|
Πηγή: Τα Νέα |
Καλή είναι η προσπάθεια, η βούληση κτλ να μειωθούν τα ελλείμματα, αλλά εκτός από την αδικία και την εξουθένωση των μικρομεσαίων τάξεων έχει και άλλες απώλειες που εντείνουν την οικονομική εξουθένωση. Μια από αυτές είναι το στέγνωμα της αγοράς από χρήμα. Αυτό προέρχεται είτε από την πλευρά του διαθέσιμου προς κατανάλωση εισοδήματος των ιδιωτών, είτε προς αποταμίεσυη και άρα προς δανεισμό των επιχειρήσεων και κατ` επέκταση προς ιδιωτικές επενδύσεις. Ο πιο σημαντικός παράγοντας για το ΑΕΠ, βέβαια, είναι οι δημόσεις επενδύσεις. Η κατακόρυφη πτώση τους συρρικνώνει την οικονομία και οδηγεί σε βαθιά ύφεση. Το αν επιθυμούμε μια μη κρατικοδίαιτη και αυτοτροφοδοτούμενη οικονομική ανάπτυξη συμβαίνει ακριβώς για να είναι ισχυρότερη η ανάπτυξη στο πάνω μέρος του κύκλο και πιο μικρή η πτώση της στο κάτω. Ούτε, όμως, προς αυτήν την κατεύθυνση αναπτύσσονται πρωτοβουλίες. Το καράβι μοιάζει και είναι ακυβέρνητο, και πηγαίνει κατά πώς φυσάει ο άνεμος. Κανένα σχέδιο, καμιά προοπτική, καμιά ελπίδα. Η ανεργία από το φθινόπωρο και μετά τη λήξη της τουριστικής περιόδου θα ανέλθει ή και θα ξεπεράσει τα επίπεδα του 20%. Μιλάμε για 1 εκατομμύριο ανέργους, οι οποίοι είναι άνθρωποι και οι οποίοι θα υποφέρουν, τουλάχιστον ψυχολογικά. Μιλάμε για 1 στους 2 νέους, με όνειρα, ελπίδες, δυνάμεις και όρεξη για δουλειά, που η σημερινή κατάσταση στη Ελλάδα και στην ελληνική κοινωνία τους κόβει πόδια και φτερά.
ΥΓ. Οι αμετανόητοι πολιτικοί μας ας μην ξεχνούν το ρητό: όποιος σπέρνει ανέμους θα θερίσει θύελλες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου