H πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων και των μισθών, δηλαδή της αγοράς εργασίας, είναι ο στόχος της κυβέρνησης, ασχέτως αν αυτή κρύβεται πίσω από την Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ. Εφαρμόζοντας κατα γράμμα την ιδεολογία της αγοράς αλλά και του νεοφιλελευθερισμού, προσδοκά μεσοπρόθεσμα στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή των εξαγωγών για να μειωθούν έλλειμμα και χρέος και στη μείωση της ανεργίας μακροπρόθεσμα. Για κάθε επιστήμονα οικονομολόγο, όμως, με στοιχειώδη διάθεση να δει την πραγματικότητα, η αλήθεια είναι μία και ας πονάει: ο καπιταλισμός ποτέ δεν εφαρμόστηκε και ποτέ δε θα μπορέσει να εφαρμοστεί πλήρως εξαιτίας της ασύμμετρης πληροφόρησης και της ανισότητας των ευκαιριών. Έτσι, για άλλη μια φορά, τα μέτρα θα μεταφραστούν σε κέρδη της τσέπης της εργοδοσίας. Η απουσία διάθεσης της κυβέρνησης να αναπτυχθεί ένας τέτοιος διάλογος μπροστά στα μάτια της κοινωνίας, μέσα από το καταλληλότερο όργανο για να γίνει κάτι τέτοιο στην αστική δημοκρατία, τη Βουλή, φάνηκε ξεκάθαρα από το ότι οι ιστορικές αλλαγές που κατέστησαν ζούγκλα και με τη βούλα του νόμου την αγορά εργασίας πέρασαν με προεδρικά διατάγματα. Κάποτε η παρούσα κυβέρνηση και τότε αξιωματική αντιπολίτευση κατήγγειλε και αποχωρούσε από τη Βουλή την τωρινή αξιωματική αντιπολίτευση και τότε κυβέρνηση για "κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα". Σήμερα, απλά δεν υφίσταται Βουλή για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για "πραξικοπήματα". Η γενιά των 592 ευρώ στέλνει ένα μήνυμα στη γενιά της ρεμούλας, της αρπαχτής, της ψευτιάς και της καταστροφής της Ελλάδας, στη γενιά του Πολυτεχνείου:"όσο μειώνετε τον αριθμό που βάζετε δίπλα από τη γενιά μας (700-600-592 κτλ) τόσο αυξάνεται το θυμό και την πίστη μας για την ανατροπή, την πραγματική αλλαγή και την πρόωρη συνταξιοδότησή σας, όχι από την εργασία αλλά από την κοινωνία"..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου