Ο νόμος-πλαίσιο και η μαρμίτα

Μέρες "επαναστατικής" δόξας ζουν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιτίθεται στο νόμο-πλάισιο των Αννούλα-Άδωνη-Σπηλιοτόπουλου-Ντόρας. Συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις ξεκίνησαν ήδη. Και όμως, ποια συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από την όλη ιστορία; Ο μεγαλύτερος χαμένος είναι η ΔΑΠ. Τα ΔΑΠΙΤΑΚΙΑ κλαίνε στα σκαλάκια των σχολών ολημερίς και οληνυχτίς. Χάνουν το λόγο ύπαρξής τους. Τη συναλλαγή των ψήφων τους με άλλα προνόμια. Καταργείται η φοιτητική συμμετοχή στην εκλογή Προέδρων και Πρυτάνεων, για αυτό. Το πολύ πολύ να συνεχίσουν να κάνουν καμιά εκδρομούλα στη Μύκονο ή να ανοίξουν κανένα μαγαζί της νύχτας να χουν τα προς το ζην. Μια από τα ίδια και ο άλλος δεξιός οπορτουνιστικός πυλώνας του φοιτηταριού, η ΠΑΣΠ!...

Πάει η μαρμίτα!
Για την εξουσία οδύρονται και οι καθηγητές. Θέλουν να κάνουν κουμάντο στα κονδύλια των ερευνητικών προγραμμάτων και γενικά να μην τoυς ελέγχει κανείς. Για αυτό και βάζουν μπροστά τους φοιτητές να ξεκινήσουν καταλήψεις, διευκολύνοντας τους μάλιστα με το να αναβάλλουν την εξεταστική του Σεπτεμβρίου! Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη στάση που κράτησαν οι πρυτάνεις και οι καθηγητές την περίοδο 2006-2008; Τότε, που δεν τους ένοιαζε και διαφωνούσαν πολιτικά με τα ζητήματα που έθετε το φοιτητικό κίνημα, άφηναν τις εξεταστικές να χάνονται και πίεζαν με όλα τα μέσα να μένουν άνοιχτα τα πανεπιστήμια. Σήμερα, το παίζουν σύμμαχοι των φοιτητών. Όχι για κάποιον άλλο λόγο πέρα του για να βάλουν τα κορόιδα μπροστά να κάνουν καταλήψεις και να συγκρουστούν. Να συγκρουστούν όχι για την κατάργηση του ιστορικού και συμβολικού θεσμού του ασύλου, όχι για την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων πανεπιστημίων, αλλά για το ότι στα νέα μορφώματα που θα δημιουργηθούν δε θα κάνουν αυτοί, οι καθηγητάδες, κουμάντο.
Ας ελπίσουμε η αριστερά να δείξει πολιτικά αντανακλαστικά και να απαντήσει και στο δεξιό μόρφωμα που λυμαίνεται τη χώρα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ) και σε αυτό που λυμαίνεται τα πανεπιστημία και ΤΕΙ (καθηγητές-ΔΑΠ-ΠΑΣΠ).