Γράφοντας μια εργασία...Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ

Η κριτική στον μαρξισμό από το φιλελευθερισμό δεν είναι τόσο πολύπλοκη όσο ήταν του φιλελευθερισμού από το μαρξισμό. Βασίζεται σε απλές λογικές παραδοχές. Ποιος θέλει να αμείβεται το ίδιο με κάποιον που δουλεύει λιγότερο από αυτόν; Ποιος θέλει να μην έχει την ελευθερία επιλογής όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά και στο τι θα δει, θα ακούσει, θα διαβάσει ή πού θα ταξιδέψει; Όλα αυτά, βέβαια, επικράτησαν στη μοναδική εφαρμοσμένη μορφή του μαρξισμού, τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Το σύστημα εκείνο απέτυχε κυρίως οικονομικά, και με την εγκατάλειψη του εξαναγκασμού, οι λαοί της ανατολικής Ευρώπης το απέρριψαν . Πάντως, η μαρξιστική θεωρία δεν εφαρμόστηκε απαρέγκλιτα στον υπαρκτό σοσιαλισμό, και σύμφωνα με μερικούς ερευνητές πολλές φορές ήταν απέναντι σε πρακτικές και πολιτικές. Οπότε, είναι αντιεπιστημονικό να γενικεύουμε και να υποστηρίζουμε ότι η πτώση της ΕΣΣΔ αποδεικνύει ότι η μαρξιστική θεωρία είναι λανθασμένη. Αυτό της επιτρέπει να ανακτήσει στο μέλλον την αυτοπεποίθηση και τη διείσδυσή της σε στρώματα του πληθυσμού, ευαγγελιζόμενη μια πιο ουσιαστική και αυθεντική δημοκρατία, την άμεση δημοκρατία.

Η διάλυση του υπαρκτού σοσιαλισμού, και όχι του κομμουνισμού που θα ήταν το επόμενο του σοσιαλισμού στάδιο εάν ο σοσιαλισμός είχε επιτύχει και που ακούσια ή εκούσια αρκετοί επιμένουν να ονομάζουν έτσι, έγινε εκ των έσω. Η εσωτερική ανεπάρκεια των συστημάτων είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για την πτώση τους. Στις αντιφάσεις του καπιταλισμού δε στηρίχθηκε και ο Marx για να αναπτύξει τη θεωρία του και να δώσει ισχυρές πιθανότητες στην πτώση του καπιταλιστικού συστήματος; Ο μαρξισμός έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη περιγραφικά κατάσταση: ο σταλινισμός, ο οποίος και σημάδεψε και χαρακτήρισε την εποχή του σοσιαλισμού στην ανατολική Ευρώπη, είχε ως αφετηρία και σε αρκετά ζητήματα οδηγό το μαρξισμό. Θεωρητικά πάντα ταυτίζονταν μαζί του. Ο σταλινισμός, με τις πρακτικές αποκλεισμού τον πολεμίων του, κατατάχθηκε από πολλούς συγγραφείς στον κατάλογο των ολοκληρωτικών καθεστώτων . Ο μαρξισμός, όμως, πρεσβεύει την άμεση δημοκρατία και σε καμία περίπτωση το διωγμό απόψεων και προσώπων. Και η δυσκολία είναι ακριβώς αυτή: να πείσει για την ειλικρίνεια των προθέσεων του όταν η μοναδική εφαρμοσμένη μορφή του (με εξαίρεση μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως τις σημερινές προσπάθειες στη Λατινική Αμερική), απέδειξαν ή φάνηκε ότι απέδειξαν ακριβώς το αντίθετο....