Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Γιατι μας ελκυουν οι δεσμευμενοι αντρες??

Δεσμευμενοι αντρες..απλα εινα καπριτσιο η μια βαθυτερη αναγκη??

Το φαινομενο οι γυναικες να ελκυονται απο δεσμευμενους αντρες ειναι πολυ συνηθισμενο.Λιγο η λειψανδρεια.. λιγο ο περιορισμενος χρονος να γνωρισουμε νεο κοσμο..λιγο η μοναξια..και ξαφνικα βρισκομαστε ερωτευμενες με τον αντρα της φιλης μας,της συναδελφου,της γειτονισσας η γενικα καποιας αλλης!!Γιατι ομως συμβαινει αυτο?Οι ερευνες διχαζονται!Καποιοι λενε οτι φταιει ο ανταγωνισμος.Πολλες γυναικες λενε οτι νιωθουν ζωντανες,επιθυμητες οταν κλεβουν το αντρα καποιας αλλης.Δεν φταινε αυτες που ειναι καλυτερες απο τις αλλες!Τελικα ομως το μονο που θελουν να καλυψουν ειναι οι δικες τους ανασφαλειες και ο πληγομενος τους εγωισμος!Μια αλλη εξηγηση ειναι οτι δεν ειναι ετοιμες για μια σοβαρη σχεση αλλα ουτε θελουν να ειναι μονες,οποτε μπλεκουν σε μια ιστορια που πιθανοτατα δεν βγαζει πουθενα γευονται τα ''καλα'' μιας σχεσης χωρις να δεσμευονται και να αναλαμβανουν ευθυνες...αυτα τα εχει αναλαβει αλλη!Μια τριτη εξηγηση λιγο τραβηγμενη,αν και την υποστηριζει μια μεγαλη κατηγορια ερευνητων,λεει οτι ενας δεσμευμενος αντρας ειναι δοκιμασμενος,για να τον εχει καποια σημαινει οτι ικανος να υπαρξει σε μια σχεση,θελει να κανει σχεση(απο τη στιγμη που ηδη εχει μια),ασε που οταν τον βλεπεις σε τρυφερες στιγμες με την κοπελα του ξυπναει και η ρομαντικη σου διαθεση..!!Και ξαφνικα βρισκεσαι ερωτευμενη!Οποια και αν ειναι η αιτια καθε γυναικα εχει την ερωτικη ζωη που θελει και της αξιζει...και σιγουρα ο τιτλος της δευτερης γυναικας δεν ειναι ιδιαιτερα κολακευτικος..Ας βγουμε λοιπον εξω,να γνωρισουμε καινουργιους ανθρωπους...αδεσμευτους...ας ερωτευτουμε και ας ξορκισουμε την μοναξια μας!!!Ας αποδειξουμε οτι η γενια μας μπορει να κανει ομορφες σχεσεις και οτι η αθωοτητα δεν εχει χαθει..

2 σχόλια:

  1. πολυ σωστα ολα στο αρθρο..και βαζουν το θεμα στη σωστη του βαση..
    Αν και Γιουλάκι μου για τη ρομαντική γενιά μας εχω αρχισει και αμφιβαλλω πολυ...ας ευχηθουμε..χαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς όμως η αθωότητα έχει χαθεί... οι περιπτώσεις όμορφων και ρομαντικών σχέσεων στη γενιά μας είναι ελάχιστες. Πολλές φορές μάλιστα, μετά από πολλές απογοητεύσεις στην προσπάθειά μας να βρούμε αυτό το "άλλο μας μισό", το οποίο θα μπορεί να ακολουθήσει τη ρομαντική μας διάθεση, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει αυτό που θέλουμε, ή και να υπάρχει δε θα το βρούμε ποτέ. Καταλήγουμε λοιπόν να μπλέκουμε σε ιστορίες που δε βγάζουν πουθενά, που ξέρουμε εκ των προτέρων πως θα τελειώσουν άδοξα και στις οποίες προσπαθούμε να μη μπλέξουμε συναισθηματικά επειδή είναι βέβαιο πως αν το κάνουμε θα πληγωθούμε. Προσπαθούμε να ξεγελάσουμε τη μοναξιά μας, αλλά στην πραγματικότητα πιστεύω πως καμία "δεύτερη γυναίκα" δε νιώθει ολοκληρωμένη, όταν τη νύχτα, έχοντας ζήσει κάποιες κλεμένες στιγμές ξαπλώνει μόνη της, χωρίς το χάδι κάποιου για τον οποίο αυτή θα είναι τα πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή