Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρησμό της εφορίας στα Εξάρχεια (10/9/2010)

Η εφορία αποτελεί βασικό μηχανισμό υποστήριξης του ελληνικού κεφαλαίου στην ταξική επίθεση που έχει κηρύξει στους εργαζομένους, αφού η αφαίμαξη των οικονομικά “μη εχόντων” εξασφαλίζει την ευημερία στις οικονομικές ελίτ που κατασπαράζουν τον κοινωνικό πλούτο.
Οι φόροι αντικατοπτρίζουν τη νόμιμη εκδοχή της ληστείας σε βάρος των εργαζόμενων χωρίς φυσικά ηθικές αναστολές, αφού όσο οξύνονται οι επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία τόσο αυξάνονται οι φόροι στα προιόντα άμεσης ανάγκης.
Η διαπίστωση οτι η εφορία κλέβει δεν είναι ριζοσπαστική. Αποτελεί ένα ρεαλισμό που εάν παραμείνει στο στάδιο της παραδοχής θα εξελιχθεί σε μια αμαχητί αποδοχή της εκμετάλλευσης. Γι’αυτό, το ξεπέρασμα της “χριστιανικής ηθικής” και της παραδοχής του μάταιου του αγώνα προυποθέτει το μεταβατικό πέρασμα σε επιλογές κοινωνικής απειθαρχείας.
Οι επιθέσεις σε οικονομικούς στόχους, παράλληλα με την οικοδόμηση ενός επαναστατικού κινήματος που στην στυγνή πολιτική του κεφαλαίου οργανώνει την άρνηση πληρωμής φόρων στην κοινωνία, συγκροτούν μια πολυμορφική πραγματικότητα που δύο διαφορετικές πρακτικές πάλης συνυπάρχουν στο ίδιο αγώνα, αφού η στόχευση παραμένει αδιαίρετη: ο επαναστατικός μετασχηματισμός της κοινωνίας διαμέσου της κοινωνικής ανταρσίας.
Φυσικά για τους επαναστάτες οι συνθήκες είναι πάντα ώριμες για να συγκρουστούν με τις δυνάμεις του εχθρού. Έτσι, οι συλλογικότητες επαναστατικής αυτοδικίας αποτελούν μια άμεση πρόταση οργάνωσης του αγώνα. Οι κλοπές εμπορευμάτων από επώνυμα βιβλιοπωλεία, σουπερμάρκετ, καταστήματα, οι εμπρησμοί κρατικών και καπιταλιστικών στόχων, οι ξυλοδαρμοί φασιστών, δημοτόμπατσων, σοφρωνιστικών υπαλλήλων, σεκιουριτάδων, οι ληστείες τραπεζών, αποτελούν τμήμα της ευρύτερης αντίστασης που διεξάγουμε στην καρδιά της πρωτοκοσμικής εκμετάλλευσης.
Έτσι και ο εμπρησμός της Εφορίας στα Εξάρχεια, την Παρασκευή 10/9, εντάσσεται σε αυτό που ονομάζουμε πρακτικές κοινωνικής απειθαρχείας. Είναι οι στιγμές που η τάξη διασαλεύεται απο τους αρνητές της και η πολιτική του φόβου απομυθοποιείται στα μάτια της κοινωνίας. Σε αυτό τον αγώνα δεν αναζητούμε ουδέτερους χειροκροτητές αλλά ανθρώπους που τοποθετούν την αξιοπρέπειά τους υψηλότερα απο το φόβο της φυλακής, την τιμή τους υψηλότερα από την ψευτοηθική της κοινωνίας, τον αυτοσεβασμό τους υψηλότερα από το φόβο της ανεργίας.

Αφιέρωνουμε αυτή την ενέργεια στον αγωνιστή Βαγγέλη Πάλλη που βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο Τρικάλων. Όποιος νομίζει ότι ο Βαγγέλης θα αυτοκτονούσε για μια κομμένη άδεια απλά να του υπενθυμίσουμε οτι τα ανήμερα θεριά δεν εξημερώνονται με σταγονόμετρα ελευθερίας.

-Αλληλεγγύη στους 6 διωκόμενους για συμμετοχή στην οργάνωση “Επαναστατικός Αγώνας”, εκ των οποίων οι τρεις (Νικος Μαζιώτης, Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς) έχουν αναλάβει την ευθύνη.
-ΤΙΜΗ για ΠΑΝΤΑ στον αναρχικό αγωνιστή και μέλος του Ε.Α Λάμπρο Φούντα.
πηγή:indymedia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου