Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

Από τη μια η Τζολί ως η απόλυτη (που λένε) action ηρωίδα, από την άλλη ο Κόλιν Φάρελ ως ψαράς σε ρομαντικό δράμα. Αν θέλετε, όμως, τα αρχέτυπα της περιπέτειας και του έρωτα, θα πρέπει να πάτε προς τα πίσω...

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Salt
Σκηνοθεσία: Φίλιπ Νόις
Παίζουν: Αντζελίνα Τζολί, Λιβ Σράιμπερ, Γιάρα Σαχίντι

Μια πράκτορας της CIA αναγκάζεται να ασκήσει όλες τις δυνατότητές της για να ξεφύγει, όταν κατηγορείται ως Ρωσίδα κατάσκοπος...

Πολύ περισσότερο κοντά στο πνεύμα των τριών ταινιών με ήρωα τον Τζέισον Μπορν, παρά σ' αυτές με τον Τζέιμς Μποντ, αυτό το νέο action movie της γυναίκας που φαίνεται να έχει κατοχυρώσει το copyright τέτοιων ρόλων, κατορθώνει και κρατάει αμείωτο ρυθμό κι ένταση. Και για να το πούμε εξαρχής αυτό είναι και το μοναδικό προσόν μιας ταινίας που μοιάζει να παίρνει τον εαυτό της πολύ σοβαρότερα απ' όσο θα έπρεπε. Διότι, αν όλες αυτές οι περίπου απιθανότητες είχαν το άγγιγμα ενός χιούμορ που θα υπέσκαπτε τη σοβαροφάνεια, τότε το φιλμ θα ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό.
Οπως και να 'χει, όμως, η Αντζελίνα Τζολί μοιάζει να είναι ακριβώς η καταλληλότερη για ένα ρόλο που απαιτεί ανδρικό τσαμπουκά και θηλυκή πονηριά. Οι σκηνές δράσης εναλλάσσονται συνεχώς, μην αφήνοντας καιρό και χώρο για οποιαδήποτε άλλη σκέψη που θα μπορούσε να συμπεριλάβει βάθος χαρακτήρων, κάτι περισσότερο από προσχηματικό σενάριο και ίσως (λέμε τώρα) κάποιες νύξεις ιδεολογικοκοινωνικού προβληματισμού. Αυτό το τελευταίο το λέμε διότι είναι εμφανής η προσπάθεια του Νόις (ενός σκηνοθέτη, πάντως, που δεν του είναι άγνωστοι οι κώδικες της χολιγουντιανής περιπέτειας) να προσεγγίσει τις ταινίες Μπορν που γύρισε ο Πολ Γκρίνγκρας, μονάχα που ο τελευταίος άπλωνε την πραμάτεια του πάνω σε καμβά προσεκτικά δομημένο. Εδώ οι «εκρήξεις» είναι πιο λαμπερές, αλλά στο τέλος αυτό που μένει είναι μια αίσθηση σαν να έχεις μόλις ξεφυλλίσσει ένα κόμικ. Και πραγματικά, δεν ξέρουμε αν αυτό είναι καλό, κακό ή «το ανάμεσό τους»...

Οι άλλες ταινίες

Ondine
Σκηνοθεσία: Νιλ Τζόρνταν
Παίζουν: Κόλιν Φάρελ, Αλίσια Μπαχλέντα, Στίβεν Ρία, Αλισον Μπάρι

Μοναχικός πατέρας άρρωστου κοριτσιού γνωρίζει μια μυστηριώδη γυναίκα που σώζει στη θάλασσα, την ερωτεύεται, αλλά η σκοτεινιά του παρελθόντος απειλεί τα πάντα...

Δύσκολα πιστεύεις ότι όλη αυτή η ρομαντική σαλάτα, γεμάτη από προχειρότητα και κοινοτοπία, έχει την υπογραφή ενός ανθρώπου που έχει γυρίσει το «Παιχνίδι των λυγμών». Από τότε, όμως, έχουν περάσει πολλά χρόνια και η προσπάθεια συναρμολόγησης μιας ιστορίας που από τη μια φλερτάρει με το μουντό δράμα και από την άλλη με κάποια μυθική υπέρβαση μοιάζει καταδικασμένη, ειδικά όταν πέφτει πάνω σε τόσο κακές ερμηνείες. Κορυφή, όπως πάντα, ο Φάρελ!

Η νύφη της θάλασσας
(Jaffa)Σκηνοθεσία: Κέρεν Γεντάγια
Παίζουν: Ρονίτ Ελκαμπέτζ, Ντάνα Ιβγκι

Σ' ένα προάστιο του Τελ Αβίβ ο έρωτας ανάμεσα σε μια Εβραία κι έναν Παλαιστίνιο γεννάει εντάσεις...

Θα περίμενε κανείς από μια ακτιβίστρια σκηνοθέτρια, όπως είναι η Γεντάγια, μεγαλύτερη τόλμη στη διαχείριση των θεμάτων της και πάντως περισσότερη εστίαση στις αραβοϊσραηλινές καθημερινές περιπέτειες. Σίγουρα δεν περιμένει μια ερωτική ιστορία αταίριαστου ζευγαριού, κάπως σαν σαχλή, αλλά θλιμμένη, δραματική περιπέτεια...

Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι(Last Tango in Paris)Σκηνοθεσία: Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
Παίζουν: Μάρλον Μπράντο, Μαρία Σνάιντερ

Ενας άνδρας προσπαθεί να ξεπεράσει το χαμό της γυναίκας του, ερχόμενος σ' επαφή με μια νεαρή σ' ένα άδειο διαμέρισμα στο Παρίσι...

Η καλύτερη ταινία του Μπερτολούτσι γυρίστηκε το 1972 κι έχει μείνει στην ιστορία για την περίφημη σκηνή με το βούτυρο, πράγμα που μάλλον την αδικεί. Διότι έτσι όπως έχει «μιλήσει» για την απώλεια, την επιβίωση και τα ανομολόγητα πάθη, δεν το έχει κάνει καμιά άλλη. Ισως γι' αυτό ακόμη και σήμερα είναι μελαγχολικά αρυτίδωτη και με την τζαζ του μεγάλου Γκάρτο Μπαρμπιέρι να σου ξεσκίζει τα σωθικά...

Αφιέρωμα στον Αλφρεντ Χίτσκοκ

Τέσσερις ταινίες του μεγάλου μάστορα του σασπένς θα προβάλει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου αυτήν την εβδομάδα, δίνοντας την ευκαιρία να επανακτιμήσουμε την αξία των αριστουργημάτων του. Δείτε και ξαναδείτε τα «Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων» (1959), «Σιωπηλός μάρτυρας» (1954), «Δεσμώτης του ιλίγγου» (1958) και «Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως» (1954).

πηγή:agelioforos