Πολλές φορές στη ζωή τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο φαίνονται. Η Εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ αποχαιρέτησε πρόωρα το μουντομπάσκετ της Τουρκίας με ήττα από την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία.
Αυτή η Εθνική ξεκίνησε με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες. Αλλά κάπου στο δρόμο χάθηκε..
Καταλύτης προς το χειρότερο αποτέλεσε το τουρνουά Ακρόπολις. Ξύλο πολύ και πρωτοφανές στο "φιλικό" με τη Σερβία. Αυτά, παρότι δεν πρέπει, συμβαίνουν καμιά φορά. Οι παράγοντες της ΕΟΚ και ο προπονητής, όμως, αντί να λήξουν το θέμα εκεί και να προσπαθήσουν να κάνουν τους διεθνείς να επιστρέψουν στα καθήκοντά τους απερίσπαστοι, έκαναν τραγικά λάθη. Άφησαν τους διεθνείς να συμμετάσχουν στο κουτσομπολιό των ΜΜΕ για το ξύλο, τη βεντέτα, την εκδίκηση και διάφορα άλλα φαιδρά μα συνάμα τραγικά. Δεν τιμώρησαν κανέναν, και προσπάθησαν να τους καλύψουν στην FIBA. Με τσαμπουκά, ο ισχυρός άντρας του ελληνικού μπάσκετ, απαίτησε ατιμωρησία. Έτσι, οι μποξέρ μας κατάλαβαν ότι δεν είναι τόσο σημαντικό να είσαι συγκεντρωμένος στις 4 γραμμές του γηπέδου και ότι μπορείς να ασχολείσαι και με άλλα λιγότερο ευγενή, αθλήματα. Με τον Βλαχοεπαρχιωτισμό των παραγόντων όμως, δεν χάθηκε μόνο η συγκέντρωση και η ηρεμία στην ομάδα, χάθηκε και η μεγάλη αγάπη του κόσμου προς την Εθνική. Δεν γέμισε το γήπεδο με τις ΗΠΑ, και δεν φταίνε αυτές επειδή ήρθαν με μισή ομάδα.
Βέβαια, για την αποτυχία μας έβαλε το χεράκι της και η FIBA που για να πάει κόντρα στον αντιφρονούντα Γιώργο Βασιλακόπουλο και για να δείξει ποιος είναι τώρα το αφεντικό, χρησιμοποίησε το μακρύ της χέρι, τη διαιτησία..
Το ζητούμενο, βέβαια, δεν είναι να κρεμάσουμε τους υπεύθυνους από καμιά μπασκέτα, αλλά το πάθημα να μας γίνει καλό μάθημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου