Η Jennifer Wright από το Τορόντο αποφοίτησε από το Columbia University το 2009 με ένα ΜΒΑ in Finance έχοντας ήδη και 6 χρόνια εμπειρία ως αναλύτρια σε μεγάλη εταιρεία επενδύσεων. Με την κρίση όμως γρήγορα κατάλαβε ότι οι προοπτικές της στον κλάδο δεν θα ήταν και πολύ θετικές. Η Jennifer γρήγορα προσανατολίστηκε στην επιχειρηματικότητα. Κατάφερε να πατεντάρει ένα απλό κουτί πίτσας από 100% ανακυκλωμένο χαρτί που μπορεί ταυτόχρονα από συγκεκριμένες εγκοπές σκισίματος εύκολα να κοπεί δημιουργώντας 4 χάρτινα πιατάκια ενώ το υπόλοιπο μικρότερο κουτί που απομένει κλείνει ξανά για να φυλαχτεί. Το ονόμασε "Green box" και αρχικώς προώθησε το προϊόν της μέσα από το Twitter, κάποιος την πρόσεξε και λίγους μήνες αργότερα η ιδέα της αναγνωρίστηκε και σήμερα έχει δισεκατομμύρια παραγγελίες κουτιών από όλο τον κόσμο..... (δείτε εδώ: http://www.businessweek.com/magazine/content/10_12/b4171089655976.htm).
Με την ανεργία να προβλέπεται να κορυφωθεί (έως και να διπλασιαστεί) τους επόμενους μήνες στην Ελλάδα, μόνο ανατριχίλα θα μπορούσε να προξενήσει σε κάποιον το ενδεχόμενο να βρεθεί άνεργος σε μια αγορά που κυριολεκτικά καταρρέει. Το παραπάνω όμως παράδειγμα που ανέφερα δεν είναι το μόνο:
Η Sasha Muradali αποφοίτησε επίσης το 2009 με MA in International Administration από το University of Miami και στόχο να απασχοληθεί στον τομέα των δημοσίων σχέσεων. Αντί αυτού το μόνο που βρήκε ήταν μια υπαλληλική εργασία σε ένα ναυτιλιακό γραφείο με μισθό που δεν έφτανε να πληρώνει ούτε το φοιτητικό της δάνειο. Κατάφερε όμως μέσω του twitter και ενός blog που άνοιξε, να ψάξει πιο αποτελεσματικά για εργασία, να γίνει πιο γνωστή, να δείξει τις ικανότητές της. Σήμερα αναλαμβάνει εργασίες ως freelancer από εταιρείες δημοσίων σχέσων που βρήκε με το twitter. Είναι μια καλή αρχή!
Ο Brett Nicol από το San Francisco αποφοίτησε το 2009 από το University of Virginia, Darden School of Business με στόχο να εργαστεί σε επιχειρησιακή συμβουλευτική εταιρεία. Αντί όμως να δώσει συνεντεύξεις άρχισε να εργάζεται πάνω στις δικές του ιδέες και κατέληξε να φτιάξει ένα site μέσα από το οποίο συμβουλεύει και σπονσοράρει νέους αθλητές του χόκει (δείτε εδώ: http://www.empowertheathlete.com/)...
Ο Andy Meyer από το St. Louis αποφοίτησε το 2009 από το Truman State University με BS in Political Science. Σκόπευε να ασχοληθεί σε επιχειρήσεις που συμβουλεύουν άλλες επιχειρήσεις για τις σχέσεις τους με την κυβέρνηση. Λόγω όμως της οικονομικής κρίσης έκανε επάγγελμα ένα χόμπι που είχε ως φοιτητής και σήμερα τυπώνει μπλουζάκια -Τ shirts- με σχέδιο από έναν φοιτητή της χώρας κάθε φορά ο οποίος αμείβεται και αυτός από τα έσοδα. Ονόμασε την εταιρεία του Rethinking Clothing και έχει τοποθετήσει προιόντα του σε δύο μαγαζιά (στην Καλιφόρνια και Σιγκαπούρη), ελπίζει σύντομα να φτιάξει και ένα δικό του. Προωθεί τα προιόντα του με Social Media Marketing πάνω στα οποία έχει αναλάβει και έργο από μια άλλη εταιρεία iPhone (δείτε εδώ: http://www.rethinkclothing.com/).
Υπάρχουν πολλά ακόμη αντίστοιχα παραδείγματα όπως ο Oliver Muyshondt από τις Βρυξέλλες, απόφοιτος του Yale (MBA in Finance) που έκανε το δικό του επιχειρηματικό site ταξιδίων : http://www.localtripper.com, ο Eddie Minkoff που ασχολήθηκε με μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που του έδωσαν την ευκαιρία να ταξιδέψει. Για περισσότερα δείτε εδώ και εδώ.
