Το κράτος που έχει καταστρέψει τα ίδια του τα παιδιά, που υποθηκεύει το μέλλον τους με τους νόμους-εκτρώματα για το ασφαλιστικό και το εργασιακό, που τους λέει μες τα μούτρα χωρίς αιδώ "δεν έχετε μέλλον εδώ", πνέει τα λοίσθια. Άλλες δύο βόμβες μπορούν να το αποτελειώσουν. Μία στον Παπανδρέου και μία στον Παπούλια. Η οικονομία έχει διαλυθεί από το χρόνιο κλέψιμο, το παράνομο των πολιτικών και το "νόμιμο" των καπιταλιστών. Η κοινωνία και η συνοχή της το ίδιο, από την πρεμούρα του καθενός να βολέψει το δικό του κώλο και ας πεθαίνει ο διπλανός του. Έρχεται τώρα, σαν φυσική συνέχεια, η διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους. Είναι μέγιστοι υποκριτές και ηθικοί αυτουργοί του σημερινού εγκλήματος όσοι κλαίνε και οδύρονται πάνω από το πτώμα του μπάτσου, ενώ ήξεραν ότι όλα τα προηγούμενα, για τα οποία δεν σήκωσαν τον κώλο τους από τον καναπέ για να κάνουν το οτιδήποτε, θα μας οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε αυτό το σημείο. Και δεν φτάσαμε ακόμα στον πάτο. Η πείνα, η δυστυχία και η απελπισία που χαρίζουν απλόχερα στον ελληνικό λαό οι ταγοί της εξουσίας, δεν είναι καλοί οιωνοί.
Τα ερωτήματα από τη σημερινή δολοφονία είναι πολλά. Αμφιβάλλω αν θα απαντηθούν ποτέ, αλλά θα τεθούν:
- Ποιος έβαλε τη βόμβα; Επαναστάτες ή το παρακράτος;
- Γιατί μπήκε η βόμβα τις μέρες που περνάει ο οδοστρωτήρας του ασφαλιστικού και του εργασιακού;
- Γιατί δεν ελέγχθηκε το δέμα; Τόση διάλυση στην αστυνομία ή τόση αναβάθμιση στις τρομοκρατικές οργανώσεις;
το ίδιο λουλούδι για το νεκρό, το ίδιο και για τα νεκρά όνειρα της γενιάς μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου