Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Εισβολή διαδηλωτών στη βρετανική πρεσβεία της Τεχεράνης

Από το tvxs

Εισβολή στο συγκρότημα όπου στεγάζεται η βρετανική πρεσβεία στην Τεχεράνη πραγματοποίησαν Ιρανοί διαδηλωτές, πετώντας πέτρες, βόμβες μολότοφ και καίγοντας έγγραφα που απέσπασαν από τα γραφεία της διπλωματικής αντιπροσωπείας. Οι διαδηλωτές έκαψαν τη βρετανική σημαία και την αντικατέστησαν με ιρανική. Έπειτα από αρκετές ώρες, η ιρανική αστυνομία κατάφερε τελικά να αποκλείσει την κεντρική είσοδο της πρεσβείας. Οργισμένο δήλωσε το Λονδίνο, ενώ την επίθεση καταδίκασε και η Τεχεράνη.

Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες όπου φαίνονται εξαγριωμένοι διαδηλωτές να πετούν πέτρες προς το κτίριο και να σπάζουν τα τζάμια. Σύμφωνα με το κρατικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο IRIB, διαδηλωτές πέταξαν βόμβες μολότοφ μέσα στην πρεσβεία και ένα μικρό κτίριο είχε πάρει φωτιά.
Οι διαδηλωτές σκαρφάλωσαν στον τοίχο της πρεσβείας και μπήκαν σε αυτήν παρά την παρουσία μονάδων αντιμετώπισης ταραχών της αστυνομίας, οι οποίες δεν επενέβησαν, όπως σημειώνουν ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου αλλά και του Γερμανικού Πρακτορείου.

Το ημιεπίσημο ιρανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Mehr μετέδωσε ότι έξι εργαζόμενοι στο κτιριακό συγκρότημα της πρεσβείας της Βρετανίας στην Τεχεράνη απήχθησαν και κρατούνταν ως όμηροι, αλλά απέσυρε το κείμενο από τον ιστότοπό του μερικά λεπτά αργότερα χωρίς να εξηγήσει γιατί. Αρχικά το πρακτορείο ανέφερε ότι «φοιτητές σε πανεπιστήμια της Τεχεράνης πήραν ομήρους έξι ανθρώπους που εργάζονται για τη Βρετανική πρεσβεία στον κήπο Κολχάκ».

Απαίτηση των εκατοντάδων φοιτητών που συμμετείχαν στην κινητοποίση είναι η απέλαση του πρεσβευτή της Βρετανίας. Υπενθυμίζεται ότι την Κυριακή οι βουλευτές της χώρας ψήφισαν υπέρ της απέλασης του Βρετανού πρεσβευτή και της υποβάθμισης των διμερών σχέσεων, μετά την απόφαση του Λονδίνου να...
διακοπούν όλες οι χρηματοοικονομικές σχέσεις και συναλλαγές με ιρανικές τράπεζες λόγω της πιθανής ανάμιξής τους στο αμφιλεγόμενο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Πέραν της Βρετανίας, ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν την περασμένη εβδομάδα κυρώσεις σε βάρος του χρηματοοικονομικού και πετροχημικού τομέα του Ιράν.

«Θάνατος στην Αγγλία» και «Φύγε Αγγλία» ήταν δύο από τα συνθήματα που φώναζαν οι συγκεντρωμένοι.

Εισβολή και σε δεύτερο συγκρότημα της πρεσβείας

Στο μεταξύ, το πρακτορείο IRNA ανέφερε ότι 200 φοιτητές, μέλη της ισλαμιστικής πολιτοφυλακής των Μπασιτζί, εισέβαλαν σήμερα και σε ένα δεύτερο κτιριακό συγκρότημα της Βρετανίας στο βόρειο τμήμα της Τεχεράνης.

Οι φοιτητές «απέσπασαν εμπιστευτικά έγγραφα και έγγραφα των υπηρεσιών πληροφοριών» της Βρετανίας από το κτίριο, που βρίσκεται στην πρώην κατοικία του πρεσβευτή, ανέφερε το πρακτορείο.

Τελικά, η αστυνομία της Τεχεράνης κατάφερε, όπως μεταδίδει το επίσημο πρακτορείο IRNA, να κλείσει οριστικά την κεντρική πύλη της βρετανικής πρεσβείας και επιχείρησε να διαλύσει τους διαδηλωτές χρησιμοποιώντας δακρυγόνα. Στη συνέχεια τους έδωσε τελεσίγραφο για να αποχωρήσουν, κάτι που συνέβη στη συνέχεια και στα δύο κτίρια.

Σημειώνεται πως Ιρανός βουλευτής είχε προειδοποιήσει νωρίτερα ότι ενδέχεται να υπάρξει εισβολή στην Βρετανική πρεσβεία παρόμοια με εκείνη στην διπλωματική αποστολή των ΗΠΑ το 1979.

«Οργισμένο» το Λονδίνο

Εξωφρενική χαρακτήρισε την επίθεση ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, καταλογίζοντας ευθύνες στις αρχές της χώρας. Ο Κάμερον προειδοποίησε την ιρανική κυβέρνηση ότι θα υπάρξουν «σοβαρές συνέπειες», επισημαίνοντας ότι τα μέτρα που θα ληφθούν θα εξεταστούν τις προσεχείς μέρες.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε νωρίτερα το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας, ανέφερε: «Υπήρξε μια εισβολή από ένα σημαντικό αριθμό διαδηλωτών στο κτίριο της πρεσβείας μας και υπήρξε βανδαλισμός στην ιδιοκτησία μας. Είναι μια ρευστή κατάσταση και οι λεπτομέρειες ακόμα ανακύπτουν. Είμαστε εξοργισμένοι γι' αυτό. Είναι εντελώς απαράδεκτο και το καταδικάζουμε».

«Βάσει του διεθνούς δικαίου, περιλαμβανομένης και της Συνθήκης της Βιέννης, η ιρανική κυβέρνηση έχει σαφώς καθήκον να προστατεύει τους διπλωμάτες και τις πρεσβείες στη χώρα και αναμένουμε να δράσουν κατεπειγόντως για να θέσουν την κατάσταση υπό έλεγχο και να εγγυηθούν την ασφάλεια του (διπλωματικού) προσωπικού μας και της ιδιοκτησίας μας».

Η εισβολή σημειώθηκε λίγη ώρα αφότου ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Ουίλιαμ Χέιγκ δήλωσε πως το Λονδίνο αναμένει και άλλες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και να λάβουν «ρωμαλέα» μέτρα εάν η Τεχεράνη υποβαθμίσει τις διμερείς διπλωματικές σχέσεις. Ο Χέιγκ έκανε τη δήλωση αυτή στη Βουλή χωρίς να προβεί σε κάποιο σχόλιο στη διάρκεια της συνεδρίασης της Βουλής για την εισβολή στη βρετανική πρεσβεία στην Τεχεράνη που καταδίκασε με την ανακοίνωσή του το βρετανικό ΥΠΕΞ.

Καταδικάζει και το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών

Τη θλίψη του για τα έκτροπα που σημειώθηκαν στην πρεσβεία της Βρετανίας εξέφρασε και το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν. «Το υπουργείο Εξωτερικών εκφράζει τη λύπη του για τις διαδηλώσεις που οδήγησαν σε ορισμένες απαράδεκτες συμπεριφορές», ανέφερε το υπουργείο, εκφράζοντας παράλληλα το σεβασμό της Τεχεράνης στους διεθνείς κανονισμούς για την ασφάλεια των διπλωματικών αρχών.

Μια «αναμενόμενη» επίθεση. Της Βικτωρίας Μαζεμένου

Οι ταραχές που ξέσπασαν στην Τεχεράνη από Ιρανούς διαδηλωτές εναντίον της Βρετανικής πρεσβείας ήταν αναμενόμενες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Ιρανικής βουλής η διαδήλωση ήταν προγραμματισμένη για την Τρίτη 29 Νοεμβρίου, στην πρώτη επέτειο του θανάτου του Μάιτ Σαχριγιανί. Ο πυρηνικός επιστήμονας σκοτώθηκε όταν άγνωστοι που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτες έριξαν βόμβες εναντίον του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε. Οι Ιρανικές αρχές είχαν κατηγορήσει τους Ισραηλινούς. Η πρωτοβουλία της Βρετανίας όμως να προβεί σε κυρώσεις κατά του Ιράν με την κατηγορία ότι κατασκευάζει ατομικά όπλα εξόργισε τους Ιρανούς. Οι ίδιοι βέβαια υποστηρίζουν ότι το πυρηνικό τους πρόγραμμα έχει εξ ολοκλήρου ειρηνικό χαρακτήρα.

Η κίνηση αυτή της Βρετανίας είχε σαν αποτέλεσμα να αφυπνίσει εθνικιστικά τους Ιρανούς, υπεθυμίζοντας τον ρόλο που διαδραμάτισε η Μεγάλη Βρετανία στα εσωτερικά της χώρας τους κατά την διάρκεια του εικοστού αιώνα. Ένα σημαντικό τμήμα του ριζοσπαστικού Ισλάμ δεν ξεχνάει ότι στις αρχές του εικοστού αιώνα βρετανικές εταιρίες εκμεταλλεύθηκαν το πετρέλαιο της χώρας, ενώ οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες μαζί με τις αμερικανικές αναμίχθηκαν ενεργά στο πραξικόπημα του 1953 που είχε στόχο την απομάκρυνση του πρωθυπουργού Μοχάμεντ Μοσαντέκ, ο οποίος κρατικοποίησε την παραγωγή ορυκτού πλούτου του Ιράν.

Πολλοί σκληροπυρηνικοί Ιρανοί επίσης, κατηγορούν τους Βρετανούς ότι αναμίχθηκαν ενεργά στις μεγάλες διαδηλώσεις των αντικαθεστωτικών το 2009 μετά την επανεκλογή του Αχμαντινετζάτ.

Αυτοκτόνησε ο Λούτσιο Μάγκρι, συνιδρυτής της «Il Manifesto»

Από το tvxs

Ο Λούτσιο Μάγκρι, ένας από τους ιδρυτές της φημισμένης εφημερίδας της ιταλικής αριστεράς «Il Manifesto», μέλος κατά το παρελθόν του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCI), αυτοκτόνησε χθες Δευτέρα με τη βοήθεια ενός γιατρού στην Ελβετία, αναφέρει σήμερα η εν λόγω εφημερίδα, καθώς και η «Λα Ρεπούμπλικα».

Ο Λούτσιο Μάγκρι, 79 ετών, το είχε σκεφθεί επανειλημμένα και είχε ήδη μεταβεί δύο φορές στην Ελβετία, για να αλλάξει γνώμη την τελευταία στιγμή. Όμως το τελευταίο ταξίδι του εκεί, την Παρασκευή, ήταν και το ύστατο, αφηγείται η «Ρεπούμπλικα».
«Μια αληθινή κατάθλιψη, που ήταν αδύνατο να γιατρευτεί. Μια αργή ολίσθηση στο μαύρο εξαιτίας ενός συνδυασμού από δημόσιους και ιδιωτικούς λόγους», γράφει η «Ρεπούμπλικα» αναφερόμενη στην απόφαση του δημοσιογράφου να αυτοκτονήσει.

«Ο προσωπικός πόνος εξαιτίας του...
θανάτου της γυναίκας του, της Μάρα, που ήταν το φίλτρο του με τον κόσμο, ήρθε να προστεθεί σε μια πολιτική αποτυχία η οποία ήταν προφανής και μπροστά στα μάτια όλων», συνεχίζει η εφημερίδα.

Η σύζυγος του Λούτσιο Μάγκρι πέθανε πριν από χρόνια από ένα καρκίνο, ενώ η πολιτική αποτυχία στην οποία αναφέρεται η εφημερίδα είναι αυτή της άκρας αριστεράς στην Ιταλία, με την πλήρη περιθωριοποίηση των διάφορων μικρών κομμουνιστικών οργανώσεων. «Ο Μάγκρι ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και ο κόσμος τα τελευταία χρόνια διέψευδε αφόρητα την ουτοπία του», γράφει η «Ρεπούμπλικα».

Ο Λούτσιο Μάγκρι, ο οποίος είχε στρατευθεί στα νιάτα του στη νεολαία της Χριστιανοδημοκρατίας (DC), εντάχθηκε το 1958 στο PCI. Το 1969, με τη βοήθεια δύο άλλων νεαρών αριστερών, ίδρυσε την «Il Manifesto», η οποία εμφανίσθηκε ως μια κριτική φωνή στο εσωτερικό του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Στο τέλος της ίδιας χρονιάς διαγράφηκε από το PCI και το 1974 ίδρυσε το Κόμμα της Προλεταριακής Ενότητας, το οποίο 10 χρόνια αργότερα θα ενταχθεί στο PCI.

Το τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Μια πιθανή ιστορία του PCI» εκδόθηκε το 2009.

Η Ελβετία ανέχεται την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, αλλά με ορισμένες προϋποθέσεις.

Ενώ η άμεση ενεργή ευθανασία (ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με στόχο να σταματήσουν τα βάσανα κάποιου) απαγορεύεται, η έμμεση ενεργή ευθανασία (χορήγηση μιας ουσίας, οι παρενέργειες της οποίας μπορούν να μειώσουν τη διάρκεια της ζωής) και η παθητική ευθανασία (διακοπή της λειτουργίας ή άρνηση να τεθούν σε λειτουργία μέσα για τη διατήρηση της ζωής) δεν τιμωρούνται.

Εξάλλου η υποβοηθούμενη αυτοκτονία (ο αυτόχειρας παίρνει ο ίδιος τη θανατηφόρα δόση) επιτρέπεται επίσης.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

«Παρανοϊκός και σχιζοφρενής» ο Μπρέιβικ, ίσως αποφύγει τη φυλάκιση

Από το tvxs

Παρανοϊκή σχιζοφρένεια διέγνωσαν στον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ οι διορισθέντες από τη νορβηγική Δικαιοσύνη ψύχιατροι, που κλήθηκαν να αποφανθούν σχετικά με την ποινική ευθύνη του 32 Νορβηγού που σόκαρε και τραυμάτισε ψυχικά ένα ολόκληρο έθνος με τη μαζική δολοφονία του Ιουλίου στο νησί Ουτόγια. Η ψυχιατρική εκτίμηση συνεπάγεται πως κατά πάσα πιθανότητα πως ο Μπρέιβικ θα...
αποφύγει τη φυλάκιση και θα εγκλειστεί σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Η έκθεση των 230 σελίδων των δύο ψυχιάτρων, που βασίστηκε σε 13 συνομιλίες τους με τον Άντερς Μπρέιβικ, παραδόθηκε το μεσημέρι της Τρίτης στο δικαστήριο του Όσλο και τα συμπεράσματά της ανακοινώθηκαν εν συνεχεία από την Εισαγγελία κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Οι διορισμένοι από το δικαστήριο ψυχίατροι που κλήθηκαν να αποφανθούν για την ποινική ευθύνη του Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο δράστης των επιθέσεων της 22ας Ιουλίου στη Νορβηγία ήταν ψυχωτικός και συνεπώς ποινικά ανεύθυνος, ανακοίνωσε σήμερα η νορβηγική εισαγγελία.

Ο δεξιός εξτρεμιστής ανέπτυξε με τον καιρό «παρανοϊκή σχιζοφρένεια» δήλωσε κατά την ενημέρωση των δημοσιογράφων ο εισαγγελέας Σβέιν Χόλντεν, επικαλούμενος τα συμπεράσματα της έκθεσης που παρέδωσαν σήμερα οι δύο εμπειρογνώμονες ψυχίατροι.

«Το συμπέρασμα είναι πως είναι παράφρων» δήλωσε ο Χόλντεν. «Ζει στο δικό του απατηλό σύμπαν και οι σκέψεις και οι πράξεις του κυβερνώνται απ' αυτό το σύμπαν».

Οι εισαγγελείς διευκρίνισαν πως η εν λόγω ψυχιατρική εκτίμηση σημαίνει ότι ο Μπρέιβικ δεν θα κλειστεί στη φυλακή, αλλά σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα.

«Αν το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο Μπέρινγκ Μπρέιβικ ήταν ανεύθυνος, θα ζητήσουμε από το δικαστήριο στο τέλος της δίκης να υποβληθεί σε υποχρεωτική ψυχιατρική θεραπεία» δήλωσε κατά τη συνέντευξη η εισαγγελέας Ίνγκα Μπέγερ Ενγκ, διευκρινίζοντας ότι η θεραπεία αυτή μπορεί να είναι «ισόβια».

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Σήμερα ανοίγουμε τα διόδια Αφιδνών!

Βρέθηκε «αλκοολικό» γονίδιο

Από tovima

Αλκοολικός από κούνια; Αυτό υποστηρίζει μια νέα μελέτη η οποία αποδίδει την έντονη ροπή προς το αλκοόλ στα γονίδιά μας.

Οι ερευνητές που τη διεξήγαγαν εντόπισαν ένα γονίδιο το οποίο ενδέχεται να συνδέεται με τον εθισμό στο αλκοόλ αφού πρώτα ανέλυσαν τα εγκεφαλικά κύματα ατόμων που αντιμετώπιζαν πρόβλημα με το ποτό.Αν και τονίζουν ότι δεν είναι βέβαιο πως ο βασικός «ένοχος» είναι το συγκεκριμένο γονίδιο, υποστηρίζουν ότι η μελέτη τους υποδεικνύει με σαφήνεια πως η ροπή προς τα οινοπνευματώδη έχει και κάποιο...
γενετικό υπόβαθρο.


Οικογενειακές συγκρίσεις

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Ερευνών του Τέξας με επικεφαλής τη Λόρα Αλμάσι εξέτασαν στον εγκεφαλικό τομογράφο 1.064 μέλη οικογενειών οι οποίες είχαν ιστορικό αλκοολισμού επί πολλές γενεές. Οι εθελοντές έπρεπε να εκτελέσουν μια σειρά από καθήκοντα ενώ οι επιστήμονες παρακολουθούσαν τα κύματα της εγκεφαλικής δραστηριότητάς τους.

Διαπίστωσαν ότι τα εγκεφαλικά κύματα όσων είχαν ροπή προς το αλκοόλ όχι μόνο διέφεραν από εκείνα των ατόμων που δεν είχαν εθισμό αλλά επί πλέον εμφάνιζαν κοινά μοτίβα. Τα ίδια μοτίβα εντοπίστηκαν δε και σε παιδιά, γεγονός το οποίο, όπως τονίζουν, ενισχύει την υπόθεση του γενετικού παράγοντα και υποδηλώνει ότι τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν μεγαλώνοντας αλκοολικά.

Στη συνέχεια οι επιστήμονες «σάρωσαν» το γονιδίωμα προκειμένου να βρουν γονίδια τα οποία συνδέονταν με τα συγκεκριμένα μοτίβα εγκεφαλικών κυμάτων. Κατέληξαν σε μια παραλλαγή του γονιδίου HTR7, το οποίο σχετίζεται με τον υποδοχέα της σεροτονίνης – του νευροδιαβιβαστή που θεωρείται ότι ρυθμίζει τη διάθεση και τον ύπνο και αποτελεί «στόχο» πολλών αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

Ισχυρές ενδείξεις

Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα ευρήματά τους συνιστούν μια ισχυρή ένδειξη υπέρ ενός γενετικού υποβάθρου στον αλκοολισμό. Υπογραμμίζουν ωστόσο ότι η εικόνα είναι ακόμη αρκετά ασαφής και ότι το γονίδιο που εντόπισαν ενδέχεται να μην είναι ο κύριος υπαίτιος.

«Ορισμένοι δεν αποδέχονται εύκολα ότι υπάρχει ένας γενετικός παράγοντας στον εθισμό» δήλωσε η Λόρα Αλμάσι. «Πιστεύουμε όμως ότι αυτή η διαφορά στα μοτίβα των εγκεφαλικών κυμάτων ανάμεσα σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κίνδυνο εθισμού και σε ανθρώπους που δεν κινδυνεύουν αντανακλά κάποια βιολογική διαφορά η οποία κάνει ορισμένους περισσότερο επιρρεπείς από άλλους».

Η ειδικός επεσήμανε ωστόσο ότι η εξάρτηση από το αλκοόλ είναι μια πολύπλοκη κατάσταση, «Αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι ενός σύνθετου παζλ» δήλωσε προσθέτοντας ότι μια παρέμβαση στον υποδοχέα της σεροτονίνης είναι πολύ πιθανό να μην λύσει το πρόβλημα.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο έντυπο «American Journal of Medical Genetics».

Χουντο-σταγονίδια στην Ευελπίδων

Από tovima

Μνήµες άλλων εποχών ξύπνησαν στις 17 Νοεµβρίου στη Σχολή Ευελπίδων. Την ηµέρα της επετείου του Πολυτεχνείου, οµάδα σπουδαστών, καθοδηγούµενη από τον αρχηγό των Ευελπίδων, αµαύρωσε τη γιορτή, τραγουδώντας...
τον ύµνο των Απριλιανών.

Η ύπαρξη «σταγονιδίων» της χούντας µέσα στο στράτευµα, σε µία περίοδο απαξίωσης του πολιτικού συστήµατος λόγω των πιέσεων που ασκεί στο σώµα της κοινωνίας η οικονοµική κρίση, προκαλεί ανησυχία. Ο πρωτεργάτης παραπέµπεται στο Πειθαρχικό µε το ερώτηµα της απόταξης, ενώ ζητήθηκε η διενέργεια Ε∆Ε.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Δημόσια Παρουσίαση της πρότασης της ‘Κίνησης 136′

Tην Δευτέρα 28 Νοέμβρη 2011 και ώρα 17:30 θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης(2ος όροφος), Αλ. Σβώλου και Εθνικής Αμύνης, η πρώτη δημόσια παρουσίαση της πρότασης της ‘Kίνησης 136′ που αφορά την εξαγορά, από συνεταιρισμούς πολιτών, του πωλούμενου από το Δημόσιο ποσοστού
40% και του managment της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (Ε.Υ.Α.Θ).

Πρόγραμμα παρουσίασης:

Καλωσόρισμα
10’ Παρουσίαση σχεδίου εξαγοράς ΕΥΑΘ ΑΕ
Παρεμβάσεις – Τοποθετήσεις φορέων
Προβολή 35’ ντοκιμαντέρ Water Makes Money, σχετικά με τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του νερού σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις.
Παρεμβάσεις πολιτών
Καλούμε τους πολίτες να μας τιμήσουν με την παρουσία τους

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΙ!


Για όσους είχατε αμφιβολίες και αντιρρήσεις για το πολίτευμα της Ελλάδας: 
ΧΟΥΝΤΑ (με τα όλα της)!
Αντιπολιτευόμενοι μόνο 40 στους 300 βουλευτές
Διορισμένος Πρωθυπουργός
Ανύπαρκτος Πρόεδρος της (πρώην) Δημοκρατίας
Εισαγγελείς και Δικαστές στην υπηρεσία του καθεστώτος
Ελεγχόμενα ΜΜΕ (ευτυχώς που υπάρχει το Διαδίκτυο, για πόσο ακόμα άραγε;)
Ξύλο και Καταστολή
Συλλήψεις συνδικαλιστών
Συλλήψεις blogger

Ρε κοπρίτες, δε θα περάσει ο φασισμός σας! 
No Pasaran!

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Goldman Sachs, Παπαδήμος και αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο!

Από το Κουτί της Πανδώρας

GOLDMAN SACHS: Η Τράπεζα που κυβερνά τον κόσμο from Kouti Pandoras on Vimeo.

Δίκτυο επιρροής της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs στην Ευρώπη, επισημαίνει στο πρωτοσέλιδο της Le Monde και ο συντάκτης του άρθρου Marc Roche. Χαρακτηρίζει δε “διακριτική» την παρουσία της τράπεζας στον ευρωπαικό οικονομικοπολιτικό χώρο, ενώ εντοπίζει το κοινό που έχουν οι Μάριο Ντράνγκι, Μάριο Μόντι και Λουκάς Παπαδήμος. Όπως επισημαίνει δεν είναι άλλο από την περιβόητη επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs.
Στο «διακριτικό» δίκτυο επιρροής της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας ανήκουν άμεσα ή έμμεσα ο...
Μάριο Ντράγκι, αντιπρόεδρος της Goldman Sachs στην Ευρώπη την περίοδο 2002-2005, ο Μάριο Μόντι, διεθνής σύμβουλος της τράπεζας μέχρι το 2005 και ο Λουκάς Παπαδήμος, επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος την περίοδο 1994-2002.
Ο Μάριο Ντράγκι, Ιταλός οικονομολόγος και τραπεζικός, ανέλαβε τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την 1η Νοεμβρίου του 2011, αντικαθιστώντας τον Ζαν-Κλωντ Τρισέ. Στο παρελθόν διετέλεσε Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας από τον Ιανουάριο του 2006 έως τον Οκτώβριο του 2011 και οι «δεσμοί» του Goldman Sachs είναι πολύ ισχυροί αφού διετέλεσε αντιπρόεδρο της στην Ευρώπη την περίοδο 2002-2005.
Ο συμπατριώτης του Μάριο Μόντι διαθέτει επίσης ένα πολύ πλούσιο βιογραφικό. Είναι πολιτικός και οικονομολόγος και έχει διατελέσει ευρωπαίος επίτροπος από το 1995 έως το 2004 σε πόστα που αφορούν την εσωτερική αγορά της Ε.Ε, τη φορολογία, τα τελωνεία και τον ανταγωνισμό και σήμερα είναι ο νέος Ιταλός πρωθυπουργός λαμβάνοντας τη σκυτάλη από τα χέρια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ενώ ήταν και διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs έως το 2005.
Ο Λουκάς Παπαδήμος επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος μέχρι το 2002, είχε τα ηνία της τράπεζας όταν η Goldman Sachs παραποιούσε τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας προκειμένου η Ελλάδα να ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ επί Σημίτη. Σημαντικό ρόλο έχει και ο Πέτρος Χριστοδούλου που ενώ έχει διατελέσει στέλεχος της Goldman Sachs αλλά και της JP Morgan έχει σήμερα τοποθετηθεί γενικός Διευθυντής του ΟΔΔΗΧ (Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους).
Ο Marc Roche γράφει:
«Σε κάθε οργανισμό χρειάζεται μια ιεραρχία. Το πρώτο βραβείο ανήκει στον Mario Draghi, αντιπρόεδρο της Goldman Sachs στην Ευρώπη την περίοδο 2002-2005. Τοποθετήθηκε υπεύθυνος «των επιχειρήσεων και των χωρών». Με αυτό τον τίτλο, μία από τις αποστολές του ήταν να πουλήσει το χρηματοδοτικό προιόν «swap» που επιτρέπει να καλύφθεί μέρος του κρατικού χρέους, «μακιγιάροντας» του ελληνικούς λογαριασμούς. Μετά έρχεται ο Mario Monti, διεθνής σύμβουλος της από το 2005. Στην τρίτη θέση έρχεται ο Lucas Papadémos, που έγινε Πρωθυπουργός στην Ελλάδα, και που ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Κεντρικής Τραπέζης από το 1994 έως το 2002, και που πήρε μέρος στην ενορχηστρωμένη επιχείρηση «καμουφλάζ» των λογαριασμών από την GS. Ο διαχειριστής του ελληνικού χρέους είναι επίσης ένας κάποιος Petros Christodoulos, πρώην trader του Μαγαζιού.»
Όπως έχει επισημάνει και στο βιβλίο του «Η Τράπεζα» ο Marc Roche η Goldman Sachs είναι κάτι παραπάνω από μια επενδυτική τράπεζα αφού λειτουργεί σαν «σέχτα» που τα μέλη της έχει το καθένα και μια ειδική αποστολή. Αρκετά από τα πρώην στελέχη της Τράπεζας βρίσκονται σήμερα σε καίριες θέσεις της Ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, ως μέλη κυβερνήσεων ή ως υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες και διατηρούν στενούς δεσμούς με τον προηγούμενο εργοδότη τους.
Όπως ισχυρίζεται ο Marc Roche το ισχυρό «δίκτυο» της Goldman Sachs δεν έχει πάντα επιτυχία στα σχέδια της, αν και στην περίπτωση της Ελλάδας όλοα φαίνεται να πήγαν κατ’ ευχήν. Εκεί που η Τράπεζα των Τραπεζών είναι πολύ αυστηρή είναι στο «πρωτόκολλο» που ορίζει οι άνθρωποι της να μην αποκαλύπτουν ποτέ τη σχέση τους μαζί της.
Δείτε την εκπομπή «Goldman Sachs η Τράπεζα που κυβερνάει τον κόσμο» που αποκαλύπτει τη στενή σχέση των κυβερνήσεων σε Ευρώπη και Αμερική με «κρυφά» στελέχη της Τράπεζας μέσω των οποίων ελέγχει την παγκόσμια οικονομία. Δείτε πως δημιούργησε μια ψεύτικη εικόνα για το ελληνικό χρέος, προκειμένου η Ελλάδα να μπει στην ΟΝΕ κερδίζοντας πάνω από 300 εκατ. δολάρια. Στην εκπομπή μίλησε ο Μαρκ Ρος αναλυτής της Le Monde και συγγραφέας του βιβλίου «Η Τράπεζα» που εξήγησε πώς στήθηκε το παιχνίδι ενάντια στην Ελλάδα και ποιοί Έλληνες χρησιμοποιήθηκαν στο Λονδίνο και την Αθήνα.

Κυβέρνηση Μπίλντερμπέργκ

Από τη zougla.gr

Τα τελευταία πέντε εικοσιτετράωρα η Ελλάδα και η γειτονική Ιταλία, δύο χώρες με οικονομικά προβλήματα και πολιτικά αδιέξοδα, όλως περιέργως παρακολουθούν τις εξελίξεις να καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Δύο στελέχη της «Τριμερούς Επιτροπής» μιας πανίσχυρης διεθνούς οργάνωσης με παγκόσμια δραστηριότητα από το 1973, στελεχωμένη από την ελίτ της διεθνούς οικονομίας, με επιχειρηματίες και οικονομολόγους, τραπεζίτες και νομικούς ανώτατου βεληνεκούς, δύο οικονομικοί παράγοντες με καριέρα σε κεντρικές τραπεζικές θέσεις, αναλαμβάνουν το τιμόνι των χωρών τους ως πρωθυπουργοί. Να σημειωθεί ότι και οι δύο δεν έχουν εκλεγεί.
Επίσης και οι δύο εμφυτεύονται με την δραστική παρέμβαση των ισχυρών χωρών της Ευρώπης. Ο Λουκάς Παπαδήμος και ο Μάριο Μόντι είναι «σωτήρες», «Μεσσίες» ή απλά υλοποιούν προειλημμένες αποφάσεις συγκεκριμένων κέντρων;

Η ιστορία που ακολουθεί είναι διδακτική. Η συνέντευξη που παραχώρησε στη «zougla.gr» ένα μέλος της «Τριμερούς Επιτροπής» ενώ βρισκόταν σε συνάντηση αυτής της κλειστής οργάνωσης στη Χάγη, είναι από τις σπάνιες που καταγράφονται και που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες της «Τριμερούς».

Ένα είναι, ωστόσο, το συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί...
Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την αλληλουχία γεγονότων που διαμόρφωσαν το τρέχον σκηνικό. Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος να ηγείται της ελληνικής κυβέρνησης και ο Μάριο Μόντι να αναλαμβάνει τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία και όλα αυτά εντός ολίγων ημερών.

Το 1973, μεσούσης της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης, ο ισχυρός άνδρας της αμερικανικής και παγκόσμιας οικονομίας, Ντέϊβιντ Ρόκφελερ, ίδρυσε τη λεγόμενη «Τριμερή Επιτροπή».

Η ιδρυτική πράξη λαμβάνει χώρα στο Τόκιο από την 21η έως και την 23η Οκτωβρίου. Η πρόταση για την ίδρυση της Τριμερούς κατατέθηκε από τον ισχυρό άνδρα της Αμερικής την προηγούμενη χρονιά, το 1972, κατά την ετήσια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπέργκ (Bilderberg) και έγινε αποδεκτή.

Η «γέννεση» της Τριμερούς λαμβάνει χώρα μέσα από τα «σωθικά» της Λέσχης Bilderberg, η οποία τον Οκτώβριο του 1973 συνεδριάζει στο Τόκιο. Κατά τον Ρόκφέλερ υπήρχε άμεση ανάγκη να ενσωματωθεί και η Ιαπωνία στον σκληρό πυρήνα της Λέσχης η οποία θα συζητούσε και θα αποφάσιζε την πορεία της Οικονομίας και της Πολιτικής σε πλανητικό επίπεδο.

Η Λέσχη Bilderberg, δηλαδή η «μήτρα», μέχρι τότε κάλυπτε την ανάγκη αυτή μόνον για την περιοχή της Βορειοατλαντικής κοινότητας, Βόρειος Αμερική – Ευρώπη.

Η πρώτη συνεδρίαση σε πλήρη σύνθεση της Τριμερούς πραγματοποιείται το 1976 στο Κιότο της Ιαπωνίας. Λίγο πριν από τη λήξη του πολέμου του Βιετνάμ και με δεδομένη την επερχόμενη «νέα τάξη πραγμάτων», με τη Σοβιετική ένωση να περνά σε ένα νέο στάδιο διεθνούς επιρροής που θα κατέληγε στην εμπλοκή της στην Αγκόλα, τη Μοζαμβίκη, το Αφγανιστάν κ.λπ., ο Ροκφέλερ επιχειρεί να προσεγγίσει τη παγκόσμια διακυβέρνηση μέσω ενός μοντέλου «τεχνοκρατικού εξορθολογισμού» παρακάμπτοντας τα θεσπισμένα – συνταγματικά καθιερωμένα κρατικά όργανα και θεσμούς. Στην Τριμερή συμμετέχουν τρία σύνολα. Η Βόρειος Αμερική, η Ευρώπη και η Ιαπωνία (μόνη χώρα από την Ασία). Πρόκειται για τον πρώην «Δυτικό Κόσμο».

Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, επικεφαλής του Ομίλου Chase Manhattan επηρεάζεται από έναν άνθρωπο ο οποίος αποκτά σταδιακά σημαντική διεθνή επιρροή. Συγγραφέας του βιβλίου «In between two ages» είναι αυτός που «συνιστά» την υλοποίηση της ιδέας «Τριμερής Επιτροπή».

Ο δημοσιογράφος, Bill Moyers, γράφει το 1980 : «David Rockefeller is the most conspicuous representative today of the ruling class, a multinational fraternity of men who shape the global economy and manage the flow of its capital...Private citizen David Rockefeller is accorded privileges of a head of state...He is untouched by customs or passport offices and hardly pauses for traffic lights».

Με απλά λόγια, ο κ. Ροκφέλερ είναι υπεράνω θεσμών, κυβερνήσεων, κρατικών δομών.

Διασφαλίζει την απρόσκοπτη ροή των κεφαλαίων του. Διαμορφώνει την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας.
Πρώτος επικεφαλής της Τριμερούς τοποθετείται ο κ. Ζμπίγκνιου Μπρεζίνκσι, δεξί χέρι του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, ισχυρότατος παράγων στην διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Από την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου και μετά, αν όχι ήδη από καιρό, ο προσανατολισμός της Τριμερούς αλλάζει.

Άλλωστε, και ο κόσμος άλλαξε. Στον πυρήνα, ωστόσο, της Τριμερούς παραμένει και ενισχύεται η έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης μέσω των τεχνοκρατών. Μα τι είναι οι τεχνοκράτες αυτοί; Πρόκειται για την τραπεζική και επιχειρηματική ελίτ που διαμορφώνει οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, ελέγχει και προωθεί την παραγωγή πανεπιστημιακής γνώσης, συμμετέχει στον έλεγχο της θρησκευτικής δραστηριότητας με άξονα τον θρησκευτικό «αντιδογματισμό» (αν και το 1983 ο Ποντίφικας «ευλόγησε» δημόσια μάλιστα τις εργασίες της Τριμερούς) και τέλος συμμετέχει στην δυναμική διαμόρφωση πολιτικών συσχετισμών.

Εχθρός των συντηρητικών - θρησκευτικού τύπου δογματισμών, η Τριμερής βασίζει την ισχύ της στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, στη χρηματοπιστωτική αγορά και στη δύναμη των καρτέλ των πολυεθνικών. Η σύνθεση της Τριμερούς αποτελείται από τρία υποσύνολα. Τα 170 μέλη που προέρχονται από την Ευρώπη, 120 από την Βόρειο Αμερική και πάνω από 100 πλέον που προέρχονται από τον χώρο του Ειρηνικού και της Ασίας.
Η ώρα των μελών της Τριμερούς

Ποια πρόσωπα της επικαιρότητας συμμετέχουν στην «Τριμερή»;

Μία πρώτη γεύση θα είναι αρκετή για να εξηγήσει κάποιος τις σύνθετες καταστάσεις που βιώνει η Ελλάδα, η Ευρωζώνη και η διεθνής οικονομία. Ας επικεντρωθεί ωστόσο το ενδιαφέρον στα απολύτως «δικά μας».

«Τα πρόσωπα»

Ο Μάριο Μόντι, επιφανής Ιταλός οικονομολόγος, επίτροπος στην Κομισιόν. Είναι ο επικεφαλής (πρόεδρος) του Ευρωπαϊκού Τμήματος της Τριμερούς. Μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της οργάνωσης. Προωθείται ως νέος πρωθυπουργός στην υπό οικονομική κρίση Ιταλία.

Ο Λουκάς Παπαδήμος, μέλος της Τριμερούς. Επεβλήθη ως πρωθυπουργός στην -υπό οικονομική κατάρρευση- Ελλάδα.

Οι «εκλεκτοί»

Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας είναι αρκετοί εκείνοι που επέλεξαν, στη συνέχεια διεκδίκησαν και τέλος κατάφεραν, με αντίτιμο βεβαίως την πιστή εφαρμογή του καταστατικού της Τριμερούς, να γίνουν μέλη της οργάνωσης.

Έχουμε λοιπόν:

Τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου Γ. Βασιλείου. Συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή της Τριμερούς. Επιχειρηματίας, πρώην κομμουνιστής. Πρώην βασικός συνομιλητής με την Ε.Ε. για την ένταξη της Κύπρου. Βασικός συνομιλητής για τη λύση του Κυπριακού (σχέδιο Βασιλείου).

Τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος από την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου είναι και πρωθυπουργός. Τραπεζίτης, καθηγητής στο Χάρβαρντ. Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πρώην διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. Συνεργάστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γιώργο Γεννηματά, τον Κώστα Σημίτη. Απόφοιτος Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Οδυσσέα Κυριακόπουλο, επιχειρηματία, πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ, απόφοιτο του Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Αλέξη Παπαχελά. Διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή», απόφοιτο του Κολλεγίου Αθηνών. Τον Παναγιώτη Βουρλούμη. Συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή της Τριμερούς. Ανώτερο (πρόσφατα) στέλεχος του Ομίλου Rothschild, πρώην πρόεδρος του ΟΤΕ, πρώην στέλεχος της Alpha Bank.
Το «σύστημα»

Το 1980, ένας ακροδεξιός βουλευτής στο αμερικανικό Κογκρέσο, ο Λόρενς Μακντόναλντ, αποφασίζει να αποκαλύψει τις δραστηριότητες της Τριμερούς. Συγγράφει έκθεση και την παραπέμπει στο αμερικανικό Κοινοβούλιο για περαιτέρω έρευνα. Ο Μακντόναλντ αποτελεί τμήμα, αν όχι σημαία, του αντικομμουνισμού. Ωστόσο, εκθέτει τους Ροκφέλερ και καταγγέλλει σχέδιο παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Είναι περίεργο, όμως, πως στην ίδια καταγγελία καταλήγει και ένας γνωστός εκπρόσωπος της κυνηγημένης αμερικανικής Αριστεράς. Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο καθηγητής συγκριτικής γλωσσολογίας, με τον αιχμηρό λόγο και τη σαφή προοδευτική του στάση καταγγέλλει με τη σειρά του τους σκοπούς της Τριμερούς. Το 1983 ο Μακντόναλντ σκοτώνεται πάνω από τη Σαχαλίνη. Ήταν επιβάτης της μοιραίας πτήσης KAL 007, του κορεατικού Τζάμπο που κατέρριψαν οι Σοβιετικοί. Το τι επακολούθησε είναι γνωστό.

Αργότερα εκδίδεται ένα σύγγραμμα με τίτλο «No Apologies» του Coldwater, στο οποίο συγκεντρώνονται όλες οι κριτικές και γενικότερα οι προσεγγίσεις γύρω από την «Τριμερή Επιτροπή».


Από τότε μέχρι σήμερα, στην οργάνωση των Ροκφέλερ εισήλθαν η Ολμπράιτ (υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α.), ο περίφημος υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε. Χαβιέ Σολάνα, ο Τζον Νεγροπόντε πρώην υπεύθυνος Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ, πρέσβης, υφυπουργός κ.α ή ο Λουξεμβουργιανός Σαντέρ, πρώην πρωθυπουργός και ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Μπίλντ κλπ.
Συμμετέχει επίσης ένα μεγάλος μέρος της πανεπιστημιακής επιστημονικής ελίτ των Η.Π.Α., της Ευρώπης και της Ιαπωνίας αλλά και άλλων πλέον χωρών από την Ινδονησία έως την Τουρκία. Συμμετέχουν εξέχοντες νομικοί και επιφανή στελέχη της διεθνούς τραπεζικής κοινότητας. Μέλος και πρώην διοικητής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν ,ο Χένρυ Κίσσινγκερ, γνωστοί πολιτικοί ευρωπαϊκών χωρών, ανώτερα στελέχη πολυεθνικών και πετρελαϊκών εταιρειών και… αυτό αν είναι εξέλιξη, κυβερνητικά, τραπεζικά και επιστημονικά στελέχη από τις πρώην Ανατολικές χώρες διότι ο κόσμος όντως άλλαξε άρδην.
Ο κατάλογος είναι μακρύς. Το συμπέρασμα βραχύτατο. Η Τριμερής αποτελεί την παγκόσμια δεξαμενή στελεχών για την επάνδρωση ομάδων κρούσης και ειδικών αναγκών (Μόντι και Παπαδήμος), στελέχωση τραπεζικών ομίλων, στελέχωση των κέντρων πολιτικής επικοινωνίας, τη διαμόρφωση εσωτερικών και ευρύτερων συσχετισμών παγκοσμίως.

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Η «Μήτρα»
Η περίφημη και επίκεντρο ενδιαφέροντος, συνομωσιολογικού ή πολιτικού περιεχομένου, Λέσχη, πρωτοσυνεδρίασε το 1954 στην τοποθεσία Μπίλντεμπεργκ (κοντά στο Άρνεμ), στην Ολλανδία. Ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών ευρωπαίων συντηρητικών και υπερσυντηρητικών πολιτικών της εποχής οι οποίοι ανησύχησαν σφόδρα για την κλιμάκωση του αντιαμερικανισμού στην Ευρώπη και αποφάσισαν να συζητηθεί το ζήτημα προκειμένου να ανατραπεί το αντιαμερικανικό κλίμα. Με αναμφισβήτητο ψυχροπολεμικό χαρακτήρα, καθιερώθηκε έκτοτε ως ετήσια συνάντηση υψίστης σημασίας με προσκεκλημένους αποκλειστικά από την Αμερική και την Ευρώπη και εξελίχθηκε σε Forum διαμόρφωσης πολιτικής και οικονομικής τακτικής και επιλογής μακροπρόθεσμων στρατηγικών. Η «Λέσχη» κλειστή και εξαιρετικά «ολιγομίλητη» συγκεντρώνει από τότε την επιχειρηματική, τραπεζική και πολιτική αφρόκρεμα των ΗΠΑ κυρίως και της Ευρώπης, με προτεινόμενες και ελεγχόμενες πάντα προσκλήσεις σε...τρίτα πρόσωπα τα οποία στην συνέχεια ανάλογα με τις θέσεις που κατέχουν ενσωματώνονται στον κύριο κορμό της Λέσχης.

Η Βορειοατλαντική πολιτική και επιχειρηματική ελίτ καθώς και επιλεγμένοι επιστήμονες, δημοσιογράφοι ακόμη και διανοούμενοι, προσκαλούνται να εκθέσουν απόψεις και γνώμες.

Προφανώς οι συναντήσεις αυτές καταλήγουν στην υιοθέτηση συμπερασμάτων. Τα συμπεράσματα αυτά προωθούνται προς υλοποίηση αν και εφόσον κριθούν εφαρμόσιμα. Η υιοθέτηση συμπερασμάτων μπορεί να είναι βραχυπροθέσμου (Γιουγκοσλαβία επί παραδείγματι) , μεσοπροθέσμου ( χρηματοπιστωτική κρίση) ή μακροπροθέσμου χαρακτήρα (σχέσεις Δύσης – Κίνας ή ένταξη ή όχι της Ρωσίας σε δυτικούς μηχανισμούς κ.α.).

Η λέσχη προηγήθηκε χρονικά της «Τριμερούς». Ο ιδρυτής της «Τριμερούς» Ντέιβιντ Ρόκφελερ ανεδείχθη στην πορεία ως θεσμικός σύμβουλος της Λέσχης. Ενεργά μέλη της «Τριμερούς» προσκαλούνται περιοδικά ή σταθερά στις συναντήσεις της Λέσχης. Επί της ουσίας πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτήν την περίοδο μέλος της «Διοικούσας» της Λέσχης είναι ο κ. Τσούκαλης, καθηγητής και πρόεδρος του ELIAMEP. Μόνιμο μέλος στον σκληρό πυρήνα είναι ο επιχειρηματίας κ. Γιώργος Δαυίδ.

Στις ετήσιες συναντήσεις προσκαλούνται πρωθυπουργοί, υπουργοί και πολιτικά στελέχη χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι μέλη της «Τριμερούς» ή της Λέσχης. (Ακόμη και ο ….Γιώργος Αλογοσκούφης έχει προσκληθεί επί παραδείγματι). Επί πολλά χρόνια ο καθηγητής ιστορίας κ. Καρράς στην Αγγλία (της γνωστής οικογενείας) ήταν μόνιμο ανώτερο στέλεχος της Λέσχης με ενεργή δράση στη διαμόρφωση συνεργατικών – συναινετικών πολιτικών στα Βαλκάνια (βλέπε Σκόπια, ελληνοτουρκικά, διαβαλκανικά, Νοτιοανατολική Ευρώπη – πρώην Ανατολικό Μπλοκ κλπ. Υπήρξαν και πιο συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την διαμόρφωση κλίματος «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» στα Βαλκάνια μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, την σύσταση Ινστιτούτου Βαλκανικών και Ευρωασιατικών μελετών, (Καύκασος, Μέση Ανατολή, Εγγύς Ανατολή, Αραβία, Ισραήλ) με έδρα την Θεσσαλονίκη και με την ανάμιξη ισχυρών παραγόντων (Μπραδήμας επί παραδείγματι κλπ).
Τι είναι η “Trilateral Commission”

Η Τριμερής αποτελεί η κατάληξη της φιλοσοφίας της αποδυνάμωσης του κράτους. Δεν πρόκειται για κάποια αντιεξουσιαστική βεβαίως προσέγγιση αλλά για την βεβαιότητα ότι οι ηγεσίες των εταιρειών είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν και να διαχειριστούν τα «τρέχοντα» μεταξύ των οποίων και τις κοινωνίες, αποτελεσματικότερα και άρα φθηνότερα και κυρίως χωρίς περιορισμούς.

Ήταν η περίοδος όπου τα κράτη και το πολιτικό προσωπικό πρόβαλαν, ακόμη, εμπόδια στην άνευ όρων και ορίων επέκταση της ισχύος των ιδιωτικών συμφερόντων των εταιρειών, πολυεθνικών ομίλων και τραπεζών.
Ο ιδρυτής της Τριμερούς Ντέιβιντ Ρόκφελερ ήταν σαφής «πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό».

Στην πορεία απεδείχθη πώς οι κυβερνήσεις και η Πολιτική απώλεσε βαθμηδόν τις εξουσίες που είχε. Η κυριαρχία του τραπεζικού τομέα , η γιγαντιαία ανάπτυξη του παρατραπεζικού τομέα με τους οίκους αξιολόγησης να αποκτούν εξουσίες επιβολής των πορισμάτων τους και διαμόρφωσης σύμφωνα με αυτά των αγορών και παράλληλα η επέκταση πέραν κάθε ορίου της τοξικότητας των τραπεζικών και παρατραπεζικών προϊόντων, η θεσμοποίηση της επέλασης των κερδοσκόπων δηλαδή, όλα τα παραπάνω και καθένα ξεχωριστά, συνετέλεσαν στην οικοδόμηση του σημερινού χρηματοπιστωτικού τοπίου.