Για την Ελλάδα βέβαια όλα τα παραπάνω ακούγονται ιστορίες επιστημονικής φαντασίας μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης παρακμής και σήψης που μας έχει οδηγήσει όλους σε επιθετικές διαθέσεις. Κατά τη γνώμη μου η αρχή πρέπει να γίνει με το πλήρες άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων και με όποια σύγκρουση και αν αυτό απαιτήσει καθώς και με νομοθετικές ρυθμίσεις που θα κάνουν πολύ, πολύ ευκολότερη τη ζωή όσων θέλουν να γίνουν μικροί και ενδεχομένως καινοτόμοι επιχειρηματίες. Και όχι και οι μισθωτοί να αργοπεθαίνουν με τις μειώσεις μισθών αλλά και τα παιδιά τους να μην έχουν στον ήλιο μοίρα επειδή κάποιοι πρόλαβαν να "κατοχυρώσουν" σχεδόν όλα τα επαγγέλματα για πάρτη τους (για το θέμα αυτό δείτε εδώ: http://greekrider.blogspot.com/2010/04/blog-post_1961.html)...
Η οργή παράγεται πάντοτε μέσα από τα απόλυτα αδιέξοδα.
πηγή:enet.gr
Με την ανεργία να προβλέπεται να κορυφωθεί (έως και να διπλασιαστεί) τους επόμενους μήνες στην Ελλάδα, μόνο ανατριχίλα θα μπορούσε να προξενήσει σε κάποιον το ενδεχόμενο να βρεθεί άνεργος σε μια αγορά που κυριολεκτικά καταρρέει. Το παραπάνω όμως παράδειγμα που ανέφερα δεν είναι το μόνο:
Η Sasha Muradali αποφοίτησε επίσης το 2009 με MA in International Administration από το University of Miami και στόχο να απασχοληθεί στον τομέα των δημοσίων σχέσεων. Αντί αυτού το μόνο που βρήκε ήταν μια υπαλληλική εργασία σε ένα ναυτιλιακό γραφείο με μισθό που δεν έφτανε να πληρώνει ούτε το φοιτητικό της δάνειο. Κατάφερε όμως μέσω του twitter και ενός blog που άνοιξε, να ψάξει πιο αποτελεσματικά για εργασία, να γίνει πιο γνωστή, να δείξει τις ικανότητές της. Σήμερα αναλαμβάνει εργασίες ως freelancer από εταιρείες δημοσίων σχέσων που βρήκε με το twitter. Είναι μια καλή αρχή!
Ο Brett Nicol από το San Francisco αποφοίτησε το 2009 από το University of Virginia, Darden School of Business με στόχο να εργαστεί σε επιχειρησιακή συμβουλευτική εταιρεία. Αντί όμως να δώσει συνεντεύξεις άρχισε να εργάζεται πάνω στις δικές του ιδέες και κατέληξε να φτιάξει ένα site μέσα από το οποίο συμβουλεύει και σπονσοράρει νέους αθλητές του χόκει (δείτε εδώ: http://www.empowertheathlete.com/)...
Ο Andy Meyer από το St. Louis αποφοίτησε το 2009 από το Truman State University με BS in Political Science. Σκόπευε να ασχοληθεί σε επιχειρήσεις που συμβουλεύουν άλλες επιχειρήσεις για τις σχέσεις τους με την κυβέρνηση. Λόγω όμως της οικονομικής κρίσης έκανε επάγγελμα ένα χόμπι που είχε ως φοιτητής και σήμερα τυπώνει μπλουζάκια -Τ shirts- με σχέδιο από έναν φοιτητή της χώρας κάθε φορά ο οποίος αμείβεται και αυτός από τα έσοδα. Ονόμασε την εταιρεία του Rethinking Clothing και έχει τοποθετήσει προιόντα του σε δύο μαγαζιά (στην Καλιφόρνια και Σιγκαπούρη), ελπίζει σύντομα να φτιάξει και ένα δικό του. Προωθεί τα προιόντα του με Social Media Marketing πάνω στα οποία έχει αναλάβει και έργο από μια άλλη εταιρεία iPhone (δείτε εδώ: http://www.rethinkclothing.com/).
Υπάρχουν πολλά ακόμη αντίστοιχα παραδείγματα όπως ο Oliver Muyshondt από τις Βρυξέλλες, απόφοιτος του Yale (MBA in Finance) που έκανε το δικό του επιχειρηματικό site ταξιδίων : http://www.localtripper.com, ο Eddie Minkoff που ασχολήθηκε με μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που του έδωσαν την ευκαιρία να ταξιδέψει. Για περισσότερα δείτε εδώ και εδώ.
Για την Ελλάδα βέβαια όλα τα παραπάνω ακούγονται ιστορίες επιστημονικής φαντασίας μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης παρακμής και σήψης που μας έχει οδηγήσει όλους σε επιθετικές διαθέσεις. Κατά τη γνώμη μου η αρχή πρέπει να γίνει με το πλήρες άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων και με όποια σύγκρουση και αν αυτό απαιτήσει καθώς και με νομοθετικές ρυθμίσεις που θα κάνουν πολύ, πολύ ευκολότερη τη ζωή όσων θέλουν να γίνουν μικροί και ενδεχομένως καινοτόμοι επιχειρηματίες. Και όχι και οι μισθωτοί να αργοπεθαίνουν με τις μειώσεις μισθών αλλά και τα παιδιά τους να μην έχουν στον ήλιο μοίρα επειδή κάποιοι πρόλαβαν να "κατοχυρώσουν" σχεδόν όλα τα επαγγέλματα για πάρτη τους (για το θέμα αυτό δείτε εδώ: http://greekrider.blogspot.com/2010/04/blog-post_1961.html)...
Η οργή παράγεται πάντοτε μέσα από τα απόλυτα αδιέξοδα.
πηγή:enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου