Η χημική καταστροφή στην Φινλανδία δείχνει το μέλλον της Χαλκιδικής

Από το alterthess

Ουράνιο σε συγκεντρώσεις 100-200 φορές υψηλότερες από τα φυσιολογικά επιπέδα βρέθηκαν πριν από μία εβδομάδα στις γειτονικές λίμνες τους ορυχείου Talvivaara στην Βόρεια Φινλανδία. Πρόκειται για την μεγαλύτερη χημική καταστροφή που έχει συμβεί στην χώρα καθώς νερό μεταξύ 5000-6000 κυβικά μέτρα την ώρα με υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και ουρανίου έχει χυθεί στις λίμνες της περιοχής. Οι Φιλανδοί ζητούν να κλείσει το μεταλλείο, άποψη που στηρίζει και στέλεχος του Υπουργείο Εργασίας και Οικονομίας Έρκι Βιρτάτεν ο οποίος τόνισε ότι δεν μπορούν να συνεχιστούν οι εργασίες της εταιρείας πριν να ολοκληρωθούν νέες έρευνες. Η σκόνη και οι δυσάρεστες οσμές από το μεταλλείο διαχέονται σε μεγάλη έκταση, ενώ η επίπτωση του μεταλλείου στους υδάτινους πόρους έχει ανιχνευθεί ακόμα και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Η εταιρεία ενώ εξέδωσε ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή ότι σταμάτησε η διαρροή, αργότερα ανακοίνωσε ότι μια άλλη διαρροή είχε συμβεί και εργαζόταν για να την φτιάξει. Προχθές στο Ελσίνκι πραγματοποιήθηκε διαδήλωση με αίτημα να κλείσει το τεράστιο μεταλλείο που ρυπαίνει με δηλητήρια τις λίμνες και τα ποτάμια της κεντρικής Φινλανδίας. Οι περίπου 1.000 διαδηλωτές παρέδωσαν στον Υπουργό Περιβάλλοντος μια αίτηση με πάνω από 17.000 υπογραφές που ζητούν να κλείσει το μεταλλείο. Παράλληλη διαμαρτυρία έγινε και στη βόρεια πόλη του Oulu. Τα στελέχη του ΥΠΕΚΑ προκειμένου να πείσουν την κοινή γνώμη για υποτιθέμενα οφέλη από τις εξορύξεις Χρυσού στην Χαλκιδική και για να παρουσιάσουν τους χιλιάδες κάτοικους που αντιδρούν στην επένδυση αυτή ως οπισθοδρομικούς έφερναν ως παράδειγμα επιτυχούς επένδυσης την...
Φιλανδία.Τώρα όμως τα επιχειρήματα αυτά κατέρρευσαν μαζί με τον μύθο της ασφαλούς εξορυκτικής δραστηριότητας από την μεταλλευτική πολυεθνική βιομηχανία. Η ίδια, όμως. προπαγάνδα με τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποιήθηκε λίγα χρόνια πριν όταν διακυβευόταν η έναρξη της επένδυσης αυτής. Την κατάσταση από τότε μέχρι σήμερα περιγράφει στην επιστολή του ο Jehki Härkönen, μέλος της Greenpeace Φινλανδίας. «Στην αρχή, το ορυχείο Talvivaara ήταν σαν ένα όνειρο. Μία νέα αρχή. Μία πηγή απασχόλησης και περισσότερων εσόδων από φόρους για τη βόρεια Φινλανδία. Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός, όταν λειτούργησε το νέο ορυχείο στο Kainuu, περίπου 550 χιλιόμετρα από το Ελσίνκι. Ο Pekka Perä, ένας πρώην υπάλληλος της φινλανδικής εταιρίας εξόρυξης Outokumpu είχε αγοράσει την περιοχή απο τον πρώην εργοδότη του για 1 ευρώ! Η περιοχή είχε θεωρηθεί μη αποδοτική οικονομικά, αλλά ο Perä ήταν πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την ‘Αναγέννηση της εξόρυξης’. Είχε μια ολοκαίνουρια μέθοδο βιοδιύθισης που θα του επέτρεπε να εξάγει μικροσκοπικές συγκεντρώσεις υλών. Το όνειρο δεν κράτησε πολύ και η αφύπνιση ήταν σκληρή. Το ορυχείο ξεκίνησε να λειτουργεί τον Οκτώβρη του 2008 και τα πρώτα προβλήματα εμφανίστηκαν το επόμενο καλοκαίρι. Οι τουριστικές επιχειρήσεις γύρω από το ορυχείο παραπονέθηκαν ότι το ορυχείο μύριζε σαν κλούβιο αυγό, απωθώντας τους πελάτες τους. Καθώς η εταιρία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της παράξενης μυρωδιάς, άρχισαν να εμφανίζονται πολύ χειρότερα προβλήματα. Η δεξαμενή νερού που χρησιμοποιούσαν για τα απόβληταάρχισε να έχει διαρροές για πρώτη φορά το 2008. Η επόμενη διαρροή εντοπίστηκε το 2010. Οι λίμνες κοντά στο ορυχείο έγιναν αλμυρές. Επίσης, οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν κοντά στο ορυχείο έδειξαν ότι τα επίπεδα συγκέντρωσης καδμίου και νικελίου είχαν κατά πολύ ξεπεράσει τα επίσημα επίπεδα ασφαλείας. Και τον περασμένο Μάρτιο, ένας εργάτης που δεν φόρεσε προστατευτική μάσκα πέθανε εισπνέοντας υδρόθειο, την αιτία της μυρωδιάς “κλούβιου αυγού”. Όλοι ήξεραν γι αυτό το περιστατικό, αλλά η επιβλέπουσα αρχή, το Κέντρο Οικονομικής Ανάπτυξης, Μεταφοράς και Περιβάλλοντος Kainuu δεν έκανε τίποτα στην ανεύθυνη μεταλλευτική εταιρία. Τώρα λένε ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι, γιατί δεν είχαν ούτε τα μέσα ούτε τις ικανότητες γι' αυτό. Τελικά, την Κυριακή (4/11/2012) η κατάσταση βγήκε εντελώς εκτός ελέγχου. Όλα τα απόβλητα του ορυχείου κατέληξαν σε μια τεράστια δεξαμενή αποβλήτων, όπου περιέχονται βαρέα μέταλα, επικίνδυνα χημικά και ουράνιο. Ο πάτος αυτής της πισίνας ράγισε και το σοβαρότατα ρυπασμένο νερό άρχισε να διαρρέει κατά χιλιάδες κυβικά μέτρα ανά ώρα. Το όνειρο είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε απόλυτο εφιάλτη. Ακτιβιστές της Greenpeace πήραν δείγματα από το ρυπασμένο νερό. Το ίδιο έκανε και η Φινλανδική Αρχή Πυρηνικής Ασφάλειας και το Φινλανδικό Ινστιτούτο Περιβάλλοντος. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει ακόμα πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είναι επικίνδυνη. Το ρυπασμένο νερό έχει ήδη πλημμυρίσει αρκετά χιλιόμετρα μέσα από ρέματα και ποτάμια. Οι γύρω όρμοι και οι λίμνες έχουν ρυπανθεί με τοξικό νικέλιο. Οι όμορφες λίμνες και τα ποτάμια με γλυκά νερά είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχει η Φινλανδία. Κανείς δεν πίστευε ότι θα άφηναν κάποιον να τα δηλητηριάσει. Αλλά το έκαναν. Οι άνθρωποι στην περιοχή νιώθουν ανίσχυροι και φοβούνται το πόσιμο νερό. Πλέον είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε το ορυχείο και να κάνουμε τους υπεύθυνους να ανακοινώσουν πώς σκοπεύουν να εγγυηθούν ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί. Και εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, δείτε το αυτό σαν μάθημα: να ανησυχείτε όποτε κάποιος λέει ότι μπορεί να βγάλει λεφτά εκμεταλλευόμενος τη φύση. Να είστε έτοιμοι να αγωνιστείτε.Βεβαιωθείτε ότι οι αρχές εκπληρώνουν τα αληθινά καθήκοντά τους και υπερασπίζονται το μέλλον μας. Αυτοί είναι συνήθως δύσκολοι αγώνες, αλλά είναι απαραίτητοι. Μόνο έτσι θα αποφύγετε τον εφιάλτη που ζούμε στην Talvivaara.»