Είναι εντυπωσιακό πώς θεωρητικοί όπως ο Χάντιγκτον, ο οποίος αργότερα ασχολήθηκε με το άκρως συντηρητικό αλλά και απειλητικό «Σύγκρουση Πολιτισμών» ,το άγιο δισκοπότηρο της κυριαρχία των Μπους και των ευαγγελιστών προτεσταντών στην αμερικανική πολιτική σκηνή, κατ' αρχήν αποτέλεσαν την θεωρητική αιχμή του δόρατος των προοπτικών της Τριμερούς.

Πολύ αργότερα ορισμένοι δυτικοί διανοούμενοι άρχισαν να ασχολούνται διεξοδικά με την ίδια την λογική του εγχειρήματος Ρόκφελερ αντιλαμβανόμενοι πώς η αμερικανική κοινωνία καταρχάς και οι υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες οδηγούνται αναπόφευκτα στην θεσμοποίηση του δημοκρατικού ελλείμματος.

Είναι εκπληκτικό πώς με καθυστέρηση η Ευρώπη, η Γαλλία και η Γερμανία εν πρώτοις, ακολουθούν αυτήν την λογική.

Πρόκειται για τους δύο ηγέτες οι οποίοι αναλαμβάνουν την ευθύνη να καθορίσουν στις ευρωπαϊκές «νομαρχίες», την Ελλάδα και την Ιταλία το πότε, το πώς και με ποιόν θα οδηγηθούν σε εκλογές. Είναι χαρακτηριστική μία δήλωση Σαρκοζί. «Θα δείξουμε στην Ελλάδα και την Ιταλία ποιος είναι ο σωστός δρόμος».

Η νέα αυτή τάση στην οποία καταλήγουν Βερολίνο και Παρίσι χρειάζεται και τα πρόσωπα τα οποία θα υλοποιήσουν τα προαπαιτούμενα. Το πείραμα συνεχίζεται με δύο συγκεκριμένους παράγοντες ,και ώ του θαύματος και οι δύο είναι μέλη, το ένα μάλιστα εξέχων, της Τριμερούς. Ο κ. Μάριο Μόντι, του οποίου οι διασυνδέσεις με το σκοτεινό παρελθόν των πρωταγωνιστών του σκανδάλου της Χριστιανοδημοκρατίας «P2» , του μείγματος δηλαδή ακροδεξιάς, μαφίας, καθολικισμού, μασονικής στοάς και τραπεζικής διαφθοράς, αποτελούν αντικείμενο συζήτησης στην Ιταλία, και ο Λουκάς Παπαδήμος , εντελώς συμπτωματικά, βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή της επιχείρησης « Tecnocrati». Τυχαίο;

Συνέντευξη με το μέλος της Τριμερούς Οδυσσέα Κυριακόπουλο
Παρακολουθήστε την συνέντευξη που παραχώρησε στη «zougla.gr» το μέλος της Τριμερούς, από την Ελλάδα, επιχειρηματίας Οδυσσέας Κυριακόπουλος. Ο κ. Κυριακόπουλος παραχώρησε την συνέντευξη αυτή το Σάββατο, νωρίς το πρωί της 13ης Νοεμβρίου και ενώ βρισκόταν στη Χάγη της Ολλανδίας συμμετέχοντας στην συνάντηση του ευρωπαϊκού τομέα της Τριμερούς Επιτροπής.

Στη συνάντηση αυτή από την Ελλάδα συμμετείχε και ο Παναγιώτης Βουρλούμης, έτερο μέλος και ενεργός παράγων της διοικούσης επιτροπής της Τριμερούς. Δεν παραβρέθηκαν στην συνάντηση αυτή ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Μάριο Μόντι ( για ευνόητους λόγους αφού ανέλαβαν την διαχείριση ως πρωθυπουργοί της τύχης της Ελλάδας και της Ιταλίας) καθώς και ο Αλέξης Παπαχελάς, πρόσφατο μέλος της Τριμερούς ο οποίος παρέμεινε στην Αθήνα. Ακούστε την άποψη του Οδυσσέα Κυριακόπουλου περί Τριμερούς, Λέσχης Μπίλντερμπέργκ Bilderberg, περί των στελεχών των οργανώσεων αυτών και κυρίως περί του… περιεχομένου των μεταξύ τους συζητήσεων αλλά και το ζητούμενο την εποχή αυτή, την μάχη μεταξύ Πολιτικής και πραγματικής οικονομίας με το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Η ακαδημαϊκός από την Αυστραλία Σάρον Μπέντερ στο βιβλίο της ”Suiting themselves: how corporations drive the global agenda”, γράφει:

«H Tριμερής Επιτροπή» είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να συμπεριλάβουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα στις συμμαχίες τους σα συμμάχους εναντίον της δημοκρατίας. Η TC δημιουργήθηκε για να διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές».

Πολλά χρόνια αργότερα και μετά την εκλογή Μπαράκ Ομπάμα, οι δυτικές κοινωνίες επανέρχονται σε σκηνικό σύγκρουσης μεταξύ Πολιτικής και απολιτικών μηχανισμών εξουσίας, στην παρούσα φάση, τον τραπεζικό τομέα. Η Ευρώπη το αντιμετωπίζει καθυστερημένα. Η Αμερική βρέθηκε πιο μπροστά. Το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο.

Μέτωπο Μίκη στη λύση Μπίλντερμπεργκ

Από τη zougla.gr

Δριμύτατη επίθεση εξαπέλυσαν ο μεγάλος μας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης και οι κ.κ Κασσιμάτης, Μαριάς, κατά της νέας δανειακής σύμβασης που όπως ανέφεραν παραβιάζει το διεθνές, ευρωπαϊκό δίκαιο αλλά κυρίως το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Tο θέμα της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20 (1ος όροφος) ήταν...
«Γιατί η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου οδηγεί στην κατάλυση του ελληνικού κράτους».

Εκτός από τον Μίκη Θεοδωράκη, θα συμμετέχουν οι κ.κ. Γιώργος Κασσιμάτης, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Νότης Μαριάς και ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, δημοσιογράφος-συγγραφέας.

Ο Μ. Θεοδωράκης παρεμβαίνει την πιο καίρια στιγμή, εν μέσω των πολιτικών εξελίξεων, για τη λύση... Μπίλντερμπεργκ που δρομολογήθηκε για την Ελλάδα.

Η ΓΕΝΟΠ είναι εδώ!

Από τον aggelioforo

Ομάδες περιφρούρησης στις γειτονιές "ώστε να μην κοπεί το ρεύμα στο σπίτι κανενός φτωχού και άνεργου", συγκροτεί η Γενική Ομοσπονδία Προσωπικού (ΓΕΝΟΠ) της ΔΕΗ, σύμφωνα με αποψινή ανακοίνωση, στην οποία επαναλαμβάνει την αντίθεσή της με τις διακοπές ρεύματος στα άτομα με χαμηλό εισόδημα που δεν πληρώνουν την εισφορά στα ακίνητα.
Η ΓΕΝΟΠ καλεί τη διοίκηση της ΔΕΗ να μην δώσει εντολή διακοπής ρεύματος "σε κανένα...
φτωχό άνεργο, μικροσυνταξιούχο ή μεροκαματιάρη", ζητά από τα μέλη της να μην κόβουν το ρεύμα στις περιπτώσεις αυτές και στις περιπτώσεις όπου οι διακοπές ρεύματος γίνονται από εργολάβους, να συγκροτήσουν ομάδες περιφρούρησης.
Η Ομοσπονδία δηλώνει επίσης αντίθετη της στην προοπτική πώλησης λιγνιτικών μονάδων σε ιδιώτες, αναφέροντας ότι οποιαδήποτε τέτοια κίνηση θα σημάνει πόλεμο και δεν θα προσφέρει τίποτα στον τόπο και στον άνεργο, γιατί δεν πρόκειται όπως αναφέρει για επένδυση και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά για "αρπαχτή" σε βάρος του δημοσίου.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Μια σημαντική, αλλά θαμμένη ιστορία, από την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης – Διαδώστε την!

Από τους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

Ευχαριστούμε τον σχολιαστή paparas, που μας υπέδειξε αυτή την ιστορία.
Τα (επίσημα) οικονομικά είναι αυτή τη στιγμή η περισσότερο απ-ανθρωποποιημένη και α-νόητη κοινωνική επιστήμη. Και το δεύτερο εξαρτάται αναλογικά και πλήρως από το πρώτο. Όσο πιο μαθηματικοποιημένα και εξ αυτού απάνθρωπα είναι τα οικονομικά, τόσο πιο πολύ ανόητα γίνονται. Αυτό βασικά συμβαίνει γιατί η προσπάθεια μαθηματικοποίησης του κόσμου φτωχαίνει την προσπάθεια κατανόησης του, αφού οι μεταβλητές είναι άπειρες και εκείνοι που εγκαταλείπονται σε κάποιες απ’ αυτές (απειροελάχιστες αναγκαστικά), σύντομα χάνουν την ικανότητα μιας περισσότερο εποπτικής ματιάς, που αναγκαστικά είναι μη μαθηματική.


Δείτε τώρα κάτι με τον νέο πρωθυπουργό: Οι περισσότερες σπουδές του Λουκά Παπαδήμου είναι στη Φυσική και μετά με διδακτορικό στην Ηλεκτρολογική Μηχανική. Μόνο μετά απ’ αυτά ασχολήθηκε με τα οικονομικά και βεβαίως με τα οικονομετρικά μοντέλα που θέλουν πολλά μαθηματικά.

Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο για τις εξισώσεις που νομίζω ευδιάκριτα υπάρχουν στις παραπάνω δύο παραγράφους. Μόνο αυτό: Όποιος γνωρίσει από κοντά οικονομολόγους του στυλ Παπαδήμου, καταλαβαίνει πόσο πολύ είναι στην κοσμάρα τους, όπου κυριαρχούν οι αριθμοί σε βάρος των ανθρώπων. Και σύντομα θα σταματήσει οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης μαζί τους. Έχω την εντύπωση ότι η σκέψη τους έχει καταστραφεί και κανονικά αξίζουν ασύλου. Π.χ. το άσυλο του τρόμου με τους έγκλειστους οικονομολόγους.

Είμαι σίγουρος ότι ο Παπαδήμος αγνοεί ιστορίες σαν την παρακάτω και αν κάποιος αναλάμβανε να του την διηγηθεί, στην καλύτερη περίπτωση θα τον άφηνε βαθιά αμήχανο…

Η ιστορία τώρα:

Μια μεγάλη απόφαση

Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη...είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.
Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.
Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη», (: μάλλον, “H Φυσική Οικονομική Τάξη”), του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως “Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας”, κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.
Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:

Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.
Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού. Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών.

Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:
«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας – Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl

Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.

Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το “θαύμα του Wörgl”. Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.

Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:
«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: “Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933″. Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων».
Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»

Το τέλος
Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση “νομίσματος έκτακτης ανάγκης”, (: για ποιον λόγο, άραγε; Πού στήριξαν την απόφασή τους;). Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια. Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία

(Βιβλιογραφία: http://www.mindcontagion.org/worgl)

Πηγή: http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/10/worgl.html

Πηγή από όπου το αντιγράψαμε εμείς:

http://gkdata.wordpress.com/2011/11/01/worgl-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF_%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B7-%CF%80/

Σύντομος δικός μας σύνδεσμος: http://wp.me/pPn6Y-bgl

Εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου

«Είναι ώρα να πάρω τον Λουκά»

Από το troktiko

Η σύσκεψη των τριών πολιτικών αρχηγών που συνεδρίαζε υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το πρωι της Πέμπτης είχε ήδη συμπληρώσει 90 λεπτά συζήτησης αλλά οι κ. Παπανδρέου, Σαμαράς και Καρατζαφέρης δεν έλεγαν να καταλήξουν.
Ο κ. Παπανδρέου είχε προτείνει από την αρχή της συζήτησης τον κ. Παπαδήμο για διάδοχο του, είχε γίνει η πρόταση του αποδεκτή αλλά ο κ. Σαμαράς επέμενε πρώτα να αποσαφηνιστεί ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν θέτει όρους για τη συμμετοχή του στη νέα κυβέρνηση και ότι δεν αμφισβητεί την ημερομηνία των νέων εκλογών.
«Να μην κολλήσουμε τώρα σε αυτό», πρότεινε ο κ. Παπούλιας ο οποίος είχε εκφράσει ήδη τη δυσφορία του για την αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων.
Ωστόσο, η συζήτηση συνεχιζόταν και η ώρα περνούσε, με αποτέλεσμα...
ο κ. Παπούλιας να σηκωθεί από την καρέκλα του και να πει με ύφος χαμογελαστό και συνάμα αυστηρό: «Ήρθε η ώρα να πάρω τον Λουκά».
Ήταν το κορυφαίο από μια σειρά περιστατικά κατά τα οποία ο κ. Παπούλιας εγκατέλειψε το διπλωματικό του τακτ και το αυστηρό πρωτόκολλο που του επιβάλλει το Σύνταγμα για να προειδοποιήσει τους πολιτικούς αρχηγούς ότι οι καθυστερήσεις εξέθεταν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και ενίσχυαν το κλίμα απαξίωσης της κοινής γνώμης προς τους πολιτικούς.
Αυτό επίσης που δεν είναι γνωστό από το πλούσιο παρασκήνιο του Προεδρικού και το οποίο αποκαλύπτει το «Βήμα της Κυριακής», είναι ότι ο κ. Παπούλιας είχε ετοιμάσει από την προηγούμενη ημέρα γραπτή ανακοίνωση για να επισημάνει την επείγουσα ανάγκη να υπάρξει άμεσα άρση του πολιτικού αδιεξόδου.
Αν και αυτό θα ήταν παρέμβαση στις πολιτικής εξελίξεις ήταν αποφασισμένος να το κάνει. Συγκρατήθηκε μόνο όταν έλαβε διαβεβαιώσεις ότι το ζήτημα θα έκλεινε οπωσδήποτε την επόμενη μέρα. Την ίδια αποφασιστικότητα έδειξε και το βράδυ της περασμένης Κυριακής όταν επέμεινε να εκδοθεί ανακοίνωση με την οποία να δεσμεύονται οι πολιτικοί αρχηγοί για λύση παρόλο που δεν είχαν καταλήξει ακόμα σε συμφωνία.
«Η στιγμή είναι οριακή. Δεν μπορείτε να βγείτε έξω χωρίς να έχετε να πείτε κάτι πολύ συγκεκριμένο» τους είπε, όπως τουλάχιστον διηγούνται συνεργάτες των πολιτικών αρχηγών.

Οι Γάλλοι σοσιαλιστές αρνούνται να συγχαρούν την ελληνική κυβέρνηση εξαιτίας της συμμετοχής του ΛΑΟΣ

Aπό τον aggelioforo

Η είσοδος της άκρας δεξιάς στη νέα ελληνική κυβέρνηση συνασπισμού, για πρώτη φορά μετά την επιστροφή της δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974, προκάλεσε "σοκ" στο γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), αναφέρεται σε σημερινή του δήλωση.
"Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί συνεχάρη την κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου, οι Γάλλοι σοσιαλιστές αρνούνται να το κάνουν", τονίζει το κυριότερο κόμμα της γαλλικής αντιπολίτευσης.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ηγέτης του κόμματος της ακροδεξιάς ΛΑΟΣ, "πρώην επικεφαλής ενός κινήματος νεολαίας που στήριζε τους...
συνταγματάρχες που επέβαλαν τη δικτατορία στη χώρα αυτή, δεν μπορεί καθόλου να βοηθήσει τον ελληνικό λαό να βγει από την κρίση", εκτιμά το PS.
"Να που οδηγεί η Ευρώπη όταν γυρίζει την πλάτη της στους λαούς, με την επιβολή σκληρής και τυφλής λιτότητας, χωρίς να δίνει τη δυνατότητα και τον χρόνο για την ανόρθωση (των οικονομιών τους) και παρεμβαίνοντας στη δημοκρατική λειτουργία των κρατών μελών", σημειώνει το PS. "Στην οικονομική και κοινωνική κρίση προστίθεται μια κρίση πολιτική και δημοκρατική", προσθέτει.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας συνεχάρη, την Παρασκευή, το νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Λουκά Παπαδήμου, με την ευκαιρία της ανάληψης των καθηκόντων του, και "εξέφρασε την ικανοποίηση" του για τον σχηματισμό κυβέρνησης ευρέως συνασπισμού" στη χώρα.

Screening of the documentary 'How Facebook changed the world - The Arab Spring' (BBC series)

November 15, 2011 - 7pm at NN (Apellou 3)

On Tuesday 15 November, 2011, the NN will be screening the BBC documentary 'The Arab Spring'. It is the story of how the Arab world erupted in revolution, as a new generation used the...
internet and social media to try to overthrow their hated leaders. The documentary charts the events in Tunisia and Egypt by meeting those who led the revolts and showing the unique footage they shot. The screening will be in English, with no subtitles. Free entrance and coffee!

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Η κρίση στρέφει τους Ελληνες καταναλωτές σε αγορές μέσω Διαδικτύου

Από την kathimerini

Ο, τι δεν κατάφερε η τεχνολογία από μόνη της, το επιτυγχάνει η οικονομική κρίση. Ο λόγος για τις αγορές μέσω Διαδικτύου, οι οποίες αποκτούν ολοένα και περισσότερους οπαδούς στην Ελλάδα. Οχι μόνο διότι στα ηλεκτρονικά καταστήματα τα προϊόντα διατίθενται συνήθως σε χαμηλότερες, πιο συμφέρουσες τιμές, απ’ ό, τι στα συμβατικά καταστήματα, αλλά και διότι η οικονομική κρίση έκανε τους Ελληνες καταναλωτές να είναι πιο συνειδητοποιημένοι, πιο προσεκτικοί και να προβαίνουν σε διεξοδική έρευνα αγοράς, κυρίως μέσω εξειδικευμένων ιστοσελίδων, πριν προβούν σε οποιαδήποτε δαπάνη.

Αν και η μόδα των αγορών μέσω Διαδικτύου ήρθε με σχετική καθυστέρηση στην Ελλάδα, πλέον οι Ελληνες καταναλωτές εμφανίζονται να τις προτιμούν περισσότερο από αρκετούς Ευρωπαίους.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη 14η ετήσια πανευρωπαϊκή έρευνα της Deloitte για τις καταναλωτικές συνήθειες κατά τη χριστουγεννιάτικη περίοδο, οι Ελληνες καταναλωτές αναζητούν σε ποσοστό...
30% στο Διαδίκτυο πληροφορίες για τα προϊόντα που θέλουν να αγοράσουν, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 27%. Μάλιστα, οι Ελληνες σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους Ευρωπαίους, 15% έναντι 13%, επιλέγουν τελικά να ολοκληρώσουν την αγοραστική διαδικασία στο Διαδίκτυο.

Οι Ευρωπαίοι σε ποσοστό 53% επιλέγουν να πραγματοποιούν τις αγορές τους σε συμβατικά καταστήματα, έναντι 43% στην Ελλάδα. Και τα δύο κανάλια αγορών, Διαδίκτυο και καταστήματα, προτιμά το 43% των Ελλήνων καταναλωτών, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 35%. Στο Διαδίκτυο οι καταναλωτές ικανοποιούν ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν στα καταστήματα, όπως να μάθουν τη γνώμη άλλων, να κάνουν τις αγορές τους οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας το επιθυμούν και να συγκρίνουν προϊόντα. Ειδικά, στην παρούσα δυσμενή οικονομική συγκυρία, ο παράγοντας των τιμών είναι καθοριστικός για την προτίμηση που δείχνουν οι Ελληνες καταναλωτές στις διαδικτυακές αγορές. Στην Ελλάδα, το 50% απαντά ότι το Διαδίκτυο είναι καλύτερο ως προς το επίπεδο τιμών (το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 44%), ενώ μέσω του Διαδικτύου είναι ευκολότερη η σύγκριση τιμών (57% πιστεύει το παραπάνω στην Ελλάδα έναντι 50% στην υπόλοιπη Ευρώπη).

Σημαντικές είναι οι διαφοροποιήσεις ως προς τη χρήση των δύο καναλιών αναλόγως της κατηγορίας προϊόντος. Στην περίπτωση των προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, το 21% στην Ελλάδα πραγματοποιεί αγορές μέσω Διαδικτύου, το 35% εκτός Διαδικτύου, ενώ το 44% χρησιμοποιεί τόσο τα ηλεκτρονικά όσο και τα συμβατικά καταστήματα. Αντιθέτως, επτά στους δέκα Ελληνες επισκέπτονται συμβατικά καταστήματα όταν θέλουν να αγοράσουν τρόφιμα και μόλις το 5% κάνει τις αγορές αυτές μέσω Διαδικτύου. Αξιοσημείωτο είναι το ποσοστό, 26%, όσων χρησιμοποιούν και τα δύο κανάλια αγορών. Τα διαδικτυακά καταστήματα αποτελούν τις βασικές πηγές πληροφόρησης για τους καταναλωτές για την αναζήτηση και τη σύγκριση προϊόντων, ενώ όλο και περισσότερο χρησιμοποιούνται για τον σκοπό αυτό καθώς και για την ανταλλαγή σχολίων οι ειδικές ιστοσελίδες σύγκρισης προϊόντων, αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte, η κυριότερη πηγή αναζήτησης πληροφοριών είναι οι ιστοσελίδες των εταιρειών που διαθέτουν και συμβατικά καταστήματα (74%), τα διαδικτυακά καταστήματα, χωρίς συμβατικά καταστήματα, (66%) και οι ιστοσελίδες των μαρκών/προμηθευτών (63%). Το 60% επιλέγει τις ιστοσελίδες σύγκρισης, τα φόρουμ και τα blogs χρησιμοποιούνται από το 39%, ενώ ένα 36% χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι Ελληνες, μάλιστα, εμφανίζονται να χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο από τους υπολοιπους Ευρωπαίους τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να ενημερωθούν για καταστήματα και προϊόντα, να ανταλλάξουν πληροφορίες γι’ αυτά, αλλά και να εκφράσουν την άποψή τους σχετικά με γνωστές μάρκες.

Ελλάδα: Η χώρα-πρεζόνι – Ένα παραμύθι με ένα ελπιδοφόρο και ένα τραγικό τέλος

Από τους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

Αναδημοσιεύουμε ένα εξαιρετικό κείμενο του μπλογκ http://toixo-toixo.blogspot.com/

(Αφιερωμένο στην “6η δόση” και σ’ όλες τις επόμενες που εξασφαλίζει η Δανειακή Σύμβαση.)
Η Ελλάδα είναι:
Ένα παιδί που στα 14 του μπλέκει με κακές παρέες.
Του προσφέρουν “χόρτο”.
Μέχρι τα 15-16 έχει καπνίσει όλα… τα Ζωνιανά!
Ανώριμο όντας, όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται πού οδηγείται αλλά καμαρώνει κι από πάνω και μπλέκεται όλο και περισσότερο σ’ αυτόν τον κύκλο!
Ένα βράδυ σ’ ένα πάρτυ όλη η παρέα ξεσαλώνει κι αυτός χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Οι γύρω του καταπίνουν “κουμπιά” και τότε έρχεται ο dealer του και του προσφέρει και το χάπι.
Περνάει ένα ξέφρενο βράδυ και φυσικά θα το επαναλάβει.
Συχνά-πυκνά παίρνει χάπια και περνά ξέφρενα βράδια.
Ο έμπορος ξέρει καλά τι το περιμένει το 16χρονο, αλλά παρόλα αυτά του προσφέρει όλο και περισσότερα.
Και το διευκολύνει όποτε χρειάζεται.
Και να μην έχει λεφτά μια μέρα… δεν έγινε τίποτα!
Παίρνει τη δόση και του χρωστά τα λεφτά.

Φτάνει στα 17 του και πλέον...έχει μπει για τα καλά στον κόσμο των ναρκωτικών.
Κάποια μέρα ο έμπορος τον πιέζει να του προσφέρει και ηρωίνη.
Το 17χρονο είναι πλέον εξαρτημένο από τα “μαλακά”, είναι μπασμένο στα κόλπα και δεν του είναι τίποτα να πέσει και στα σκληρά, αλλά παρόλα αυτά δεν ενδίδει ακόμη.
Κάποια μέρα το 17χρονο ζητά “κουμπί” και ο dealer όλως τυχαίως δεν έχει πάνω του παρά μόνο ηρωίνη.
Το 17χρονο, ευρισκόμενο σε ανάγκη, πείθεται εύκολα και πλέον μπαίνει στο φαύλο κύκλο του θανάτου.

Τότε η μία δόση φέρνει την άλλη, η άλλη την παράλλη και το παιδί έχει γίνει πια πρεζόνι.
Αδυνατεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς την πρέζα.
Δεν μπορεί όμως να αντιληφθεί ότι υπάρχει ζωή χωρίς την πρέζα, αρκεί να το πιστέψει και να το προσπαθήσει.
Θα χρειαστούν οι ειδικοί και οι επιστήμονες μα πάνω απ’ όλα θα χρειαστεί η δική του θέληση να ζήσει πια αξιοπρεπώς, απαλλαγμένο από τις δόσεις.
Στεκόμενοι εμείς απ’ έξω γνωρίζουμε φυσικά πως όχι μόνο υπάρχει ζωή χωρίς τις δόσεις, αλλά είναι και απείρως καλύτερη της εξαρτημένης ζωής.

Έρχεται η ώρα λοιπόν που ο νεαρός δεν έχει φράγκο πια για να πληρώσει τις δόσεις του κι ο έμπορος που παλιά του τα ‘δινε όλα εύκολα, τώρα του λέει ότι θέλει να δει τα λεφτά πρώτα για να του δώσει.
Και πού θα βρει τα λεφτά; Να σκιστεί και να τα βρει!
Κανείς όμως δεν παίρνει ένα πρεζόνι στη δουλειά του.
Έτσι αναγκάζεται να στραφεί στις μικροκλοπές για να βγάζει τα λεφτά απ’ τις δόσεις.
Κλέβει πορτοφόλια, κινητά, ό,τι βρει, αρκεί να βγει ό,τι ποσό χρειάζεται.
Μπαίνει λοιπόν και στο φαύλο κύκλο της παρανομίας.

Αφού τα βολεύει έστω και κουτσά-στραβά, βολεύεται ζώντας με αυτόν τον τρόπο.
Ο έμπορος αντιλαμβανόμενος πως η ανάγκη του μικρού για τη δόση έχει πολλαπλασιαστεί, τότε κάνει το αυτονόητο στον κόσμο των αγορών: εκμεταλλεύεται την αυξημένη ανάγκη και αυξάνει συνεχώς την τιμή της δόσης, γνωρίζοντας βέβαια ότι ο μικρός αδυνατεί να του τα δώσει.
Ο μικρός λοιπόν μην έχοντας άλλη λύση, εντείνει τις κλοπές, και εκθέτει τον εαυτό του (και τους άλλους) σε πολλαπλάσιο κίνδυνο, ενώ η δόση παραμένει ίδια και του προσφέρει όλο και μικρότερη ανακούφιση.
Ο μικρός λοιπόν νομίζιε πως κλέβει για τον ίδιον.
Στην πραγματικότητα όμως κλέβει για να καλύψει το υπερκέρδος του εμπόρου (εισπράττοντας αδρά την υπεραξία της ανάγκης), ο οποίος στην ουσία τον έχει στη δούλεψή του για να αποσπά κέρδη.

Ο νεαρός λοιπόν έχει γίνει στα μάτια της κοινωνίας λοιπόν ένας εγκληματίας.
Όλοι οι γείτονες πλέον τον λοιδωρούν. Κι οι παλιές κακές παρέες του ακόμη.
Κάποια μέρα, οι αρχές αποφασίζουν να πιάσουν μερικά πρεζάκια για να “πατάξουν” το μικροέγκλημα.
Ο έμπορος-συνεργάτης των αρχών “δίνει” τον μικρό στην Αστυνομία, αφού πλέον του ήταν σχεδόν άχρηστος.
Τον είχε ξεζουμίσει σωματικά και χρηματικά.
Δεν τον χρειαζόταν πια.

Ο μικρός πλέον είναι στην πόρτα του δικαστηρίου.
Έχει δυο δρόμους τώρα πια:
1) να εκτίσει μια ολιγόμηνη φυλάκιση, αδιαφορώντας για την ελευθερία του, να συντηρείται εκεί μέσα με δόσεις από τους δεσμοφύλακες-βαποράκια και να περιμένει απλώς τη μέρα που θα βγει έξω ακόμη πιο εξαρτημένος, ντροπιασμένος και αδύναμος πια να αντιδράσει, με δεδομένη τη σύντομη ημερομηνία θανάτου του.

2) να αποφασίσει με όλες του τις δυνάμεις να απεξαρτηθεί και να επικαλεστεί στο δικαστήριο την εξάρτησή του ως απόλυτη και μοναδική αιτία των πράξεών του και βάσει αυτού να ζητήσει την αθώωσή του (προβλέπεται), με ταυτόχρονη εισαγωγή του σε κλινική απεξάρτησης από τα ναρκωτικά.

Τι έγινε στο τέλος;;;

Υπάρχουν δύο εκδοχές.

1) Μπήκε στη φυλακή για μερικούς μήνες, όπου συνέχισε να ζει με τις δόσεις.
Τώρα πια τις είχε πιο πολλή ανάγκη.
Χρυσοπλήρωνε τους δεσμοφύλακες γι’ αυτές.
Κάποια στιγμή επιτέλους βγήκε απ’ τη φυλακή και προσπαθώντας να επανέλθει στην κοινωνία, όλοι αντίκρυζαν ένα τελειωμένο και αδύναμο πρεζάκι και κανείς δε του δινε ούτε 50λεπτο για να φάει μια τυρόπιτα.
Κανείς φυσικά δεν του έδινε δουλειά (και άρα λεφτά) σε τέτοια χάλια που ήταν.
Τις δόσεις τις είχε ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη.
Στο σπίτι του δεν ήταν πια αποδεκτός ούτε χρήσιμος. Τους ντρόπιαζε.
Τα βράδια κρύωνε, συνέχισε να ελπίζει στις μικροκλοπές , μα τώρα πια ήταν πολύ αδύναμος κάι δεν ήταν ικανός ούτε γι’ αυτές.
Μια μέρα βρέθηκε νεκρός, παρατημένος σε μια γωνιά του δρόμου.
Κανείς δε νοιάστηκε. Οι περαστικοί γυρίζαν το κεφάλι τους απ’ την άλλη.
Ούτε οι γονείς του δε μάθαν γι’ αυτόν.
Πέθανε μόνος, άκλαυτος κι αβοήθητος.

2) Οι δικαστές δέχτηκαν την αίτηση για αθώωση, δεχόμενοι, όπως προβλέπει ο Νόμος, ως μοναδική αιτία των παράνομων πράξεών του την εξάρτηση από τα ναρκωτικά, πεπεισμένοι από την ισχυρή θέληση του νεαρού να απεξαρτηθεί και να επιστρέψει δυνατός και καθαρός στην κοινωνία.
Ο μικρός πήγε στην κλινική απεξάρτησης.
Στην αρχή ήταν δύσκολα.
Πολλά βράδια ένιωθε αφόρητους πόνους (σύνδρομο στέρησης). αλλά οι γιατροί ήξεραν τη δουλειά τους και περιόριζαν όσο μπορούσαν τους πόνους.
Ο νεαρός ναι μεν πονούσε τον πρώτο καιρό, αλλά τον κρατούσε η ελπίδα του ότι αυτοί οι πόνοι θα κρατήσουν λίγο και ότι θα έλθει μια καλύτερη, μια φυσιολογική ζωή γι’ αυτόν, όπως αξίζει στον καθένα.
Απ’ τη στιγμή που έμπλεξε εξάλλου, κάποιοι πόνοι ήταν αναπόφευκτοι.
Οι γονείς τον στήριξαν σε αυτή του την προσπάθεια, υλικά και ψυχολογικά.
Όποτε τους χρειάστηκε, στις απειλές και τους εκβιασμούς των εμπόρων, αυτοί ήταν εκεί να βοηθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις.
Κάποια στιγμή, μετά από κάποιους πόνους και κάποιες στερήσεις, κατάφερε και απεξαρτήθηκε.
Επέστρεψε σπίτι του καθαρός, απεξαρτημένος, δυνατός, αξιοπρεπής και κυρίως υγιής.
Απαλλαγμένος πια από εξαρτήσεις και εμπόρους-βαποράκια του θανάτου.
Η κοινωνία ήταν διστακτική μαζί του αρχικά, αλλά σιγά-σιγά τον αποδέχτηκε και πάλι στους κόλπους της.
Και μάλιστα τελικά τον θαύμασε για την επιμονή του να νικήσει την αναγκη του για δόσεις. Γιατί έδωσε ελπίδα και στους άλλους εξαρτημένους ότι με αγώνα μπορούν να νικήσουν το θηρίο της εξάρτησης.
Σήμερα είναι ένας αξιοπρεπής ώριμος άντρας που έχει τη δουλειά του, την ελευθερία του, την οικογένειά του, το σπίτι του, την υγεία του, τη ζωή του.

Εσείς ποιον από τους 2 δρόμους θα επιλέγατε;;;
Τη συνέχεια της εξάρτησης από τις δόσεις, οι οποίες νομοτελειακά οδηγούν στο θάνατο;
Ή την απεξάρτηση απ’ τις δόσεις, με αγώνα, παρά τους πρόσκαιρους πόνους, και την δεδομένη επιστροφή στη φυσιολογική ζωή;

Αφιερωμένο στην “6η δόση” και σ’ όλες τις επόμενες που εξασφαλίζει η Δανειακή Σύμβαση.

Πρωταγωνιστές:
Νεαρός: Ελλάδα (Κράτος)
Κακές παρέες: Ευρωπαική Ένωση, Σύμφωνο Σταθερότητας
Έμπορος: Δανειστές, Αγορές
Δεσμοφύλακες: Μηχανισμός “Στήριξης”, Κυβέρνηση “Εθνικής Σωτηρίας”
Δικαστές: Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης
Νόμος: Διεθνές Δίκαιο
Γιατροί: Οι μπροστάρηδες της Απαλλαγής απ’ την Τρόικα
Γονείς: Ελληνικός Λαός

Η Ζωή τραβάει την ανηφόρα!!

Παλιό άρθρο της “Ε”: “Tι κρύβει το ράλι της Tράπεζας Eλλάδος;” (Ημερομηνία δημοσίευσης: 11-08-1999)

Από το sxoliastesxwrissynora

Από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία (Ημερομ. δημοσίευσης: 11-08-1999)

Το βρήκαν στο χρονοντούλαπο οι FalseFaith ( http://falsefaith.blogspot.com/2011/11/blog-post.html )

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, λέει η παροιμία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ποσότητα του καπνού που αναθρώσκει, δικαιολογείται πάντα από την ένταση της φωτιάς που τον γεννά…
Στην περίπτωση όμως της τιμής της μετοχής της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία έχει ξεπεράσει τις 160.000 δραχμές, σημειώνοντας άνοδο της τάξης του 350% από τις αρχές του χρόνου (160% σε 12 ημέρες), έχουν δημιουργηθεί ερωτήματα όσον αφορά τη σχέση του ‘καπνού’ και της ‘φωτιάς’.(…)

Η άνοδος αυτή σημειώνεται με ελάχιστο όγκο συναλλαγών, ο οποίος σπάνια ξεπερνά τα 3.000 τεμάχια ημερησίως, σε σύνολο 2.979.733 μετοχών. (…) Πάντως στη χρηματιστηριακή αγορά, πέραν των διαφόρων ‘σεναρίων’ που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες, οι πληροφορίες θέλουν δέκα τουλάχιστον γνωστά πρόσωπα του εγχώριου επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι είναι ‘παλιοί’ μέτοχοι της ΤτΕ, να ‘παίζουν’...
τη μετοχή σε μια προσπάθεια να ‘εξισορροπήσουν’, όπως ισχυρίζονται, την τιμή της με τις υπόλοιπες μετοχές του τραπεζικού κλάδου.
Παλαιοί επαγγελματίες του χώρου θυμούνται τους ‘γνωστούς-αγνώστους’ πιστούς ‘φίλους’ της μετοχής της ΤτΕ να συγκεντρώνουν σταδιακά κατά την τελευταία τριετία τα χαρτιά από την αγορά σε τιμές ιδιαίτερα ελκυστικές για τα σημερινά επίπεδα.(…) Έτσι, έπειτα από ένα ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα κατά το οποίο η μετοχή της ΤτΕ βρισκόταν στα επίπεδα των 60.000-65.000 δρχ. με όχι περισσότερα από 2.000 τεμάχια να αλλάζουν χέρια καθημερινά, ‘ξημέρωσε’ η 26η Ιουλίου, οπότε ξαφνικά και δίχως να συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος το χαρτί βρέθηκε στο πλαφόν της ανώτατης ημερήσιας ανόδου, δίχως μάλιστα να έχει ‘ξεκολλήσει’ από εκεί μέχρι και το τέλος της χθεσινής συνεδρίασης. Το πού θα καταλήξει αυτό το ανοδικό και σίγουρα αξιοπρόσεκτο ράλι, μόνο ο “Θεός” της Σοφοκλέους μπορεί να ξέρει, άντε και μερικοί άλλοι…





Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, ανώτατος διοικητικός παράγοντας της ΤτΕ, από τον οποίο η “Ε” ζήτησε να σχολιάσει την εξέλιξη της τιμής της μετοχής της τράπεζας, επιβεβαίωσε ότι η διοίκηση παρακολουθούσε την τιμή της μετοχής, δηλώνοντας: “Δεν μπορούμε πάντως να πούμε ότι έχουμε ενδείξεις ότι παίζονται κάποια παιχνίδια με την τιμή της μετοχής”. Είναι περίεργο, όμως, πώς θα μπορούσαν να παίζονται ύποπτα παιχνίδια κάτω από τη μύτη του αξιότιμου κ. Λουκά Παπαδήμου! Δεν νομίζετε; Πάντως, απ’ ό,τι ξέρω, η μετοχή της Τραπέζης της Ελλάδος δεν μπήκε ποτέ υπό “επιτήρηση”. Σιγά που θα έμπαινε!





