια αναφορικά με το πρότζεκτ (7). Στην Ελλάδα, παρ” όλο που εκκρεμεί απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που θα κρίνει το αν θα αρχίσει το πρότζεκτ ή όχι, το υπουργείο Περιβάλλοντος με εντολή του παρεμβαίνει υπέρ της «Ελληνικός Χρυσός» και ουσιαστικά διατάζει το δασαρχείο να εγκρίνει εργασίες υλοτομίας στο αρχέγονο δάσος των Σκουριών, πριν από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (8). 6. Η Rosia Montana Gold Corporation προσπαθεί να κερδίσει την κοινή γνώμη της Ρουμανίας με διαφημιστικά σποτ στην τηλεόραση και στις εφημερίδες. Σε σχέση με τη διαφήμιση η εταιρεία κατατάσσεται τρίτη μετά τις δύο μεγάλες εταιρείες τηλεφωνίας. Με αυτόν τον τρόπο ελέγχει και την εγχώρια πληροφόρηση, αφού όπως καταγγέλλουν Ρουμάνοι δημοσιογράφοι, «είναι αδύνατον να δεις να γράφονται άρθρα εναντίον του πρότζεκτ της Ρόσια Μοντάνα στον εθνικό Τύπο». Στην Ελλάδα η «Ελληνικός Χρυσός» δεν έχει ούτε καν ιστοσελίδα (9) και δεν δαπανά τίποτα για διαφήμιση. Ούτε και φαίνεται να νοιάζει κανέναν -και μιλώ κυρίως για το κράτος- να ενημερωθεί η κοινή γνώμη της Ελλάδας για το τι ακριβώς σχεδιάζεται να γίνει στη Χαλκιδική. Είναι λες και μιλάμε για μια έρημη τοποθεσία στον πλανήτη Αρη. Η χειραγώγηση των ΜΜΕ σε αυτή την περίπτωση και η σιωπή τους οφείλονται αλλού: σε μια ιδιότυπη ομερτά, καθώς ο ιδιοκτήτης της «Ακτωρ», η οικογένεια Μπόμπολα, που όπως είπαμε κατέχει το 5% της «Ελληνικός Χρυσός» είναι και βασικός μέτοχος σε μεγάλα ΜΜΕ (10). 7. Στη Ρουμανία θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις δηλώσεις των υπευθύνων της «Ελληνικός Χρυσός», όχι. Οπως λένε, από τη στιγμή που το κοίτασμα στις Σκουριές περιέχει χαλκό, θα χρησιμοποιήσουν μια τεχνική για μεταλλουργία χαλκού που λέγεται flash smelting (στιγμιαία τήξη) και θα παίρνουν τον χρυσό ως παραπροϊόν. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το ρουμανικό κράτος, παρ” όλο που έχει να κερδίσει περισσότερα χρήματα από τα σχέδια εξόρυξης χρυσού στο έδαφός του, παρ” όλο που έκανε καλύτερες συμφωνίες και παρ” όλο που και το ίδιο είναι μέτοχος της κοινοπραξίας, φαίνεται να κινείται με περισσότερη ωριμότητα, υπευθυνότητα και προσοχή σε σχέση με την Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος, που χορεύει στον ρυθμό των Μνημονίων, βιάζεται. Με μοναδικό κριτήριο το «να δώσουμε θέσεις εργασίας» ή «να φέρουμε ξένες επενδύσεις» κινείται άρον άρον με προχειρότητα, κερδίζοντας ελάχιστα, και μάλιστα σε ένα θέμα τόσο σημαντικό που αφορά το περιβάλλον μιας περιοχής απερίγραπτου φυσικού κάλλους. Και επειδή οι άνθρωποι που ζουν εκεί πιστεύουν ότι τα αρχέγονα δάση που θα κοπούν δεν ξαναγίνονται και πως κάθε απόφαση που θα ληφθεί τώρα, θα επηρεάσει άμεσα και τις επόμενες γενιές, διαμαρτύρονται. Ωστόσο αντί να βρουν ένα κράτος που θα σκύψει και θα τους ακούσει, εκείνο τους στέλνει τα ΜΑΤ για να καταπνίξει τη φωνή τους. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης όπου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει καμία ανάλογη περίπτωση, από τη στιγμή που η Ελλάδα έγινε μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, όπου ένα μεταλλευτικό σχέδιο επιχειρήθηκε να επιβληθεί με αυτόν τον τρόπο, διά της βίας, εκ των άνω, από ευρωπαϊκό κράτος στον λαό του. Αυτά είναι πράγματα που συχνά τα βλέπει κανείς να συμβαίνουν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στη Γουατεμάλα, όπου ΜΑΤ και άνδρες ιδιωτικής εταιρείας σεκιούριτι επενέβησαν προς χάριν της μεταλλευτικής CGN προκειμένου να καταπνίξουν τη διαμαρτυρία ιθαγενών Μάγιας. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτώσουν φριχτά τον ηγέτη τους, κομματιάζοντάς τον με ματσέτες. Στο Περού για το ορυχείο της Newmont, όπου δυνάμεις καταστολής συγκρούστηκαν με τους ντόπιους που επίσης διαμαρτύρονταν κατά του πρότζεκτ, αφήνοντας πίσω τους νεκρούς και τραυματίες. Και στην Κολομβία, όπου εξαιτίας του 50χρονου εμφύλιου πολέμου, ο στρατός είναι αυτός που φυλάει τις ιδιωτικές εταιρείες χρυσού. Αλλά είπαμε: Εμείς δεν έχουμε καμιά σχέση με Λατινική Αμερική, είμαστε στο ευρώ, είμαστε Ευρώπη! Ρώτησα τον πρώην υπουργό Περιβάλλοντος που έβαλε την υπογραφή του για το πρότζεκτ, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τι ακριβώς κερδίζει η χώρα. (Θυμίζω ότι πήραμε 11 εκατ. ευρώ και τέλος. Ούτε σεντ από royalties στο μέλλον.) Μου απάντησε αυτολεξεί: «Το κράτος κερδίζει γιατί παίρνει φόρους, το κράτος κερδίζει γιατί προσλαμβάνονται πάνω από 1.000 άτομα και αυτά τα άτομα έχουν εισοδήματα, άρα πληρώνουν φόρους». Ο κ. Στρατουδάκης της «Ελληνικός Χρυσός» μιλάει για «1.700 άμεσες θέσεις εργασίας και τις διπλάσιες έμμεσες». Περίπου 5.000 δηλαδή. Κάτι που με ευκολία επιβεβαιώνει και ο δήμαρχος Αριστοτέλη κ. Πάχτας: «Πείτε μου, σε ποια άλλη περιοχή της πατρίδας μας, στην επόμενη πενταετία θα δημιουργηθούν άλλες 5.000 θέσεις απασχόλησης;». Παρ” όλο που θεωρώ έωλο τον αριθμό των έμμεσων θέσεων -γιατί κανείς δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να επιβεβαιώσει ότι π.χ. οι γαλότσες που θα φορούν οι εργάτες θα φτιάχνονται από ελληνικά χέρια και δεν θα αγοράζονται από τη Βουλγαρία- θα θεωρήσω ότι ο αριθμός των θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι όντως 5.000. Οπως επίσης θα τονίσω και κάτι που δεν ακούγεται συχνά: ότι σύμφωνα με τις μελέτες της εταιρείας για τις Σκουριές, το ορυχείο θα έχει ζωή 27 χρόνων. Τα ερωτήματα λοιπόν που καλείται να απαντήσει η ελληνική κοινωνία είναι τα εξής: Δέχεται για μια υπόσχεση 5.000 θέσεων εργασίας που θα διαρκέσουν 27 χρόνια, να κοπούν εκατοντάδες στρέμματα αρχέγονου δάσους; Δέχεται να ρισκάρει τυχόν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ατυχήματα; Δέχεται να εξορυχτεί χρυσάφι που θα φεύγει έξω, χωρίς να αφήνει περαιτέρω κέρδη στον τόπο από δικαιώματα εξόρυξης, παρά μόνο όσα θα προκύπτουν από τη φορολογία της επιχείρησης και των εργαζομένων της; Και το πιο σημαντικό: Δέχεται αυτού του τύπου την ανάπτυξη; Αυτά τα βασικά ερωτήματα θα πρέπει να αποτελέσουν την καρδιά μιας δημόσιας διαβούλευσης, η οποία κανονικά θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει. Ετσι ώστε όλοι οι Ελληνες να είναι ενημερωμένοι γι” αυτό που σχεδιάζεται να γίνει σε ένα μέρος της πατρίδας τους. Μας αφορά όλους. Αλλωστε όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, «Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας». Δυστυχώς στη σύγχρονη ελληνική δημοκρατία αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Μαζί στην Ευρώπη για την δημοκρατία Ενάντια στoν ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τον νεοναζισμό!

Ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και ο νεοναζισμός αναπτύσσονται, στην Ελλάδα αλλά και αλλού στην Ευρώπη, χωρίς ωστόσο οι δημοκρατικές δυνάμεις να κινητοποιούνται δυναμικά και αποφασιστικά Η ρατσιστική, αντισημιτική και νεοναζιστική ρητορική καθώς και οι πράξεις βίας που πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα απειλούν τις θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας στην ίδια τη χώρα όπου αυτή γεννήθηκε. Αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μια «φυσική» και ασήμαντη συνέπεια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, όχι μόνο επειδή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελούν θεμέλιο για κάθε δημοκρατική κοινωνία αλλά και επειδή η κρίση δεν είναι κάτι που θα ξεπεραστεί σύντομα. Ενώπιον της απαράδεκτης κατάστασης που βιώνει σήμερα η Ελλάδα, εμείς, ακτιβιστές της κοινωνίας πολιτών, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ενεργοί πολίτες στην κοινωνική και πολιτική ζωή, λέμε όλοι μαζί με μια φωνή «...
Φτάνει πια!» Φτάνει με τις ρατσιστικές επιθέσεις! Φτάνει με τη συνέργεια μεταξύ αστυνομικών και νεοναζί μπράβων της Χρυσής Αυγής! Φτάνει με τις ρατσιστικές και αντισημιτικές δηλώσεις! Φτάνει με την παθητικότητα των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών! Φτάνει με την ανοχή, την προστασία και την υποστήριξη που απολαμβάνουν οι γκάνγκστερ της Χρυσής Αυγής! Όλα αυτά τροφοδοτούνται από την αδιαφορία και τις αδυναμίες των δημοκρατικών δυνάμεων. Ας είμαστε σαφείς: Όταν πολεμάει κανείς τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τον νεοναζισμό στην Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι πολεμάει την Ελλάδα. Σημαίνει ότι πολεμάει την ιδεολογία του μίσους που εξαπλώνεται από άκρη σε άκρη της Ευρώπης. Σημαίνει ότι συμμετέχει στην μεγάλη ευρωπαϊκή μάχη για την δημοκρατία. Σημαίνει ότι στηρίζει αυτούς που, παντού στην Ευρώπη, συμμερίζονται αυτή τη μάχη και έχουν ανάγκη την κινητοποίηση των δημοκρατικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Σημαίνει ότι δίνει σε όλους, και κυρίως στους νεότερους, μια ελπίδα και μια προοπτική για το μέλλον διαφορετική από αυτήν του αδιαπέραστου ορίζοντα της αποπληρωμής του χρέους. Σημαίνει ότι παλεύει για το ευρωπαϊκό όνειρο, αυτό μιας ηπείρου πραγματικά δημοκρατικής, απαλλαγμένης από τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Σε αυτή την μεγάλη μάχη, η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της, γιατί οι ευρωπαϊκές πολιτικές που επιβάλλονται στην Ελλάδα, κυρίως σε ό,τι αφορά στην λιτότητα και στη μετανάστευση, δημιουργούν τις συνθήκες για την εξάπλωση του νεοναζισμού. Οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γιατί η δυσλειτουργία ορισμένων κρατικών θεσμών αλλά και η αδιαφορία μέχρι και η υποστήριξη που απολαμβάνει η Χρυσή Αυγή αποτελούν τη βάση για την ανεκτικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται η ρητορική και οι πράξεις μίσους. Ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Όλοι οι πολίτες έχουν προσωπικό καθήκον να πουν «Φτάνει πια!», να δώσουν στους νεοναζί να καταλάβουν ότι υπάρχουν όρια τα οποία θέτει η δημοκρατία και τα οποία οι πολίτες είναι αποφασισμένοι να προασπιστούν. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους που εμπνέονται από τις αρχές της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ισότητας, καλώντας τους να ενωθούν μαζί μας, για να εκφράσουν την πίστη τους στη δημοκρατία και την απόρριψη του ρατσισμού, του αντισημιτισμού και του νεοναζισμού και να συμμετάσχουν σε σιωπηλή πορεία διαμαρτυρίας από τη Βουλή των Ελλήνων προς την Ακρόπολη, το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου, στις 15:00 το μεσημέρι».

Χρυσαυγίτες οι λεγόμενοι παγανιστές!

Από τον ΙΟ

Τους πιστούς χριστιανούς υποδύονται οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Αλλά ο μοναδικός Σταυρός αυτής της οργάνωσης είναι ο αγκυλωτός. Και ο μοναδικός τους Μεσσίας και οδηγός, ο Γερμανός Φίρερ. Με διαφορά λίγων βδομάδων, το ίδιο μεγάλο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής της Αθήνας φιλοξένησε δύο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. Η πρώτη είχε οργανωτή το γερμανικό Ιδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, το οποίο πρόσφατα εγκαινίασε ελληνικό παράρτημα, και έφερε τίτλο «Ο κίνδυνος του νεοναζισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη». Στο πάνελ και το ακροατήριο ξεχώριζαν στελέχη του γερμανικού κόμματος Die Linke και του ΣΥΡΙΖΑ που συνεργάζονται με το Ιδρυμα. Η δεύτερη είχε ως οργανωτή το Ιδρυμα Βιβλικών Μελετών Αρτος Ζωής και έφερε τίτλο «Νεοναζιστικός παγανισμός και Ορθόδοξη Εκκλησία». Στην εκδήλωση μίλησε ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμος, ο θεολόγος Σταύρος Γιαγκάζογλου, ο θεολόγος-ψυχίατρος π. Βασίλειος Θερμός και ο εκπρόσωπος των οργανωτών Σταύρος Ζουμπουλάκης. Στο πυκνό ακροατήριο ξεχώριζαν αρκετοί ιερωμένοι. Στην πρώτη σειρά και ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος. Αυτές οι δυο εκδηλώσεις, που οργανώθηκαν από τόσο διαφορετικούς πνευματικούς φορείς, είχαν, δηλαδή, ένα κοινό σημείο: την ανησυχία για την ανάπτυξη του ναζιστικού φαινομένου και την αναζήτηση τρόπων αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής. Αλλά αν η Αριστερά ήδη προβληματίζεται για τα είδη του «αντιναζισμού», ποιο ρόλο μπορεί να παίξει (ή ήδη παίζει) σ’ αυτή την κατεύθυνση η διοικούσα Εκκλησία; Και, τελικά, ποια είναι η σχέση της ναζιστικής οργάνωσης με την ορθοδοξία και τον χριστιανισμό; Μια σκόπιμη σύγχυση Τι ακριβώς σημαίνει για τη Χρυσή Αυγή η σχέση της με την Εκκλησία; Η πιο επεισοδιακή μετεκλογική παρέμβαση της οργάνωσης ήταν ασφαλώς η
επί μέρες επαναλαμβανόμενη βίαιη παρεμπόδιση μιας θεατρικής παράστασης με το πρόσχημα ότι είναι βλάσφημη. Κραυγάζοντας, βρίζοντας και βιαιοπραγώντας εις βάρος των συντελεστών και των υποψήφιων θεατών του έργου, οι χρυσαυγίτες κατόρθωσαν στο τέλος να το ματαιώσουν. Είχαν δίπλα τους και μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων, τα οποία συνηθίζουν να πρωταγωνιστούν σε δικές τους παρόμοιες παραστάσεις, μόνο που αυτή τη φορά είχαν και «στρατιωτικό βραχίονα». Αλλά και η επίθεση της οργάνωσης στη λαϊκή αγορά της Ραφήνας έγινε στο πλαίσιο ενός θρησκευτικού πανηγυριού, ενώ οι ναζιστές τραμπούκοι που έσπαγαν τους πάγκους των μικροπωλητών, ακολουθώντας τις διαταγές των βουλευτών Γερμενή και Ηλιόπουλου, δήλωσαν ότι στη συνέχεια επρόκειτο να ακολουθήσουν τη λιτανεία της τοπικής Παναγίας Παντοβασίλισσας που γιόρταζε εκείνο το βράδυ. Αν σκεφτεί κανείς τους στίχους στα τραγούδια του Γερμενή, ασφαλώς θα παραξενευτεί γι’ αυτή την εκδήλωση ευλάβειας. Πώς κρατάει την εικόνα της Παναγίας σε λιτανεία ο ίδιος που τραγουδάει τους παρακάτω στίχους: «Οι εκκλησίες μπορεί να αποφασίσουν τι θα απογίνει ο άνθρωπος στον άλλο κόσμο / Σ’ αυτό τον κόσμο εμείς, το Τάγμα του Black Metal θα αποφασίσουμε για το λαό μας / Για μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθότανε / και έβλεπε τον έναν να βγάζει το μάτι του αλλουνού / Και μόνο τότε είχε τη λαμπρή ιδέα / να στείλει τον μπάσταρδο γιο του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό / Αλλά τώρα θριαμβεύει ο Διάβολος / Θ’ αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει / και θα σφάξουμε στην αγία τράπεζά τους τους ηλίθιους / το υγιέστερο κομμάτι της νεολαίας θα είναι μαζί μας / Εκατομμύρια πρόγονοί μας κάηκαν και ακρωτηριάστηκαν / Θα εκδικηθούμε… Διψάμε για αίμα!» Δεν πρόκειται για εξαίρεση. Παρόμοια είναι όλα τα δημιουργήματα του στενού συνεργάτη του κ. Μιχαλολιάκου: «Κάποτε είδα μια χριστιανική εκκλησία / Μου μύρισε τη σαπίλα του Ιεχωβά / Αυτή τη φτήνια του υπάνθρωπου του σταυρού / Είδα τις φλόγες να καίνε το γιο του Θεού και τους αγίους του / Ονειρεύομαι τον κόσμο χωρίς τον υπάνθρωπο του Ιεχωβά / αναγγέλλω την επιστροφή του Υπεράνθρωπου». Πώς λοιπόν η πιο «βλάσφημη» από όλες τις πολιτικές οργανώσεις, η πιο «αιρετική» από κάθε άλλη φανατική ομάδα διεκδικεί –και κατορθώνει- να εμφανίζεται ως προστάτης των «ιερών και οσίων» της ορθόδοξης παράδοσης, έστω και για ένα μικρό μέρος του «χριστεπωνύμου πληρώματος; Και το σημαντικότερο: Πώς αντιδρά σ’ αυτή την προοπτική η επίσημη Εκκλησία; Ο διχασμός της Ιεραρχίας Μέχρι σήμερα, η διοίκηση της Εκκλησίας δεν έχει τοποθετηθεί επίσημα, «εν Συνόδω», για το ζήτημα του ανερχόμενου ναζισμού. Αυτή η έλλειψη επιτρέπει την «ιδιωτική» πρωτοβουλία μητροπολιτών. Ούτως ή άλλως, βέβαια, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, οι επίσκοποι είναι απολύτως αρμόδιοι για καθετί στα όρια της περιφέρειάς τους. Τρεις ιεράρχες μέχρι σήμερα έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά με κολακευτικά λόγια για την οργάνωση. Και πάνω απ’ όλους ο γνωστός Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο οποίος μάλιστα συνδυάζει την προπαγάνδα υπέρ της Χρυσής Αυγής με επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Ουδεμία έκπληξη. Πρόκειται για τον γνωστό ιεράρχη που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ιεροκήρυκας της χωροφυλακής και έχει κατά καιρούς ταχθεί στο πλευρό κάθε σκοταδιστικής παλινδρόμησης της κοινωνίας. Ομως στον Αμβρόσιο προστέθηκε ο Φθιώτιδος Νικόλαος, ο οποίος όχι μόνο θεωρεί ότι η ναζιστική οργάνωση «ικανοποιεί ένα μεγάλο μέρος ταλαιπωρημένων και αγωνιώντων πολιτών», οι οποίοι αναζητούν «ασφάλεια, κοινωνική γαλήνη, πρόοδο και αξιοκρατία», αλλά υποδεικνύει και στα άλλα κόμματα να κάνουν το ίδιο! Υπάρχει και ο Δρυϊνουπόλεως Ανδρέας, ένας κατά τα άλλα χαμηλών τόνων μητροπολίτης, ο οποίος θεωρεί τους Χρυσαυγίτες «καλά παιδιά, αγωνιστικά». Σ’ αυτούς πρέπει ασφαλώς να προστεθεί ο Σεραφείμ Πειραιώς, ο οποίος αρνείται επισήμως ότι έχει σχέση με την οργάνωση, αλλά δεν δίστασε να εμφανιστεί στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας για να καταθέσει μήνυση κατά των συντελεστών του θεατρικού έργου «Corpus Christi», συνοδευόμενος από «κλιμάκιο» τεσσάρων βουλευτών της Χρυσής Αυγής (Χρήστο Παππά, Πολύβιο Ζησιμόπουλο, Παναγιώτη Ηλιόπουλο και Ευστάθιο Μπούκουρα). Αλλωστε, όσα πραγματικά σκανδαλώδη έχει εκστομίσει δημόσια ο Σεραφείμ για τον Χίτλερ και το Ολοκαύτωμα, η ανοιχτά αντισημιτική ρητορεία του, δικαιώνουν όσους τον κατατάσσουν στους ομοϊδεάτες της οργάνωσης. Την αντίθετη ακριβώς θέση διατυπώνουν αρκετοί άλλοι μητροπολίτες, όπως ο Σιατίστης Παύλος, ο οποίος ξεκαθάρισε χωρίς περιστροφές ότι «όποιος τάσσεται στο πλευρό της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να είναι χριστιανός», ο Δημητριάδος Ιγνάτιος («Ο Χριστός δεν διαχώριζε ανάλογα με το χρώμα, το φύλο, την εθνικότητα ή τη θρησκεία»), ο Κορίνθου Διονύσιος («Η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι εναντίον των μεταναστών και των ξένων»), ο Χαλκίδας Χρυσόστομος («Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού»), ο Δωδώνης Χρυσόστομος («Δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε στους ξένους σαν να είναι κτήνη»), ο Ναυπάκτου Ιερόθεος («Η Εκκλησία είναι κατά του ρατσισμού και της βίας»), ο Φθιώτιδος Νικόλαος («όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια μας»), ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος («Πότε οι αρχαιολάτρες και οι δωδεκαθεϊστές έγιναν ομολογητές και προασπιστές της πίστης του Χριστού; Πώς είναι δυνατόν να συνδυάζουν τη βία με τον Σταυρό;»). Και, πολύ πρόσφατα, ο Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος: «Στην Εκκλησία δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε πλαίσια ζωής, που είναι εντελώς αντίθετα με την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου». Ακόμα και ο, γνωστός για την ιδιαίτερη ευαισθησία του απέναντι στους πάσης φύσεως εθνικιστές, Θεσσαλονίκης Ανθιμος δεν παρέλειψε να καταδικάσει «τις βάναυσες συμπεριφορές απέναντι στους μετανάστες» και να εξηγήσει ότι «είναι εντολή του Ευαγγελίου» να μην ξεχωρίζουμε Ελληνες και ξένους στα συσσίτια και την κοινωνική αρωγή. Οι περισσότεροι από τους ιεράρχες που εκδηλώθηκαν απέναντι στο φαινόμενο του ναζισμού είναι δηλαδή αρνητικοί απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Ομως ο αρχιεπίσκοπος είναι διστακτικός. Υπάρχει το βεβαρυμένο παρελθόν της εποχής του προκατόχου του με τη συνεχή πολιτικολογία και την ευθεία ανάμιξη ακόμα και σε προεκλογικές περιόδους (λ.