Κουτοπονηριά και ελληνικός τουρισμός

Πήγαμε να γευματίσουμε σε ταβέρνα στην παραλία της Ν. Σκιώνης Χαλκιδικής. Εκτός του γεγονότος των πολύ υψηλών τιμών, αντιμετωπίσαμε και ένα άλλο παράδοξο. Όσοι δούλευαν στην ταβέρνα έλεγαν πως "δεν ήξεραν να κόβουν απόδειξη". Και τότε γιατί δουλεύετε; Κλείστε το το ρημάδι.
Αφού επιμείναμε ήρθε ένας ασπρομάλλης κύριος και μας είπε ότι θα ερχόταν η γυναίκα του που ήξερε να κόβει. Αφού περιμέναμε κάμποση ώρα και δεν φεύγαμε, αφού είδαν πως δεν υποχωρούσαμε, μας έφεραν την απόδειξη. Αυτή είναι η κατάντια, η κουτοπονηριά και τα πιο ανησυχητικά σημάδια για τον επαγγελματισμό των ανθρώπων του τουρισμού και για την πορεία των φορολογικών εσόδων. Όταν ο τουρισμός έχει αναχθεί σε "ό,τι αρπάξουμε" και η κουτοπονηριά στο σημαντικότερο προσόν της ελληνικής κοινωνίας, η πορεία προς τον γκρεμό σιγουρεύεται..