-Την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 1999, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, σε άρθρο της με τίτλο “SOS Παπαδήμου προς επενδυτές”, κατ’ αποκλειστικότητα δημοσίευσε βαρυσήμαντες δηλώσεις του κ. Λουκά Παπαδήμου, που αποτέλεσαν και την αφορμή για την αρχή της πτώσης του ΧΑΑ. Με τις δηλώσεις αυτές ο κ. Παπαδήμος προσπάθησε να νίψει τας χείρας του από τη ληστεία που συντελούνταν στη Σοφοκλέους. Ήταν όμως πολύ αργά, και καμία δήλωση δεν μπορούσε πλέον να τον απαλλάξει των δικών του ευθυνών. (Σημειωτέον ότι την προηγουμένη είχαν γίνει δηλώσεις του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, κ. Θ. Καρατζά, με τις οποίες και εκείνος προειδοποιούσε το επενδυτικό κοινό για τις υπερβολές που διαμορφώνονταν στις λεγόμενες περιφερειακές μετοχές.)
Ο κ. Παπαδήμος επισήμανε ότι “κατά τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μια διευρυνόμενη αναντιστοιχία μεταξύ της αύξησης των τιμών των μετοχών πολλών επιχειρήσεων και της προσδοκώμενης ανόδου της κερδοφορίας τους κατά τα επόμενα έτη. Οι τιμές πολλών μετοχών, σε σχέση με τα πρόσφατα και ορθολογικώς προσδοκώμενα επιχειρηματικά κέρδη, έχουν διαμορφωθεί σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, συγκρινόμενα με τις αντίστοιχες σχέσεις χρηματιστηριακών τιμών και επιχειρηματικών κερδών που έχουν διαμορφωθεί στις κεφαλαιαγορές άλλων χωρών.”





Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη δήλωση αυτή. Κατ’ αρχήν είναι διατυπωμένη αρκετά αόριστα. Το «κατά τους τελευταίους μήνες» σημαίνει ότι το πρόβλημα ήταν παλιό και απλά ο κ. Παπαδήμος καθυστέρησε πολύ να επισημάνει τους κινδύνους στους μικροεπενδυτές. Όπως όμως απέδειξαν οι θλιβερές εξελίξεις, το ΧΑΑ ήταν υπερτιμημένο ήδη από τα τέλη του 1998, αλλά όλοι οι αρμόδιοι ντοπάριζαν τους μικροεπενδυτές μιλώντας για ακόμη καλύτερες μέρες. (…)





Επιπλέον, ο κ. Διοικητής μίλησε για μετοχές πολλών επιχειρήσεων, που σημαίνει ότι κατά την άποψή του το πρόβλημα το είχαν πολλές, αλλά όχι όλες. Και βέβαια, το μυαλό όλων πήγαινε στις μετοχές της λεγόμενης “περιφέρειας”, δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις επόμενες δηλώσεις του αυτό θα διευκρινιζόταν ακόμη καλύτερα και θα γινόταν σαφές ότι η παρέμβαση του κ. Παπαδήμου ήταν εκ του πονηρού και είχε στόχο να στρέψει τους επενδυτές προς τα λεγόμενα blue chips (παλαιά τζάκια). Είχε ήδη ξεσπάσει ένας αμείλικτος πόλεμος μεταξύ των παλαιών και νέων τζακιών και φαίνεται πως ο κ. Παπαδήμος δεχόταν πιέσεις για να παρέμβει.





Είπε λοιπόν στη συνέχεια: “Ιδιαίτερα προβληματίζει το γεγονός ότι κατά τους τελευταίους μήνες έχει σημειωθεί μεγάλη άνοδος των τιμών των μετοχών εταιρειών με περιορισμένα ή και ανύπαρκτα κέρδη, χωρίς αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία και με αβέβαιες οικονομικές προοπτικές. Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί παρά ν’ αντικατοπτρίζει ελλιπή ή λανθασμένη πληροφόρηση και άγνοια των κινδύνων που αντιμετωπίζονται.”
Ας σταθούμε λίγο και σ’ αυτή τη δήλωση. Μήπως η μεγάλη άνοδος των τιμών κάποιων μετοχών δεν οφειλόταν σε φυσιολογική αυξημένη ζήτηση αλλά σε χειραγώγηση και σε παιχνίδια αδίστακτων κερδοσκόπων με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων; Και γιατί δεν καταδίκασε το γεγονός αυτό ο κ. Παπαδήμος; Μήπως για να μη θίξει, π.χ., τον κ. Καρατζά της Εθνικής, για το άγριο κερδοσκοπικό παιχνίδι που είχε στηθεί με τη μετοχή των Γενικών Αποθηκών – μιας χρεοκοπημένης θυγατρικής της Εθνικής Τράπεζας – η οποία είχε ανέβει κατά 389,65% στο διάστημα 2 Αυγούστου 17 Σεπτεμβρίου;




Αλλά ο κ. Διοικητής επέπεσε και σε ένα άλλο ολίσθημα, όταν αναφέρθηκε σ’ αυτούς που αγόρασαν τίτλους με δανεικά. Είπε χαρακτηριστικά: “Όταν όμως διαφανεί η πραγματικότητα, οι τιμές προσαρμόζονται απότομα και οι οικονομικές συνέπειες μπορεί να είναι επώδυνες, ιδίως για όσους τελευταίοι εισήλθαν στην αγορά, λίγο πριν επικρατήσει η οικονομική λογική και απέκτησαν τους μετοχικούς τίτλους όχι με ίδια, αλλά με δανειακά κεφάλαια”. Νάτος λοιπόν ο διαπρύσιος κήρυκας της οικονομικής λογικής, κ Λ. Παπαδήμος! Είναι ο ίδιος που, ίσως κάτω από πίεση της κυβέρνησης, μια εβδομάδα αργότερα αύξησε το όριο δανειοδότησης για αγορά τίτλων από 5 σε 15 εκατομμύρια δραχμές για να πάρει κι άλλο κόσμο στο λαιμό του!





Βέβαια ο κ. Παπαδήμος φρόντισε ώστε να μην το βάλουν στα πόδια και εγκαταλείψουν το ΧΑΑ όσοι θα έπαιρναν στα σοβαρά τις δηλώσεις του. Είπε ότι “όσοι επενδύουν ορθολογικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα των εταιρειών και δεν επηρεάζονται από φήμες και προσδοκίες χωρίς αντίκρισμα, μπορούν να προσδοκούν ικανοποιητικές αποδόσεις μεσοπρόθεσμα οι οποίες συναρτώνται και με τις διεθνείς προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.”
Ιδού η πλάνη και η παραπλάνηση των μικροεπενδυτών από το στόμα του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος! Από ποιες λοιπόν μετοχές θα προσδοκούσαν ικανοποιητικές αποδόσεις οι “συνετοί” μικροεπενδυτές; Από τις Τράπεζες, τα υποτιθέμενα “ρετιρέ” της ελληνικής οικονομίας, των οποίων ο δείκτης από 11.351,98 μονάδες που είχε κλείσει την εβδομάδα εκείνη, θα καταποντιζόταν στις 2.077,99 (-81,69%) στις 12 Μαρτίου του 2003, και για τις οποίες ο διεθνής οίκος UBS θα έλεγε («Η», 11/03/2003) ότι αποτελούσαν τον “αδύναμο κρίκο” της ελληνικής αγοράς;





Κι όλα αυτά συναρτώνται, είπε ο κ. Διοικητής, με τις διεθνείς προοπτικές της ελληνικής οικονομίας! Και για τη συνεισφορά του σ’ αυτές τις προοπτικές, που υποτίθεται ότι ήταν λαμπρές, ο κ. Παπαδήμος ανταμείφτηκε αργότερα και επελέγη αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Αλλά ο κ. Παπαδήμος σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνει άφεση αμαρτιών με το καινούργιο του πόστο.
Στη συνείδηση των καμένων μικροεπενδυτών, αλλά και του συνόλου των Ελλήνων που υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες της αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής και του ιδίου, θα είναι πάντα ένοχος. Τώρα, αν είναι ο τρίτος κατά σειράν ένοχος, μετά τον κ. Σημίτη και τον κ. Παπαντωνίου είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Και οι τρεις μαζί πάντως θα καταταγούν στην ιστορία ως το μοιραίο τρίο που οδήγησε την οικονομία της Ελλάδας στην ύφεση, παρ’ όλο τον πακτωλό των κοινοτικών κονδυλίων και την οικονομική αφαίμαξη του κοσμάκη μέσω του Χρηματιστηρίου.
Πού το βρήκαμε (πηγή):
FalseFaith
Wissen macht frei – Η γνώση απελευθερώνει

http://falsefaith.blogspot.com

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Μήπως κάνει δίαιτα για να σε χωρίσει;

Από το i-diadromi

Μήπως ο αγαπημένος σου άρχισε ξαφνική δίαιτα; Μήπως κι εσύ αποφάσισες να αδυνατίσεις; Το θέμα είναι για ποιόν θέλετε να χάσετε τα κιλά.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύεται στην "Daily Mail", τα άτομα που ξεκινούν μια δίαιτα ενώ βρίσκονται ήδη σε μια σταθερή σχέση, μάλλον ετοιμάζονται μυστικά να αποχωρίσουν από τη σχέση αυτή.
Τα ευτυχισμένα ζευγάρια φαίνεται πως δεν ανησυχούν ιδιαίτερα...για τα περιττά τους κιλά αφού δεν τους απασχολεί το πόσο ελκυστικοί δείχνουν, όπως υποστηρίζουν έγκριτοι ψυχολόγοι.
Ο καθηγητής Τόμας Κλάιν (Thomas Klein) που μελέτησε το συσχετισμό ανάμεσα στην ευτυχία και το ιδανικό σωματικό βάρος, τόνισε πως τα σημάδια που θα πρέπει να σε προβληματίσουν είναι η ξαφνική εμμονή με το γυμναστήριο, η υιοθέτηση κάποιας δίαιτας ή η ενασχόληση με διάφορα αθλήματα από το πουθενά:
"Όταν μπαίνεις στη διαδικασία να ψάξεις για νέο ταίρι, θέλεις να φαίνεσαι όσο πιο λεπτός και ελκυστικός μπορείς", ενώ ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Heidelberg συμπληρώνει:
"Οι άνθρωποι που έχουν μια σταθερή σχέση, νιώθουν λιγότερο την πίεση αυτή, οπότε και αφήνονται να πάρουν μερικά κιλάκια παραπάνω"!
Ταυτόχρονα και σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα στην οποία συμμετείχαν 2000 άτομα, ηλικίας από 16 έως 55 ετών, σε μια επικείμενη κρίση στη σχέση και οι δύο σύντροφοι χάνουν βάρος τελικά.
Ανάμεσα στα ευρήματα της έρευνας είναι κι εκείνο που τονίζει πως τα άτομα που είχαν υγιείς ερωτικούς δεσμούς ζύγιζαν περισσότερο σε σχέση με εκείνα που ήταν αδέσμευτα στην ίδια ηλικία και αναζητούσαν το άλλο τους μισό.
Σε ξεχωριστή έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ, τα παντρεμένα ζευγάρια φαίνεται πως βάζουν κιλά εξαιτίας του συγχρονισμού των γευμάτων τους, την κατανάλωση θερμιδογόνων φαγητών και την έλλειψη άσκησης.