χ. με τις ρήσεις περί «Δεξιάς του Κυρίου» ή τον χαρακτηρισμό «καλοί χριστιανοί» για τους οπαδούς του Καρατζαφέρη). Ο κ. Ιερώνυμος φαίνεται ότι δεν επιθυμεί να ακολουθήσει παρόμοια τακτική που ξεπερνά την παράδοση. Από την άλλη πλευρά, διαπιστώνει ότι η παντελής απουσία κάποιας κριτικής από την πλευρά της επίσημης Εκκλησίας στο φαινόμενο του ανερχόμενου ρατσισμού και στα πολλαπλασιαζόμενα κρούσματα ρατσιστικών εγκλημάτων ενθαρρύνει να ακούγονται αυτές οι φιλικές προς τη Χρυσή Αυγή φωνές μητροπολιτών. Με έμμεση παρέμβασή του, που αποδόθηκε σε «συνεργάτες» του από την εφημερίδα «Επενδυτής», ο αρχιεπίσκοπος τελικά καταδίκασε τις ρατσιστικές επιθέσεις και προέτρεψε τους νέους να μελετήσουν την ιστορία της Χρυσής Αυγής, τα ιδεολογικά της «πιστεύω» και τα σύμβολά της. «Η Εκκλησία δεν έχει ανάγκη από προστάτες και σωτήρες» δηλώνει, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο κ. Ιερώνυμος και επαναλαμβάνει ότι καταδικάζει κάθε μορφή βίας και ρατσισμού. Η Χρυσή Αυγή, βέβαια, σηκώνει το γάντι, ακόμα και απέναντι στον αρχιεπίσκοπο. Και με την απάντησή της περνάει στην αντεπίθεση: «Ουδέποτε η Χρυσή Αυγή διεκδίκησε τον ρόλο του προστάτη της Εκκλησίας. Είναι θλιβερό η Ιεραρχία να κατηγορεί τη Χρυσή Αυγή, συμπλέοντας έτσι με άθεους και βλάσφημους πολιτικούς, που ανήκουν σε μυστικές εταιρείες, σκοτεινές λέσχες και δόγματα». Τι επιδιώκει μ’ αυτά η ναζιστική οργάνωση; Δεν είναι δύσκολο να τα αντιληφθεί κανείς. Στόχος της είναι να προσεταιριστεί τις λεγόμενες «παραθρησκευτικές» οργανώσεις, μερίδα των παλαιοημερολογιτών, κάποια έντυπα που κινούνται σ’ αυτό τον χώρο και βέβαια όσους μητροπολίτες υποκύψουν στον πειρασμό της «προστασίας» της. Τη βλέπουμε να υιοθετεί τους ζηλωτές της Μονής Εσφιγμένου, να προβάλλεται από εφημερίδες όπως ο Ορθόδοξος Τύπος, και να συσπειρώνει νεοφονταμενταλιστές ορθοδόξους τηλε-ιερωμένους, να αποκτά ερείσματα σε κύκλους παλαιοημερολογιτών. Η αναφορά σε «μυστικές εταιρείες» και «σκοτεινές λέσχες» δεν είναι τυχαία. Η έσχατη καταφυγή όλων των «υπερορθόδοξων» επικριτών της Ιεραρχίας είναι η απειλή «αποκαλύψεων» για σχέσεις μητροπολιτών και αρχιεπισκόπων με τη μασονία, τη λέσχη Μπίλντερμπεργκ, κ.ο.κ. Μάλιστα,αυτές οι απειλές γίνονται με τη μορφή ανοιχτού εκβιασμού: Πάψτε να χτυπάτε τη Χρυσή Αυγή, γιατί θα σας βγάλουμε στη φόρα. Αντιγράφουμε από ανακοίνωση της οργάνωσης: «Υπάρχει σύνδεση Ελληνα Μητροπολίτη, ο οποίος είναι ενταγμένος στη Μασονία, με την επικοινωνιακή επίθεση μερίδας ιεραρχών προς τη Χρυσή Αυγή; Υπάρχουν άραγε μασόνοι Έλληνες πολιτικοί που ζητούν από μασόνους ιεράρχες πολιτική κάλυψη;» Και, σε άλλη ανακοίνωση, η οργάνωση επαναλαμβάνει: «Ποιος από τους κατηγόρους της Χρυσής Αυγής είχε στενές προσωπικές σχέσεις και συνεργασία με τον μέγα διδάσκαλο της μεγάλης στοάς της Ανατολής της Γαλλίας; Ο οποίος μάλιστα «μέγας διδάσκαλος», υπήρξε και γνωστός ιατρός με πλούσια δράση υπέρ των λαθρομεταναστών;» Η μέθοδος αυτή δεν μας είναι άγνωστη. Είναι η ίδια που ακολουθεί και η κίτρινη δημοσιογραφία όταν επιλέγει να εκβιάσει πολιτικούς ή επιχειρηματίες. Χωρίς να κατονομαστεί κανένας, αφήνεται μια φήμη να κυκλοφορεί εις βάρος μια ολόκληρης κατηγορίας πολιτών. Στην προκειμένη περίπτωση, η διατύπωση αυτή απευθύνεται στους αφελείς πιστούς χριστιανούς, οι οποίοι τυχαίνει να ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Το μήνυμα είναι απλό: Μην ακούτε όσους μητροπολίτες μάς επικρίνουν. Το κάνουν επειδή είναι… μασόνοι. Ο «χριστιανισμός» της Χρυσής Αυγής Απαντώντας στις καίριες επισημάνσεις του μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου, η ναζιστική οργάνωση επικαλείται το γεγονός ότι, σύμφωνα με το πολιτικό της πρόγραμμα που εκδόθηκε το 1992, «η Χρυσή Αυγή στηρίζει την Ορθοδοξία σαν απαραίτητο συστατικό του Εθνους μας και στοχεύει στην ανάδειξη του εθνικού χαρακτήρα της Εκκλησίας και στην αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης με Ελληνορθόδοξες αρχές και ιδανικά». Ο μητροπολίτης απάντησε χωρίς περιστροφές: «Για ποια «ορθοδοξία» μιλάει η Χρυσή Αυγή; Για την ορθοδοξία της εκκλησίας ή για την «ορθοδοξία» τη δική της; Εχει καμία σχέση η «ορθοδοξία» της Χρυσής Αυγής με την πίστη, το βίωμα και την ορθοδοξία του Ευαγγελίου; Είναι ευθέως αντίστροφες και αλληλοαποκλειόμενες. […] Η εκκλησία είναι του Χριστού και όχι του έθνους. Μια εθνική εκκλησία που μπορεί να μάχεται τα μέλη μιας άλλης εκκλησίας λόγω του χρώματος των μελών της είναι μια αιρετική εκκλησία. […] Είναι προτιμότερο να είσαι άθεος από το να μπερδεύεις ή να χρησιμοποιείς την πίστη και την εκκλησία για να παγιδεύσεις τους ανθρώπους». Αυτή η «παγίδευση» των ανθρώπων βρίσκεται στη βάση της δήθεν χριστιανικής προπαγάνδας της Χρυσής Αυγής. Αλλά εκείνο που κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι εν έτει 2012 η οργάνωση επικαλείται ένα προγραμματικό κείμενό της του 1992, ηλικίας δηλαδή ακριβώς είκοσι ετών; Πώς εξηγείται αυτό; Είναι πολύ απλό. Από το μακρινό 1992 έχει η οργάνωση να ασχοληθεί επισήμως με την ορθοδοξία και τον χριστιανισμό. Για την ακρίβεια, στα πρόσφατα κείμενά της η οργάνωση περιορίζεται στην υπόδειξη να «εξελληνιστεί» η Εκκλησία. Αντιγράφουμε από το προεκλογικό της πρόγραμμα του 2012: «Θρησκεία: Αποκατάσταση του κύρους και του Εθνικού χαρακτήρα της Εκκλησίας. Αποκάθαρση του Κλήρου από τους υπηρέτες και προπαγανδιστές των Διεθνιστικών συμφερόντων και τους κίναιδους. Αναβάθμιση της εκκλησιαστικής Παιδείας και εκπαίδευση των Κληρικών πάνω σε Ελληνορθόδοξες αρχές και ιδανικά. Ανεξιθρησκία μόνο για τα δόγματα που δεν θίγουν την Ελληνική Παράδοση και Ιστορία και δεν φθείρουν την δύναμη του Εθνους». Αυτή η υπαγωγή της θρησκείας στις «αναγκαιότητες του έθνους» δεν έχει τίποτα το νέο, ούτε το ειδικά ελληνικό. Πρόκειται για την αντιγραφή της πρακτικής των ναζί. Οπως αναφέρει το ίδιο το περιοδικό της οργάνωσης, «λέγοντας οι Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές ότι πιστεύουν σε έναν θετικό χριστιανισμό εννοούσαν ακριβώς αυτό: ότι η θρησκεία είναι επιθυμητή, εφόσον δεν στέκεται εμπόδιο στις εθνικές και φυλετικές επιδιώξεις του Κράτους» («Χρυσή Αυγή και θρησκευτικό ζήτημα», περιοδικό «Χρυσή Αυγή», τχ. 133, Ιούλιος-Αύγουστος 2007). Στο πιο πρόσφατο ιδεολογικό μανιφέστο της οργάνωσης δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στη θρησκεία, στην ορθοδοξία, στην Εκκλησία [Γ. Λύκος (επιμ.), «Χρυσή Αυγή, Προς το μέλλον. Θεωρητικά ζητήματα για τη στρατηγική και την τακτική του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος», Λαϊκός Σύνδεσμος, Τμήμα Ιδεολογικών Μελετών, Αθήνα 2010). Το μόνο που λέγεται είναι ότι «το κοσμικό σχέδιο του ίδιου του Παντοδύναμου» εκδηλώνεται στο «Εθνος», που «για εμάς είναι Φυλή, Ιστορία, Πολιτισμός, Συνείδηση». Και μάλιστα, σε ένα άλλο «ιδεολογικό» κείμενο που απευθύνεται στον κλειστό κύκλο των μελών, διατυπώνεται μια εντελώς διαφορετική εικόνα του «χρυσαυγίτικου πιστεύω», σύμφωνα με την οποία, ο Μεσσίας είναι ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος δεν γεννήθηκε αλλά «ενανθρωπίστηκε», ενώ προτείνεται και αλλαγή του ημερολογίου και θέσπιση ως έτους 1 της ημερομηνίας γέννησης του Αδόλφου Χίτλερ (Ιων Φιλίππου, «Αριος Πολιτισμός», Νέα Σπάρτη, Αθήνα 2008). Σύμφωνα με το κείμενο αυτό, το οποίο έχει συνταχθεί από ιδρυτικό στέλεχος της οργάνωσης και στενό συνεργάτη του Μιχαλολιάκου, τον Ιωάννη Περδικάρη, «ο Αριος πολιτισμός είναι αυθεντικός πρωτίστως διότι αντικαθιστά το Χριστιανικό με το Αριο Ημερολόγιο. Ποιο είναι ωστόσο το κοσμικό γεγονός που χαρακτηρίζει τη γένεση του Αρίου πολιτισμού και συνακόλουθα ορίζει το σημείο εκκίνησης του Αρίου ημερολογίου; Το γεγονός αυτό δεν είναι άλλο από την γήινη ενσάρκωση του Αδόλφου Χίτλερ. Η γέννηση του τελευταίου Αρίου Μυσταγωγού συνιστά κοσμικό γεγονός, διότι συντελείται κάτω από μια τέλεια συγκυρία των άστρων και της παγκόσμιας βούλησης». Ο ακραίος ναζιστικός μυστικισμός είναι δηλαδή η ανομολόγητη θρησκεία της Χρυσής Αυγής. Οσο για την προσπάθειά της να αναπτύξει σχέσεις με την Εκκλησία, δεν έχει καμιά σχέση με πραγματική αποτίναξη των ναζιστικών παγανιστικών της πεποιθήσεων. Η προσπάθεια αυτή ανάγεται στο 1992 και συμπίπτει με την έκρηξη του εθνικιστικού ρεύματος με επίκεντρο το μακεδονικό ζήτημα. Ηταν η περίοδος που πρώτη φορά η οργάνωση αποφάσισε να βγει ανοιχτά στην πολιτική, συμμετέχοντας στα μαζικά συλλαλητήρια. Στο ίδιο προγραμματικό κείμενο του 1992, το οποίο σήμερα επικαλείται η οργάνωση, υπάρχουν ορισμένες εξίσου αποκαλυπτικές διατυπώσεις: «Να εξοβελιστεί οριστικά από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης εκτός από τον ειδικό κλάδο των Εβραϊκών Σπουδών η διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης που βρίθει ανθελληνισμού και διακηρύττει την υπεροχή και τις "αρετές" των Εβραίων. Δεν πρέπει να συνεχιστεί η τοξίνωση των Ελληνοπαίδων από την άθλια αυτή πηγή δοξασιών του Εβραιοσιωνισμού που περνάει στην εκπαίδευση μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών. Οι εμετικές αφηγήσεις της λεγόμενης Παλαιάς Διαθήκης πρέπει να αποκαλύπτονται, ξεγυμνώνοντας την νοσηρή σκέψη του νομαδικού όχλου της ερήμου που τις παρήγαγε». Ο ανοιχτός αντισημιτισμός συνοδεύεται και από την επανάληψη μιας ρήσης του Περικλή Γιαννόπουλου, την οποία χρησιμοποιεί σε κάθε ευκαιρία η οργάνωση: «Πας Παπάς μη Ελλην ξουραφισθήτω». Η φράση αυτή του πρώιμου Ελληνα εθνικοσοσιαλιστή συμπυκνώνει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της οργάνωσης. Μαζί με το «αίμα μόνο για Ελληνες», τα «τρόφιμα μόνο για Ελληνες», υπάρχει και ο «χριστιανισμός μόνο για Ελληνες». Ασχέτως αν αυτός ο «χριστιανισμός» δεν είναι τίποτα άλλο παρά γερμανικός παγανισμός. Ελλάς Ελλήνων Παγανιστών; Εκπρόσωπος του ρεύματος των «αρχαιοθρήσκων» παρενέβη κατά την εκδήλωση του Αρτου Ζωής και διαμαρτυρήθηκε για τη χρήση του όρου «παγανισμός» από τους οργανωτές και τη συσχέτιση αυτού του όρου με τον ναζισμό. Ο ομιλητής αντέτεινε το επιχείρημα ότι είναι ο χριστιανισμός που πρέπει να απολογηθεί για σχέσεις με τον ναζισμό, ενώ «αυτό που ονομάζετε παγανισμό, γέννησε την ελληνική δημοκρατία». Δεν πρόκειται βέβαια για ζητήματα ορολογίας. Και δεν είναι ο Αρτος Ζωής που επινόησε τη σχέση του παγανισμού με τον ιστορικό ναζισμό, αλλά και με την ελληνική ναζιστική οργάνωση. Ηδη από τα πρώτα της κείμενα η Χρυσή Αυγή διατράνωνε τη σχέση της με τον παγανισμό: «Είμαστε παγανιστές γιατί είμαστε Ελληνες, γιατί μας είναι αδύνατο να παραδεχθούμε άλλες αξίες εκτός από αυτές που απορρέουν από το θαύμα του Ελληνικού Πνεύματος. Είμαστε παγανιστές γιατί στη θέση των ηρώων και των φιλοσόφων μας δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βάλουμε προφήτες σκοτεινούς και βασιλιάδες αιμοσταγείς ενός άξεστου νομαδικού λαού» («Εμείς», Χρυσή Αυγή, τχ. 5, Μάιος-Ιούνιος 1981). Είναι ευνόητη και απολύτως δικαιολογημένη η προσπάθεια πολλών αρχαιοθρήσκων να διαχωρίσουν τα δικά τους «πιστεύω» από τις σκοτεινές δοξασίες των οπαδών του Φίρερ Μιχαλολιάκου και να αποτινάξουν τη ρετσινιά του ομοϊδεάτη των ναζιστών. Ασφαλώς θα ήταν ανιστόρητος όποιος θα απέδιδε στις θρησκευτικές δοξασίες της Αρχαίας Ελλάδας το ιδεολογικό συμπίλημα που επιχείρησαν οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές του NSDAP, εισάγοντας τον «θετικό χριστιανισμό», δηλαδή μια κωδικοποίηση ορισμένων εξωτερικών γνωρισμάτων της χριστιανικής διδασκαλίας, προσαρμοσμένη στους κανόνες της ναζιστικής κοσμοθεωρίας. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για ιστορία. Η εδραίωση της ναζιστικής οργάνωσης στην ελληνική κοινωνία είναι πολύ σύγχρονη. Και η άμεση στήριξή της στον παγανισμό άμεσα ορατή. Μας είχε δοθεί πριν από πολλά χρόνια η δυνατότητα να περιγράψουμε, σε ένα ρεπορτάζ για την ανάδυση του σύγχρονου ρεύματος των αρχαιολατρών, την ηγεμονία των ιδεών του εθνικοσοσιαλισμού. Αυτή η ηγεμονία είχε επισφραγιστεί με την ηγετική παρουσία του Κώστα Πλεύρη στο διήμερο συνέδριο που διοργανώθηκε τον Ιανουάριο του 1999 στο Πολεμικό Μουσείο με τίτλο «Η αρχαιοελληνική παράδοση στην τρίτη χιλιετία». Εκεί ήταν παρόντες όλοι οι εξέχοντες αρχαιολάτρες που βέβαια είχαν άλλες αναφορές και προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ακόμα και από την Αριστερά στις ποικίλες της εκφάνσεις. Αλλά δεν βρέθηκε κανένας να αντιδράσει όταν ο Πλεύρης μιλούσε περί «βιολογικής ανωτερότητος της ελληνικής φυλής» και περιέγραφε την περιβόητη ανθελληνική συνωμοσία που εξυφαίνει ο σιωνισμός. Ολοι άκουγαν με προσοχή ότι «4 Εβραίοι καθορίζουν την εκπαιδευτική μας πορεία», ότι οι σιωνιστές «δηλητηριάζουν με χλώριο το νερό που πίνουμε», ότι «η μισή Ελλάς είναι υπόδουλος», ότι «η αφηρημένη τέχνη είναι η τέχνη του εκφυλισμού» κ.λπ. Σε όλα αυτά δεν αντέδρασε κανείς από τους παρισταμένους. Και μάλιστα το κοινό χειροκρότησε θερμά τον βετεράνο του νεοελληνικού ναζισμού, όταν εξάγγειλε ανοιχτά από το βήμα του συμποσίου την ίδρυση ενός «ελληνολατρικού» φασιστικού κόμματος: «Σήμερα η παρουσία σας εδώ είναι λαϊκό ξεσήκωμα. Αυτό που έγινε σήμερα εδώ, αν γίνει είκοσι φορές τον χρόνο σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, αναπτύσσεται ένα κίνημα, το οποίο αύριο μπορεί να βγάλει και 2 και 5 και 10 Ευρωβουλευτάς». Η προφητεία του Πλεύρη βγήκε αληθινή το 2012. Μπορεί ο ίδιος να μην ευτύχησε να ηγείται σήμερα του ναζιστικού κόμματος που είχε εξαγγείλει το 1999. Ας όψονται και οι παλιές προσωπικές διαφορές δασκάλου (Πλεύρη) και μαθητή (Μιχαλολιάκου). Πάντως, λίγους μήνες μετά το συμπόσιο αυτό, στις ευρωεκλογές του 1999, Μιχαλολιάκος και Πλεύρης συνεργάστηκαν στο ψηφοδέλτιο της Πρώτης Γραμμής και πέτυχαν πρώτη φορά μετρήσιμα αποτελέσματα. Το σίγουρο είναι ότι η όσμωση αυτών των ρευμάτων της αρχαιολατρίας ενίσχυσε την προοπτική ανάδειξης ενός πολιτικού φορέα με άμεσες αναφορές στον παγανισμό. Βέβαια ο παγανισμός της Χρυσής Αυγής είναι διαμεσολαβημένος. Οι θεωρητικοί της οργάνωσης μεταφράζουν και αντιγράφουν τους θεωρητικούς του πρώιμου ναζισμού, ενώ ταυτίζουν τους θεούς της αρχαιότητας με τις θεότητες της σκανδιναβικής και γερμανικής μυθολογίας. Ακόμα και τα θρησκευτικά πιστεύω της οργάνωσης είναι δηλαδή «εισαγόμενα». Διαβάστε Ιων Φιλίππου, «Αριος Πολιτισμός» (Νέα Σπάρτη, Αθήνα 2008). Η παραληρηματική μυστικιστική εσωτερική θρησκεία της Χρυσής Αυγής, γραμμένη από ένα ιδρυτικό της στέλεχος. Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, «Η εξομολόγησις ενός εθνικού» (Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα [1980;]. Επανέκδοση, Νέα Σπάρτη, Αθήνα 2008). Τα παγανιστικά πιστεύω του Αρχηγού, σε «ποιητική» μορφή. Νεανική συλλογή ποιημάτων, τα οποία επανεκδόθηκαν για να υποδηλωθεί η εμμονή στις ίδιες απόψεις. Οδυσσέας Πατεράκης, «Το αστραφτερό σκοτάδι του Εωσφόρου. Εθνική των Ελλήνων Θρησκεία» (Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1982). Παγανιστική και ελαφρώς σατανιστική ποιητική συλλογή, με τη σφραγίδα, δηλαδή τη θερμή εισαγωγή του Μιχαλολιάκου. George L. Mosse, «The Occult Origins of National Socialism», στο Mosse, «The Fascist Revolution» (Howard Fertig, Νέα Υόρκη 1999, σσ. 117-135). Η σχέση του αυθεντικού ναζισμού με τον αποκρυφισμό και τον παγανισμό, γραμμένη από μια αυθεντία στα ζητήματα της ιστορίας του φασισμού, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού. Δείτε «Ο Γαλαξίας» (La voie lactée) του Λουίς Μπουνιουέλ (1969). Σατιρική εικονογράφηση των δογματικών διαφορών μεταξύ ποικίλων εκδοχών και αιρέσεων του χριστιανισμού στη Δύση. Εξαιρετική παρουσίαση της σχέσης δόγματος και εξουσίας. Μεταξύ άλλων και η αναβίωση του παγανισμού.